Un-su Kim is de rijzende ster binnen de Koreaanse literaire wereld. Hij schreef al ettelijke romans voordat hij in 2018 internationaal doorbrak met een thriller: De Plotters. Het boek verscheen in februari 2020 in Nederland. Is het inderdaad zo’n kaskraker?
Maak kennis met Reseng. Deze Koreaanse jongeman werd geboren in een afvalcontainer, groeide op als wees en werd ‘geadopteerd’ door ‘de Oude Wasbeer’, een wat bijzondere man met een bibliotheek waar nooit iemand komt. Los van enkele huurmoordenaars en andere criminelen. Reseng groeide er op door veel te lezen, op te letten en vooral onopvallend te zijn.
Nu, dertig jaar later, is Reseng een van de meest gevreesde huurmoordenaars van Zuid-Korea. Het was voorbestemd en inderdaad, de Oude Wasbeer stuurt Reseng regelmatig op een doelwit af. Totdat Reseng besluit zich niet aan de regels te houden. Zo wordt hij zelf een doelwit…
Volgens de kaft zei D.B. John, bekend van Ster van het Noorden, dat De Plotters ‘Kill Bill meets Murakami’ is. Is het zo? Nou, De Plotters is in elk geval een thriller met meer facetten dan de doorgaande whodunnit. Het is een wat onconventionele thriller noir, waarbij elk woord raak is. Un-su Kim lijkt over elk woord te hebben nagedacht, waardoor De Plotters echt genieten is. Wat ook genieten is, is het ontwerp van de kaft door A.W. Bruna. Een kaft onder de -echt te voelen- bloedspetters? Origineel!
De plot die Un-su Kim voorschotelt, is er eentje uit de categorie ‘Leon’ en ‘Quentin Tarantino’. Reseng is een huurmoordenaar die opgroeide in een milieu waardoor zijn toekomst voorbestemd is; ook hij zal een moordenaar worden. Hij is door Un-su Kim in het verhaal neergezet als een anti-held. Het is een rustige, onopvallende man die houdt van literatuur. Hij woont in een nietszeggende flat met zijn twee katten. Niet bepaald je standaard ‘Orphan X’ of ‘Victor’, huurmoordenaars in andere thrillers die wat meer stereotype zijn. Het is waarschijnlijk dat de lezer zich snel zal identificeren met Reseng, waardoor het boek nog dichterbij komt.
De beginscene is er eentje om in te lijsten en zet de toon voor de rest van De Plotters. De lezer maakt daarin kennis met Reseng, terwijl die vanaf een heuvel zijn doelwit gadeslaat. Wat er verder gebeurt, verklappen we niet. Maar dat het onconventioneel is en ook ‘dichtbij komt’, mag wel gezegd worden. En ook dat het 22 pagina's duurt totdat het schot dan daadwerkelijk klinkt. Geweldig.
De schrijfstijl van Un-su Kim is droog en bij tijd en wijlen vol humor. Hij laat zijn protagonist in diverse bijzondere scenario’s terecht komen, waarin ook de dialogen onvergetelijk zijn: raak, snel, als een schermutseling tussen twee mensen. Meer dan eens tovert de auteur hierdoor een glimlach op het gelaat van zijn lezers. Een van die scenario’s is zijn ontmoeting met een fabrieksarbeidster, wat uiteindelijk zijn vriendin wordt. Of de scene dat hij ontdekt dat er iemand in zijn appartement is geweest. Uiteindelijk blijkt er een bom in zijn wc-pot te zijn verstopt. Dus…
Uiteindelijk draait De Plotters niet alleen om degene die de trekker overhaalt, maar ook om degenen die daarvoor opdracht geven. Dat zijn ‘de plotters’, mensen die in de schaduwen opereren en zo politici en andere hoogwaardigheidsbekleders uit de wind houden. Reseng komt gedurende De Plotters steeds dichterbij deze ‘opdrachtgevers’, maar of hij er uiteindelijk eentje in zijn vizier krijgt? Hij heeft wel wat gevechten te voeren voordat hij dichtbij komt. Een van zijn meest geduchte tegenstanders in De Plotters is De Barbier, juist; een kapper die ook huurmoordenaar is. Het messengevecht tussen de twee in de kapperszaak is flitsend, heftig en zo gedetailleerd, dat je de sneeën haast voelt.
Resumé: wat De Plotters dus zo bijzonder maakt, is de mix van actie, gevatte dialogen en een droge schrijfstijl. De vergelijking met Tarantino gaat daarom zeker op, mede door de opdeling van De Plotters in verschillende scenes die elk een eigen naam hebben. Dat was bijvoorbeeld ook te zien in Inglorious Basterds. Dat roept ook direct de vraag op: wordt dit boek verfilmd? Zo ja, dan weten wij wel een regisseur...
Ja, het mag zeker gezegd worden. De Plotters is een rake thriller noir die zichzelf onderscheidt in de uitdijende wereld van de thriller. Gevatte dialogen, bijzondere scenes, heftige actie, een antiheld als hoofdpersoon en met een schrijfstijl waarin elk woord raak is. Deze moet je lezen. Een van de smaakmakers van dit voorjaar!
Maak kennis met Reseng. Deze Koreaanse jongeman werd geboren in een afvalcontainer, groeide op als wees en werd ‘geadopteerd’ door ‘de Oude Wasbeer’, een wat bijzondere man met een bibliotheek waar nooit iemand komt. Los van enkele huurmoordenaars en andere criminelen. Reseng groeide er op door veel te lezen, op te letten en vooral onopvallend te zijn.
Nu, dertig jaar later, is Reseng een van de meest gevreesde huurmoordenaars van Zuid-Korea. Het was voorbestemd en inderdaad, de Oude Wasbeer stuurt Reseng regelmatig op een doelwit af. Totdat Reseng besluit zich niet aan de regels te houden. Zo wordt hij zelf een doelwit…
Volgens de kaft zei D.B. John, bekend van Ster van het Noorden, dat De Plotters ‘Kill Bill meets Murakami’ is. Is het zo? Nou, De Plotters is in elk geval een thriller met meer facetten dan de doorgaande whodunnit. Het is een wat onconventionele thriller noir, waarbij elk woord raak is. Un-su Kim lijkt over elk woord te hebben nagedacht, waardoor De Plotters echt genieten is. Wat ook genieten is, is het ontwerp van de kaft door A.W. Bruna. Een kaft onder de -echt te voelen- bloedspetters? Origineel!
De plot die Un-su Kim voorschotelt, is er eentje uit de categorie ‘Leon’ en ‘Quentin Tarantino’. Reseng is een huurmoordenaar die opgroeide in een milieu waardoor zijn toekomst voorbestemd is; ook hij zal een moordenaar worden. Hij is door Un-su Kim in het verhaal neergezet als een anti-held. Het is een rustige, onopvallende man die houdt van literatuur. Hij woont in een nietszeggende flat met zijn twee katten. Niet bepaald je standaard ‘Orphan X’ of ‘Victor’, huurmoordenaars in andere thrillers die wat meer stereotype zijn. Het is waarschijnlijk dat de lezer zich snel zal identificeren met Reseng, waardoor het boek nog dichterbij komt.
De beginscene is er eentje om in te lijsten en zet de toon voor de rest van De Plotters. De lezer maakt daarin kennis met Reseng, terwijl die vanaf een heuvel zijn doelwit gadeslaat. Wat er verder gebeurt, verklappen we niet. Maar dat het onconventioneel is en ook ‘dichtbij komt’, mag wel gezegd worden. En ook dat het 22 pagina's duurt totdat het schot dan daadwerkelijk klinkt. Geweldig.
De schrijfstijl van Un-su Kim is droog en bij tijd en wijlen vol humor. Hij laat zijn protagonist in diverse bijzondere scenario’s terecht komen, waarin ook de dialogen onvergetelijk zijn: raak, snel, als een schermutseling tussen twee mensen. Meer dan eens tovert de auteur hierdoor een glimlach op het gelaat van zijn lezers. Een van die scenario’s is zijn ontmoeting met een fabrieksarbeidster, wat uiteindelijk zijn vriendin wordt. Of de scene dat hij ontdekt dat er iemand in zijn appartement is geweest. Uiteindelijk blijkt er een bom in zijn wc-pot te zijn verstopt. Dus…
Uiteindelijk draait De Plotters niet alleen om degene die de trekker overhaalt, maar ook om degenen die daarvoor opdracht geven. Dat zijn ‘de plotters’, mensen die in de schaduwen opereren en zo politici en andere hoogwaardigheidsbekleders uit de wind houden. Reseng komt gedurende De Plotters steeds dichterbij deze ‘opdrachtgevers’, maar of hij er uiteindelijk eentje in zijn vizier krijgt? Hij heeft wel wat gevechten te voeren voordat hij dichtbij komt. Een van zijn meest geduchte tegenstanders in De Plotters is De Barbier, juist; een kapper die ook huurmoordenaar is. Het messengevecht tussen de twee in de kapperszaak is flitsend, heftig en zo gedetailleerd, dat je de sneeën haast voelt.
Resumé: wat De Plotters dus zo bijzonder maakt, is de mix van actie, gevatte dialogen en een droge schrijfstijl. De vergelijking met Tarantino gaat daarom zeker op, mede door de opdeling van De Plotters in verschillende scenes die elk een eigen naam hebben. Dat was bijvoorbeeld ook te zien in Inglorious Basterds. Dat roept ook direct de vraag op: wordt dit boek verfilmd? Zo ja, dan weten wij wel een regisseur...
Ja, het mag zeker gezegd worden. De Plotters is een rake thriller noir die zichzelf onderscheidt in de uitdijende wereld van de thriller. Gevatte dialogen, bijzondere scenes, heftige actie, een antiheld als hoofdpersoon en met een schrijfstijl waarin elk woord raak is. Deze moet je lezen. Een van de smaakmakers van dit voorjaar!
Afbeelding
Marinus van de Velde
Ik ben Marinus van de Velde, van bouwjaar 1984. Ik mag mezelf de eigenaar noemen van ThrillZone! Ik lees al van jongs af aan. Mijn interesses liggen breed; Scandi, Nederlandstalig, spionage, maar ik vind Baldacci en Lee Child bijvoorbeeld ook geweldig. Lezen voor ThrillZone betekent soms het oprekken van je comfortzone en dat lukt goed!
Maak kennis met Reseng. Deze Koreaanse jongeman werd geboren in een afvalcontainer, groeide op als wees en werd ‘geadopteerd’ door ‘de Oude Wasbeer’, een wat bijzondere man met een bibliotheek waar nooit iemand komt. Los van enkele huurmoordenaars en andere criminelen. Reseng groeide er op door veel te lezen, op te letten en vooral onopvallend te zijn.
Nu, dertig jaar later, is Reseng een van de meest gevreesde huurmoordenaars van Zuid-Korea. Het was voorbestemd en inderdaad, de Oude Wasbeer stuurt Reseng regelmatig op een doelwit af. Totdat Reseng besluit zich niet aan de regels te houden. Zo wordt hij zelf een doelwit…
Volgens de kaft zei D.B. John, bekend van Ster van het Noorden, dat De Plotters ‘Kill Bill meets Murakami’ is. Is het zo? Nou, De Plotters is in elk geval een thriller met meer facetten dan de doorgaande whodunnit. Het is een wat onconventionele thriller noir, waarbij elk woord raak is. Un-su Kim lijkt over elk woord te hebben nagedacht, waardoor De Plotters echt genieten is. Wat ook genieten is, is het ontwerp van de kaft door A.W. Bruna. Een kaft onder de -echt te voelen- bloedspetters? Origineel!
De plot die Un-su Kim voorschotelt, is er eentje uit de categorie ‘Leon’ en ‘Quentin Tarantino’. Reseng is een huurmoordenaar die opgroeide in een milieu waardoor zijn toekomst voorbestemd is; ook hij zal een moordenaar worden. Hij is door Un-su Kim in het verhaal neergezet als een anti-held. Het is een rustige, onopvallende man die houdt van literatuur. Hij woont in een nietszeggende flat met zijn twee katten. Niet bepaald je standaard ‘Orphan X’ of ‘Victor’, huurmoordenaars in andere thrillers die wat meer stereotype zijn. Het is waarschijnlijk dat de lezer zich snel zal identificeren met Reseng, waardoor het boek nog dichterbij komt.
De beginscene is er eentje om in te lijsten en zet de toon voor de rest van De Plotters. De lezer maakt daarin kennis met Reseng, terwijl die vanaf een heuvel zijn doelwit gadeslaat. Wat er verder gebeurt, verklappen we niet. Maar dat het onconventioneel is en ook ‘dichtbij komt’, mag wel gezegd worden. En ook dat het 22 pagina's duurt totdat het schot dan daadwerkelijk klinkt. Geweldig.
De schrijfstijl van Un-su Kim is droog en bij tijd en wijlen vol humor. Hij laat zijn protagonist in diverse bijzondere scenario’s terecht komen, waarin ook de dialogen onvergetelijk zijn: raak, snel, als een schermutseling tussen twee mensen. Meer dan eens tovert de auteur hierdoor een glimlach op het gelaat van zijn lezers. Een van die scenario’s is zijn ontmoeting met een fabrieksarbeidster, wat uiteindelijk zijn vriendin wordt. Of de scene dat hij ontdekt dat er iemand in zijn appartement is geweest. Uiteindelijk blijkt er een bom in zijn wc-pot te zijn verstopt. Dus…
Uiteindelijk draait De Plotters niet alleen om degene die de trekker overhaalt, maar ook om degenen die daarvoor opdracht geven. Dat zijn ‘de plotters’, mensen die in de schaduwen opereren en zo politici en andere hoogwaardigheidsbekleders uit de wind houden. Reseng komt gedurende De Plotters steeds dichterbij deze ‘opdrachtgevers’, maar of hij er uiteindelijk eentje in zijn vizier krijgt? Hij heeft wel wat gevechten te voeren voordat hij dichtbij komt. Een van zijn meest geduchte tegenstanders in De Plotters is De Barbier, juist; een kapper die ook huurmoordenaar is. Het messengevecht tussen de twee in de kapperszaak is flitsend, heftig en zo gedetailleerd, dat je de sneeën haast voelt.
Resumé: wat De Plotters dus zo bijzonder maakt, is de mix van actie, gevatte dialogen en een droge schrijfstijl. De vergelijking met Tarantino gaat daarom zeker op, mede door de opdeling van De Plotters in verschillende scenes die elk een eigen naam hebben. Dat was bijvoorbeeld ook te zien in Inglorious Basterds. Dat roept ook direct de vraag op: wordt dit boek verfilmd? Zo ja, dan weten wij wel een regisseur...
Ja, het mag zeker gezegd worden. De Plotters is een rake thriller noir die zichzelf onderscheidt in de uitdijende wereld van de thriller. Gevatte dialogen, bijzondere scenes, heftige actie, een antiheld als hoofdpersoon en met een schrijfstijl waarin elk woord raak is. Deze moet je lezen. Een van de smaakmakers van dit voorjaar!