Natasha Pulley (4 december 1988) studeerde Engelse taal- en letterkunde in Oxford. Ze werkte korte tijd als boekverkoper bij Waterstones en als assistent bij de studies astronomie en wiskunde aan de universiteit van Cambridge. De horlogemaker van Londen is haar debuut.
Hoofdpersonage in De horlogemaker van Londen is Nathaniel Steepleton (“Thaniel”) een telegrafist in dienst bij het ministerie van Binnenlandse Zaken. Hij heeft niet echt een spectaculair leven en had liever pianist geworden.
Daarnaast leren we Grace Carrow kennen, een natuurkundige, werkzaam op Oxford, die de erfenis van haar vader aan haar neus voorbij zal zien gaan als ze niet trouwt.
Twee heel verschillende personen, met twee zeer verschillende verhalen. Maar dan blijken zij beiden op onverklaarbare wijze in het bezit te zijn gekomen van een uitzonderlijk mooi en verfijnd gouden horloge. Deze horloges werden gemaakt door Keita Mori, een Japanse immigrant, bloedverwant van een Samurai en assistent van de Japanse minister van Binnenlandse zaken. Hij gaf dit op om naar Londen te emigreren om daar te doen wat hij het liefste deed: horloges maken.
Maar dan duikt Scotland Yard op. Zij vermoeden dat door Mori vervaardigde uurwerken werden gebruikt bij een serie bomaanslagen. Thaniel gelooft het niet, denkt dat de politie het mis heeft, dat de charmante Japanner zijn uurwerken niet produceert om bommen mee te maken. Grace echter, voor wie Thaniel meer dan vriendschappelijke gevoelens heeft, gelooft het wel; want welke andere verklaring kan er zijn?
Voor wie van een voortrazend verhaal houdt is De horlogemaker van Londen geen goede keus. Het boek begint vrij traag en Pulley besteed aandacht aan elk klein detail. Maar langzamerhand is het duidelijke waar het allemaal om draait en kom je terecht in een fantastische wereld die niet echt maar ook niet onecht is. De plot is fraai geconstrueerd en van dien aard dat het soms niet duidelijk is waar het verhaal heen gaat. Hoe dan ook, De horlogemaker van Londen is geen rechtlijnig verhaal. Het is behalve een klassiek Engels mysterie ook een liefdesverhaal; een verhaal over emancipatie en vrouwen die vechten voor acceptatie, over wetenschap, discriminatie, ambitie en filosofie. Het maakt het verhaal gelaagder, zonder dat het de lezer stoort of belerend overkomt. Heel knap gedaan.
Toch zijn er ook een paar minpuntjes. Naast de trage opstart lijkt het verhaal halverwege een beetje te stagneren. Het kabbelt een beetje voort en krijgt pas op driekwart weer een oppepper. Dialogen zijn van tijd tot tijd nogal onrealistisch, wat de toch al zwakke diepgang van de personages geen goed doet. Maar zelfs met deze minpunten is De horlogemaker van Londen een goed leesbaar, niet alledaags verhaal dat door liefhebbers verslonden zal worden.
Afbeelding
Marinus van de Velde
Ik ben Marinus van de Velde, van bouwjaar 1984. Ik mag mezelf de eigenaar noemen van ThrillZone! Ik lees al van jongs af aan. Mijn interesses liggen breed; Scandi, Nederlandstalig, spionage, maar ik vind Baldacci en Lee Child bijvoorbeeld ook geweldig. Lezen voor ThrillZone betekent soms het oprekken van je comfortzone en dat lukt goed!
Natasha Pulley (4 december 1988) studeerde Engelse taal- en letterkunde in Oxford. Ze werkte korte tijd als boekverkoper bij Waterstones en als assistent bij de studies astronomie en wiskunde aan de universiteit van Cambridge. De horlogemaker van Londen is haar debuut.
Hoofdpersonage in De horlogemaker van Londen is Nathaniel Steepleton (“Thaniel”) een telegrafist in dienst bij het ministerie van Binnenlandse Zaken. Hij heeft niet echt een spectaculair leven en had liever pianist geworden.
Daarnaast leren we Grace Carrow kennen, een natuurkundige, werkzaam op Oxford, die de erfenis van haar vader aan haar neus voorbij zal zien gaan als ze niet trouwt.
Twee heel verschillende personen, met twee zeer verschillende verhalen. Maar dan blijken zij beiden op onverklaarbare wijze in het bezit te zijn gekomen van een uitzonderlijk mooi en verfijnd gouden horloge. Deze horloges werden gemaakt door Keita Mori, een Japanse immigrant, bloedverwant van een Samurai en assistent van de Japanse minister van Binnenlandse zaken. Hij gaf dit op om naar Londen te emigreren om daar te doen wat hij het liefste deed: horloges maken.
Maar dan duikt Scotland Yard op. Zij vermoeden dat door Mori vervaardigde uurwerken werden gebruikt bij een serie bomaanslagen. Thaniel gelooft het niet, denkt dat de politie het mis heeft, dat de charmante Japanner zijn uurwerken niet produceert om bommen mee te maken. Grace echter, voor wie Thaniel meer dan vriendschappelijke gevoelens heeft, gelooft het wel; want welke andere verklaring kan er zijn?
Voor wie van een voortrazend verhaal houdt is De horlogemaker van Londen geen goede keus. Het boek begint vrij traag en Pulley besteed aandacht aan elk klein detail. Maar langzamerhand is het duidelijke waar het allemaal om draait en kom je terecht in een fantastische wereld die niet echt maar ook niet onecht is. De plot is fraai geconstrueerd en van dien aard dat het soms niet duidelijk is waar het verhaal heen gaat. Hoe dan ook, De horlogemaker van Londen is geen rechtlijnig verhaal. Het is behalve een klassiek Engels mysterie ook een liefdesverhaal; een verhaal over emancipatie en vrouwen die vechten voor acceptatie, over wetenschap, discriminatie, ambitie en filosofie. Het maakt het verhaal gelaagder, zonder dat het de lezer stoort of belerend overkomt. Heel knap gedaan.
Toch zijn er ook een paar minpuntjes. Naast de trage opstart lijkt het verhaal halverwege een beetje te stagneren. Het kabbelt een beetje voort en krijgt pas op driekwart weer een oppepper. Dialogen zijn van tijd tot tijd nogal onrealistisch, wat de toch al zwakke diepgang van de personages geen goed doet. Maar zelfs met deze minpunten is De horlogemaker van Londen een goed leesbaar, niet alledaags verhaal dat door liefhebbers verslonden zal worden.