Elk jaar kijkt men weer met smart uit naar nieuw thrillerwerk uit Scandinavië. Voornamelijk is er hoop op vertalingen van de winnaar van de Glazen Sleutel, de prijs voor het beste Scandinavische boek, en van de debutant van het jaar. De Glazen Sleutel werd dit jaar gewonnen door de Finse auteur Max Seeck, met het boek Rancune. Debutant van het jaar werd de thriller Sluw, geschreven door de Zweedse freelancejournalist Sara Strömberg. Sluw is dan ook een grote bestseller in Zweden, verkocht meer dan 100.000 exemplaren en is de start van een serie rondom Vera Bergström.

Met Vera Bergström heeft Strömberg voor een atypische hoofdpersoon gekozen. Vera zit enigszins in een surplace van haar leven. Ze is begin vijftig, verwerkt een zojuist verbroken relatie en is onlangs ontslagen als journalist van de plaatselijke krant. Momenteel werkt ze als onderwijsassistent op de lokale school, dat voor haar een prima, maar doelloos baantje is. Haar leven kabbelt voort, totdat haar voormalige hoofdredacteur belt met het verzoek of zij de mysterieuze dood van een jonge vrouw wilt verslaan. Het levenloze lichaam is gevonden in de afgelegen besneeuwde bossen van een grensdorp, onderaan een jachttoren. Zelfmoord, een ongeluk of moord? Gezien het leven van Vera toch uit weinig hoogtepunten bestaat, besluit ze zich vrijblijvend op de zaak te storten, ook omdat de politie weinig interesse toont. 

Hier zit een knelpunt van het verhaal. Hoe kan het dat er nauwelijks aandacht voor deze zaak is bij de politie, en dat een voormalige journaliste klakkeloos haar gang kan gaan in een ogenschijnlijk vreemde doodsoorzaak? De geringe inbreng van gerechtelijke onderzoekers is dus merkwaardig, maar gezien het fictie is, en de lezer vermaakt dient te worden, is de ‘bemoeienis’ van Vera toch leuk om te volgen. 

De opvallende dood brengt de bevlogenheid die Vera ervoer in haar tijd als verslaggeefster weer terug en ze besluit de losse draden rondom de zaak na te gaan. Wie was deze vrouw, die kennelijk afgezonderd leefde in een simpel, verstopt huisje in de bossen? Als blijkt dat de vrouw een verleden heeft in het dorp, en enkele bekenden van haar niet op de hoogte waren van haar afgezonderde leven, duikt Vera in de geschiedenis van het slachtoffer. Tegen welke problemen liep de vrouw aan? Had ze vrienden? Vijanden? Vera raakt geobsedeerd, krijgt energie, maar ervaart ook argwaan en er ontstaat een gevoel van angst, voortkomend uit het feit dat niet iedereen blij is dat het verleden opgerakeld wordt. 

Het hedendaagse verhaal wordt afwisselend verteld met flashbacks uit het verleden, waarin ook de lezer de dode vrouw leert kennen. Strömberg geeft hierdoor balans aan het verhaal, bouwt de plot stapsgewijs op en diept alle personages grondig uit. Het verhaal staat zodoende als een huis. En zoals al eerder vermeld, is Vera een boeiende protagonist. Door de diverse gebeurtenissen heeft ze een enorm minderwaardigheidscomplex en worstelt ze met zichzelf en de maatschappij. Enkele vrienden om haar heen maken dat ze nog enigszins in het leven staat en geliefd is, maar Vera zelf bekommert zich niet per sé om anderen. Hoewel ze er in eerste instantie niet om staat te springen, is de vraag van haar ex-baas het kantelpunt voor haar en heeft ze weer iets waar ze zich op kan storten. Die omslag maakt van Vera een realistisch en meelevend personage.

De setting van een afgelegen dorp, onder de rook van een toeristische wintersportplaats, kennen we al uit andere Scandi-thrillers, maar deze omgevingen zijn nu eenmaal geweldige decors voor spannende verhalen. En dat is precies wat Sara Strömberg ons voorschotelt; een spannend verhaal vol door elkaar gehusselde puzzelstukjes, die langzaamaan hun plek vinden, maar met twists toch de lezers weet te verrassen. Het is wat we de afgelopen jaren van veel Scandi-auteurs gewend zijn, en de lat ligt daardoor aardig hoog. Strömberg weet nog niet over deze lat te springen, maar Sluw is een veelbelovend debuut dat smaakt naar meer, zeker als Vera zich nog meer weet te ontpoppen als het unieke hoofdpersonage dat ze nu is.