Wie Michael Connelly zegt, moet automatisch aan zijn (misschien wel meer bekende) protagonist Harry Bosch denken. Niet zo gek, als je bedenkt dat deze Harry Bosch – die zijn naam dankt aan een Nederlandse schilder – in maar liefst twintig thrillers van Connelly zijn opwachting maakte. De besnorde politieman, zo rond de 65 jaar oud, gaat dus al een tijdje mee. En waar sommige seriepersonages het eeuwige leven lijken te hebben, groeit Bosch mee met de tijd en nadert hij de pensioengerechtigde leeftijd. Het is vast de reden dat Connelly zo nu en dan kiest voor een standalone, of, zoals nu, een nieuw personage introduceert: Renée Ballard.
Rechercheur Renée Ballard is agent bij de LAPD, bij bureau ‘Hollywood’. Haar werktijden bevinden zich in de nachtelijke uurtjes, wat inhoudt dat ze zaken als inbraken, diefstallen of huiselijk geweld oppakt en deze vervolgens de volgende ochtend overdraagt aan haar collega’s. Het is geen bewuste keuze om in de nachtploeg te werken; het is haar als straf opgelegd nadat ze haar toenmalige chef bij Moordzaken (inspecteur Olivas) had aangeklaagd voor seksuele intimidatie. Door gebrek aan bewijs werd hij vrijgesproken en werd Ballard in functie teruggezet. Het beklijft haar, maar ze heeft geen keuze; het is dit of niets. De enige positieve draai die Ballard aan het nachtwerk geeft, is dat ze overdag tijd heeft voor haar hond Lola en om te surfen.
Op een avond, wanneer Ballard met haar vaste werkpartner Jenkins net begonnen is met werken, komen er twee gevallen binnen die haar aandacht trekken en waar ze dieper in wilt duiken. De eerste betreft een transseksuele prostituee, Ramona Ramone, die flink mishandeld is met een boksbeugel en in coma in het ziekenhuis ligt. De tweede persoon is een serveerster in een nachtclub, Cynthia Haddel, die ongelukkig betrokken raakt bij een schietpartij, waarbij naast zijzelf nog 3 personen omkomen. Ballard bijt zich in de zaken vast en ook wanneer ze de cases ’s ochtends heeft overgedragen, laten ze haar niet los. Ze besluit op eigen houtje haar onderzoek voort te zetten, dat niet door iedereen in dank wordt afgenomen. Hoe dichter ze bij de waarheid komt, hoe gevaarlijker het voor haar wordt en hoe meer ze tegengewerkt wordt. Lukt het haar beide zaken tot een goed einde te brengen?
De nachtploeg is een verhaal dat zich vlot laat lezen. Doordat het geen poespas, geen lange uitweidingen over omgevingslocaties en geen gedetailleerde beschrijvingen van wapens en instanties bevat, blijft het tempo hoog. Bovendien is het is simpel, maar doeltreffend geschreven. En toch mist er iets. Van een ervaren auteur als Michael Connelly verwacht je namelijk iets meer dan een gemiddelde thriller die De nachtploeg nu is. De basis van het verhaal staat, maar in veel diepere lagen komen we niet. De vlakke schrijfstijl – die juist dus voor dat snelle leestempo zorgt – heeft als nadeel dat het een rechttoe-rechtaan thriller wordt. Connelly vertelt precies het noodzakelijke, maar vergeet de lezer echt beet te pakken en mee te sleuren. De zaken waaraan Ballard werkt zijn interessant en kennen genoeg aanknopingspunten waar je ook als lezer mee verder kan, al worden er veel personages opgevoerd waardoor een goede focus noodzakelijk is. Toch kent de plot nergens een onvoorspelbare twist.
Met Renée Ballard heeft Connelly een buitengewoon boeiend karakter geschapen, dat kan uitgroeien tot een favoriet thrillerpersonage. Ballard is een eenling, ze heeft weinig mensen om haar heen. Haar hond Lola en haar surfplank zijn de enigen die haar kunnen bekoren, al zijn mannelijke avances op zijn tijd ook niet verkeerd. Haar leven is niet gemakkelijk geweest, maar dat weet ze voor de buitenwereld goed te verbergen. Bovendien levert het haar een soort daadkracht op die goed van pas komt in haar functie. Hoewel het haar moeilijk wordt gemaakt en ze van bovenaf wordt tegengewerkt, blijft ze vasthoudend en werkt ze (een tikkeltje eigenwijs) aan gevonden aanwijzingen. Het maakt van haar een sterk vrouwelijk hoofdpersonage en daar heeft Connelly in deze huidige tijd een goede stap mee gezet.
Al met al is De nachtploeg een redelijke thriller, dat als een stevig tussendoortje kan worden opgevat. Michael Connelly is een nieuwe weg ingeslagen, maar zal een andere koers moeten varen om het Harry Bosch-niveau te evenaren of zelfs te overtreffen. De potentie is er zeker. Hopelijk in een vervolg; we wachten het af.
RECENSIE - CHRIS - 3,5 STERREN
Michael Connelly is al vele jaren een succesvolle, prijzen winnende thrillerschrijver die tot op heden meer dan 60 miljoen boeken heeft verkocht. Inmiddels heeft hij meerdere ‘legendarische’ karakters neergezet, zoals bijvoorbeeld Harry Bosch.
In De nachtploeg wordt een nieuw personage geïntroduceerd, Renée Ballard. Renée is een veelbelovende detective bij de politie van Los Angeles. Zij draait nachtdiensten in het district Hollywood. Dit doet zij voor straf na het aanklagen van één van haar leidinggevenden voor seksuele intimidatie. Deze aanklacht is afgewezen, mede dankzij haar voormalige partner.
De incidenten die zich gedurende de nacht voordoen, moet Renée de volgende ochtend aan haar collega’s overdragen. Dit maakt dat zij nooit een case van het begin tot het einde af kan ronden.
Op een nacht zijn er twee incidenten die ze niet wil en niet kan loslaten. Terwijl ze haar nachtdiensten blijft draaien, werkt ze overdag aan deze zaken. Het blijkt dat de twee zaken verband met elkaar houden, wat maakt dat Renée nog meer vastberaden is de oplossing te vinden. Gedurende haar eigen speurwerk blijkt dat oude bekenden een rol lijken te spelen in het geheel en wordt het haar lastig gemaakt de zaak verder uit te zoeken.
De nachtploeg heeft een goede verhaallijn en lijkt een opmaat tot een reeks succesvolle boeken met Renée als hoofdpersonage. In dit boek leer je Renée al persoonlijk kennen, wat maakt dat je je goed met haar kunt identificeren. In het begin lijken verschillende zaken door elkaar heen te lopen, echter weet Michael Connelly dit mooi samen te smelten tot een verrassende climax. Gedurende het boek blijft de spanning voelbaar voor de lezer. Het blijft lang onduidelijk hoe één en ander in elkaar steekt, voor zowel Renée als de lezer.
Michael Connelly heeft zijn reputatie waargemaakt en een goede, spannende thriller neergezet.
Rechercheur Renée Ballard is agent bij de LAPD, bij bureau ‘Hollywood’. Haar werktijden bevinden zich in de nachtelijke uurtjes, wat inhoudt dat ze zaken als inbraken, diefstallen of huiselijk geweld oppakt en deze vervolgens de volgende ochtend overdraagt aan haar collega’s. Het is geen bewuste keuze om in de nachtploeg te werken; het is haar als straf opgelegd nadat ze haar toenmalige chef bij Moordzaken (inspecteur Olivas) had aangeklaagd voor seksuele intimidatie. Door gebrek aan bewijs werd hij vrijgesproken en werd Ballard in functie teruggezet. Het beklijft haar, maar ze heeft geen keuze; het is dit of niets. De enige positieve draai die Ballard aan het nachtwerk geeft, is dat ze overdag tijd heeft voor haar hond Lola en om te surfen.
Op een avond, wanneer Ballard met haar vaste werkpartner Jenkins net begonnen is met werken, komen er twee gevallen binnen die haar aandacht trekken en waar ze dieper in wilt duiken. De eerste betreft een transseksuele prostituee, Ramona Ramone, die flink mishandeld is met een boksbeugel en in coma in het ziekenhuis ligt. De tweede persoon is een serveerster in een nachtclub, Cynthia Haddel, die ongelukkig betrokken raakt bij een schietpartij, waarbij naast zijzelf nog 3 personen omkomen. Ballard bijt zich in de zaken vast en ook wanneer ze de cases ’s ochtends heeft overgedragen, laten ze haar niet los. Ze besluit op eigen houtje haar onderzoek voort te zetten, dat niet door iedereen in dank wordt afgenomen. Hoe dichter ze bij de waarheid komt, hoe gevaarlijker het voor haar wordt en hoe meer ze tegengewerkt wordt. Lukt het haar beide zaken tot een goed einde te brengen?
De nachtploeg is een verhaal dat zich vlot laat lezen. Doordat het geen poespas, geen lange uitweidingen over omgevingslocaties en geen gedetailleerde beschrijvingen van wapens en instanties bevat, blijft het tempo hoog. Bovendien is het is simpel, maar doeltreffend geschreven. En toch mist er iets. Van een ervaren auteur als Michael Connelly verwacht je namelijk iets meer dan een gemiddelde thriller die De nachtploeg nu is. De basis van het verhaal staat, maar in veel diepere lagen komen we niet. De vlakke schrijfstijl – die juist dus voor dat snelle leestempo zorgt – heeft als nadeel dat het een rechttoe-rechtaan thriller wordt. Connelly vertelt precies het noodzakelijke, maar vergeet de lezer echt beet te pakken en mee te sleuren. De zaken waaraan Ballard werkt zijn interessant en kennen genoeg aanknopingspunten waar je ook als lezer mee verder kan, al worden er veel personages opgevoerd waardoor een goede focus noodzakelijk is. Toch kent de plot nergens een onvoorspelbare twist.
Met Renée Ballard heeft Connelly een buitengewoon boeiend karakter geschapen, dat kan uitgroeien tot een favoriet thrillerpersonage. Ballard is een eenling, ze heeft weinig mensen om haar heen. Haar hond Lola en haar surfplank zijn de enigen die haar kunnen bekoren, al zijn mannelijke avances op zijn tijd ook niet verkeerd. Haar leven is niet gemakkelijk geweest, maar dat weet ze voor de buitenwereld goed te verbergen. Bovendien levert het haar een soort daadkracht op die goed van pas komt in haar functie. Hoewel het haar moeilijk wordt gemaakt en ze van bovenaf wordt tegengewerkt, blijft ze vasthoudend en werkt ze (een tikkeltje eigenwijs) aan gevonden aanwijzingen. Het maakt van haar een sterk vrouwelijk hoofdpersonage en daar heeft Connelly in deze huidige tijd een goede stap mee gezet.
Al met al is De nachtploeg een redelijke thriller, dat als een stevig tussendoortje kan worden opgevat. Michael Connelly is een nieuwe weg ingeslagen, maar zal een andere koers moeten varen om het Harry Bosch-niveau te evenaren of zelfs te overtreffen. De potentie is er zeker. Hopelijk in een vervolg; we wachten het af.
RECENSIE - CHRIS - 3,5 STERREN
Michael Connelly is al vele jaren een succesvolle, prijzen winnende thrillerschrijver die tot op heden meer dan 60 miljoen boeken heeft verkocht. Inmiddels heeft hij meerdere ‘legendarische’ karakters neergezet, zoals bijvoorbeeld Harry Bosch.
In De nachtploeg wordt een nieuw personage geïntroduceerd, Renée Ballard. Renée is een veelbelovende detective bij de politie van Los Angeles. Zij draait nachtdiensten in het district Hollywood. Dit doet zij voor straf na het aanklagen van één van haar leidinggevenden voor seksuele intimidatie. Deze aanklacht is afgewezen, mede dankzij haar voormalige partner.
De incidenten die zich gedurende de nacht voordoen, moet Renée de volgende ochtend aan haar collega’s overdragen. Dit maakt dat zij nooit een case van het begin tot het einde af kan ronden.
Op een nacht zijn er twee incidenten die ze niet wil en niet kan loslaten. Terwijl ze haar nachtdiensten blijft draaien, werkt ze overdag aan deze zaken. Het blijkt dat de twee zaken verband met elkaar houden, wat maakt dat Renée nog meer vastberaden is de oplossing te vinden. Gedurende haar eigen speurwerk blijkt dat oude bekenden een rol lijken te spelen in het geheel en wordt het haar lastig gemaakt de zaak verder uit te zoeken.
De nachtploeg heeft een goede verhaallijn en lijkt een opmaat tot een reeks succesvolle boeken met Renée als hoofdpersonage. In dit boek leer je Renée al persoonlijk kennen, wat maakt dat je je goed met haar kunt identificeren. In het begin lijken verschillende zaken door elkaar heen te lopen, echter weet Michael Connelly dit mooi samen te smelten tot een verrassende climax. Gedurende het boek blijft de spanning voelbaar voor de lezer. Het blijft lang onduidelijk hoe één en ander in elkaar steekt, voor zowel Renée als de lezer.
Michael Connelly heeft zijn reputatie waargemaakt en een goede, spannende thriller neergezet.