De Finse Sofi Oksanen heeft tot nu toe zes romans en verschillende toneelstukken gepubliceerd, Haar bekendste roman is Zuivering en hiermee won ze zowel de Finlandiaprijs als de Runebergprijs. Ze was de eerste schrijfster die beide prijzen won en bovendien de jongste winnares ooit. Ook internationaal heeft ze vele prestigieuze prijzen gewonnen en Zuivering is in 37 talen vertaald/ het is zelfs, op de Kalevala na, het meest vertaalde boek uit de Finse literatuur. Veel van haar boeken spelen zich (deels) af in Estland, zo ook haar nieuwe roman, Het hondenpark.

Olenka is geboren en opgegroeid in de Oekraïne, maar heeft door haar werk als fotomodel het rijke Westen leren kennen. Nadat haar carrière in het slop is geraakt keert ze terug naar de Oekraïne en daar komt ze in aanraking met eiceldonatie ten bate van kinderloze westerse echtparen. Dan komt Daria op haar pad: Olenka ziet in haar een goede eiceldonor en een grootse toekomst, zelf zal ze optreden als haar manager. Als Daria plotseling verdwijnt ziet Olenka in eerste instantie nog geen verband met gebeurtenissen uit het verleden. Als ze dat wel doet is het te laat en moet ze uitwijken naar het buitenland. Ze komt in Finland terecht.

Oksanen vertelt het verhaal van Het hondenpark in een bijzondere vorm: Olenka richt zich namelijk tot een onbekende ‘jij’ om haar verhaal te vertellen. Verder springt Oksanen veel op en neer door de tijd en hierdoor leren we het levensverhaal van Olenka kennen: van haar zware jeugd in de Oekraine tot de schimmige wereld van de eiceldonatie. De lezer wordt meegezogen in haar verhaal en is soms tot tranen geroerd.

Het Sovjetverleden en alles wat daarbij komt kijken wordt goed uit de doeken gedaan door Oksanen.. De voedselschaarste, de barre arbeidsomstandigheden, de slechte hygiëne en de slechte gezondheid: Oksanen neemt alles onder de loep. Ook het gevoelige onderwerp van de eiceldonatie komt aan bod en vooral hoe corrupt deze wereld is en hoe makkelijk het is om erin meegezogen te worden. Dit blijkt ook wel uit het feit dat ieder karakter de misdaad in wordt gezogen. Laat het maar aan Oksanen over om uit te leggen hoe ze hier, vaak buiten hun schuld, in terecht komen.

Het hondenpark draait om een misdaad maar het hoe en waarom blijft lange tijd onduidelijk. Oksanen leidt ons echter vakkundig naar het einde en dan wordt alles duidelijk. Het taalgebruik is beeldend en bij sommige zinnen moet je echt even stilstaan en ze tot je door laten dringen. Het hondenpark is een prachtige roman met vele lagen, een goed plot en met snijdende onderwerpen. Ook als het romangenre niet je gebruikelijke genre is: geef dit boek een kans, want je zult er zeker geen spijt van krijgen.