"Het eind der tijden": gebeurtenissen omtrent dit onderwerp zijn al decennia lang fijn voer voor films en boeken. I am legend, The Walking Dead: media waarin de mensheid wordt geconfronteerd met bedreiging van haar voortbestaan worden veel gelezen of bekeken. Josh Malerman debuteert met De kooi, gestoeld op eenzelfde onderwerp.
Mallorie woont samen met haar zus Shannon in een huis in Michigan. Vaker ruzie dan gezelligheid, zo laat hun relatie zich het best beschrijven. Dan komen er rare berichten via de media binnen: het begint met het "Russia report" waarbij iemand een ander mens op gruwelijke wijze toetakelt en dan zelfmoord pleegt. Al snel wordt dit bericht opgevolgd door andere en aldoor komt de dreiging dichterbij voor de zusjes. Totdat de berichten van binnenuit de Amerikaanse landsgrenzen komen. Wat moeten ze doen? Al snel komt er een complicerende factor om de hoek kijken: Mallorie blijkt zwanger. Om hen heen worden deuren gebarricadeerd en bedlinnen voor ramen gehangen. Al snel valt ook de televisie uit en ook de radio stopt ermee. Mallorie besluit de vluchten naar een huis waarin andere overlevenden schuilen. Zij hebben een voorraad voedsel en halen water uit een nabijgelegen put. Wat er buiten rondwaart en wat de mensen tot waanzin en zelfmoord drijft, weet Mallorie niet. Maar al snel lijkt de dreiging ook van binnenuit te komen: de overlevenden beginnen aan hun eigen onderlinge strijd. Zo is er Tom, die de leiding over de overlevenden in het huis heeft. Zijn concurrent en tegendenker Don zorgt vaak voor een negatieve sfeer. Felix en Jules zijn constructief, en Olympia is net als Mallorie zwanger. Genoeg stof tot nadenken. Het zwikje probeert te overleven, maar tegelijkertijd ook te achterhalen wat er zich buiten bevindt. Een oplossing lijkt te zijn om geblindeerd naar buiten te gaan; dan gebeurt er niets met je. Ga je 'gewoon kijkend' naar buiten, dan raak je al snel bevangen door de waanzin wat vervolgens eindigt in een gewisse dood. Gedurende het hele verhaal blijft dit ene vraag spelen: wat is er precies aan de hand?
De kooi schakelt tussen tegenwoordige en verleden tijd. De tegenwoordige tijd verhaalt over Mallorie die met haar twee kinderen -Jongen en Meisje- uit het huis vlucht in een bootje over de rivier. De verleden tijd gaat vooral over het verblijf van Mallorie in het gebarricadeerde huis. Beide verhaallijnen zijn even interessant. Vooral de suggestie die Malerman weet op te roepen bij de lezer is knap. Je vraagt je als lezer de hele 300 bladzijden die het boek telt af, wat er nu precies aan de hand is. De lezer wordt uitgedaagd zijn eigen beeld hierbij te hebben en dat doet Malerman door steeds een klein puzzelstukje aan te reiken. Minstens even goed beschreven is de onderlinge strijd in het huis. Waar mensen samenkomen, wordt haantjesgedrag geboren en in het huis waar Mallorie verblijft is dat niet anders. Malerman weet met weinig een groots verhaal neer te zetten die van alles wat heeft: psychologie, drama, thriller, horror.
De kooi is een goede, suggestieve, pos apocalyptisch aandoende thriller die erg inspeelt op de verbeelding van de lezer en de aandacht geen een bladzijde laat verslappen. Knap.
Mallorie woont samen met haar zus Shannon in een huis in Michigan. Vaker ruzie dan gezelligheid, zo laat hun relatie zich het best beschrijven. Dan komen er rare berichten via de media binnen: het begint met het "Russia report" waarbij iemand een ander mens op gruwelijke wijze toetakelt en dan zelfmoord pleegt. Al snel wordt dit bericht opgevolgd door andere en aldoor komt de dreiging dichterbij voor de zusjes. Totdat de berichten van binnenuit de Amerikaanse landsgrenzen komen. Wat moeten ze doen? Al snel komt er een complicerende factor om de hoek kijken: Mallorie blijkt zwanger. Om hen heen worden deuren gebarricadeerd en bedlinnen voor ramen gehangen. Al snel valt ook de televisie uit en ook de radio stopt ermee. Mallorie besluit de vluchten naar een huis waarin andere overlevenden schuilen. Zij hebben een voorraad voedsel en halen water uit een nabijgelegen put. Wat er buiten rondwaart en wat de mensen tot waanzin en zelfmoord drijft, weet Mallorie niet. Maar al snel lijkt de dreiging ook van binnenuit te komen: de overlevenden beginnen aan hun eigen onderlinge strijd. Zo is er Tom, die de leiding over de overlevenden in het huis heeft. Zijn concurrent en tegendenker Don zorgt vaak voor een negatieve sfeer. Felix en Jules zijn constructief, en Olympia is net als Mallorie zwanger. Genoeg stof tot nadenken. Het zwikje probeert te overleven, maar tegelijkertijd ook te achterhalen wat er zich buiten bevindt. Een oplossing lijkt te zijn om geblindeerd naar buiten te gaan; dan gebeurt er niets met je. Ga je 'gewoon kijkend' naar buiten, dan raak je al snel bevangen door de waanzin wat vervolgens eindigt in een gewisse dood. Gedurende het hele verhaal blijft dit ene vraag spelen: wat is er precies aan de hand?
De kooi schakelt tussen tegenwoordige en verleden tijd. De tegenwoordige tijd verhaalt over Mallorie die met haar twee kinderen -Jongen en Meisje- uit het huis vlucht in een bootje over de rivier. De verleden tijd gaat vooral over het verblijf van Mallorie in het gebarricadeerde huis. Beide verhaallijnen zijn even interessant. Vooral de suggestie die Malerman weet op te roepen bij de lezer is knap. Je vraagt je als lezer de hele 300 bladzijden die het boek telt af, wat er nu precies aan de hand is. De lezer wordt uitgedaagd zijn eigen beeld hierbij te hebben en dat doet Malerman door steeds een klein puzzelstukje aan te reiken. Minstens even goed beschreven is de onderlinge strijd in het huis. Waar mensen samenkomen, wordt haantjesgedrag geboren en in het huis waar Mallorie verblijft is dat niet anders. Malerman weet met weinig een groots verhaal neer te zetten die van alles wat heeft: psychologie, drama, thriller, horror.
De kooi is een goede, suggestieve, pos apocalyptisch aandoende thriller die erg inspeelt op de verbeelding van de lezer en de aandacht geen een bladzijde laat verslappen. Knap.