Thomas Sanders schreef Schaduwspel als een autobiografie over zijn tijd in het West-Duitse leger. Preciezer, over zijn tijd bij het elitecommando “Ost”, een stel militairen die de gevaarlijkste missies uitvoerden. Later bleek dat Sanders waarschijnlijk niet de waarheid had geschreven, maar zijn boek vonden we daar niet minder om. We beloonden Schaduwspel met vier sterren. In 2005 verscheen het vervolg, Spergebied. Ook deze lazen we weer met veel plezier.
Het is midden jaren tachtig. Oost en West staan nog steeds lijnrecht tegenover elkaar. Het meest treffende beeld uit de Koude Oorlog komt uit Duitsland, waar West-Duitsland en de DDR worden gescheiden door een metershoge muur. Regelmatig zijn er spionnen en overlopers die over deze grens moeten ontsnappen. Elitekommando Ost, onder leiding van Thomas Sanders, helpt deze overlopers. Het zijn een voor een commando’s met een zware training die de zwaarste klussen voor West-Duitsland in het geheim opknapt. Dan krijgen ze de meest uitdagende missie tot nu toe: ver in de binnenlanden van de Sovjet-Unie moet een oliepijplijn worden opgeblazen. Deze verzorgt de toevoer naar Oost-Duitsland, zodat de Oost-Duitsers in de kou komen te zitten. Dit zou dan weer tot gevolg moeten hebben dat deze in opstand komen tegen de communistische leider Honecker. De operatie verloopt niet zonder problemen en we volgen Sanders en kornuiten op de voet terwijl ze proberen te ontsnappen uit het communistische Oostblok. Hierop volgt nog een moordaanslag op een barbaarse Stasiman. Al met al genoeg avontuur voor één mensenleven.
Sanders heeft een fijne en vlotte schrijfstijl. Geen woord te moeilijk en geen zin te veel, daar houden we van. Ook het verhaal is aantrekkelijk en spannend, helemaal omdat het in de Koude Oorlog gesitueerd is. Dat de biografie van Sanders mogelijk uit de duim gezogen is, doet ons niet zoveel. De spanning wordt er niet minder van. Het verhaal past in het rijtje le Carré, Clancy en Forsyth. Dus, voor geïnteresseerden in spannende oorlogsverhalen én de Koude Oorlog: Thomas Sanders is de man die gelezen moet worden.
Het is midden jaren tachtig. Oost en West staan nog steeds lijnrecht tegenover elkaar. Het meest treffende beeld uit de Koude Oorlog komt uit Duitsland, waar West-Duitsland en de DDR worden gescheiden door een metershoge muur. Regelmatig zijn er spionnen en overlopers die over deze grens moeten ontsnappen. Elitekommando Ost, onder leiding van Thomas Sanders, helpt deze overlopers. Het zijn een voor een commando’s met een zware training die de zwaarste klussen voor West-Duitsland in het geheim opknapt. Dan krijgen ze de meest uitdagende missie tot nu toe: ver in de binnenlanden van de Sovjet-Unie moet een oliepijplijn worden opgeblazen. Deze verzorgt de toevoer naar Oost-Duitsland, zodat de Oost-Duitsers in de kou komen te zitten. Dit zou dan weer tot gevolg moeten hebben dat deze in opstand komen tegen de communistische leider Honecker. De operatie verloopt niet zonder problemen en we volgen Sanders en kornuiten op de voet terwijl ze proberen te ontsnappen uit het communistische Oostblok. Hierop volgt nog een moordaanslag op een barbaarse Stasiman. Al met al genoeg avontuur voor één mensenleven.
Sanders heeft een fijne en vlotte schrijfstijl. Geen woord te moeilijk en geen zin te veel, daar houden we van. Ook het verhaal is aantrekkelijk en spannend, helemaal omdat het in de Koude Oorlog gesitueerd is. Dat de biografie van Sanders mogelijk uit de duim gezogen is, doet ons niet zoveel. De spanning wordt er niet minder van. Het verhaal past in het rijtje le Carré, Clancy en Forsyth. Dus, voor geïnteresseerden in spannende oorlogsverhalen én de Koude Oorlog: Thomas Sanders is de man die gelezen moet worden.