Wat gebeurt er in de schaduw? Dat is de vraag die direct bij je wordt opgeroepen bij het lezen van Gallant. Het is opvallend dat er weinig wordt gesproken in dit boek, maar daar schuilt misschien ook wel de kracht van het boek in. In dit boek wordt je op de voor V.E. Schwab bekende manier meegenomen in de wereld van Olivia Prior.
Toen we Gallant binnen kregen, waren we erg onder de indruk van de uitgave van het boek: een prachtige limited edition met niet alleen een prachtige kaft en omslag, maar ook een fantastische gestencilde zijkant. Een mooi boek voor in de boekenkast, dat is een ding wat zeker is. Door de verschillende kleuren pagina’s wordt een duidelijk onderscheid gemaakt tussen de wereld van Olivia, het dagboek van haar moeder en de wereld van de schaduwen met daarin prachtige tekeningen.
De 14-jarige Olivia Prior groeit in Gallant op in het grauwe weeshuis Merilance, waar ze geen aansluiting heeft bij de andere meisjes. Olivia is anders dan die anderen, niet alleen omdat zij geen stem heeft, maar ook omdat zij de enige is die dodelingen kan zien; haar benaming voor ronddwalende geesten van overledenen. Met alleen het dagboek van haar moeder weet Olivia zich op de been te houden tot een brief van haar oom arriveert. Haar moeder heeft haar in haar dagboek nog zo gewaarschuwd weg te blijven bij Gallant, maar toch gaat Olivia op pad naar Gallant en neemt zij daar haar intrek.
In de eerste paar hoofdstukken leer je Olivia kennen. Je leert over haar verdrietige geschiedenis, haar band met de andere meisjes in het weeshuis en ontdekt samen met Olivia meer over haar moeder. Deze eerste paar hoofdstukken geven dus een duidelijke inkijk in het leven en de gedachten van Olivia, maar dit zorgt niet voor snelheid in het verhaal, want ondanks dat het gedetailleerd is en je het gevoel hebt het personage steeds beter te begrijpen, duren de eerste paar hoofdstukken wel erg lang.
Nadat Olivia aankomt in Gallant komt er gelukkig meer vaart in het verhaal en word je meegesleept in de duistere wereld van de Priors. Want dat daar allerlei duisters aan de gang is, is geen twijfel over mogelijk. Waarom moet bijvoorbeeld het hele huis hermetisch worden afgesloten als het donker is? Waarom wil haar neef zo graag dat zij weer vertrekt? En wat houdt haar neef 's nachts wakker?
Door de schrijfwijze van Schwab word je meegenomen in de ingewikkelde wereld van een meisje dat niet praat en zelfs überhaupt geen geluid maakt. Ondanks dat de hoofdpersoon niet hoorbaar haar verhaal kan vertellen, weet zij toch duidelijke contacten te leggen en banden te smeden met andere karakters in Gallant. De thema's, zoals buitenbeentje zijn, familie en de dood, die daarbij betrokken worden lijken op het eerste oog misschien niet direct bij elkaar te passen, maar blijken uiteindelijk toch een coherent en passend verhaal te vormen.
We schreven al eerder een review over het boek Het onzichtbare leven van Addie Larue van de hand, deze vind je hier. Qua schrijfstijl zijn de boeken met elkaar te vergelijken, maar toch haalt Gallant het niet bij haar eerdere boek.
