John Hart is een veelgeprezen schrijver. Tweemaal won hij – opeenvolgend – de Amerikaanse thrillerprijs: de Edgar Award. Daarmee is hij uniek, want nog nooit won iemand deze prijs tweemaal achter elkaar. Het ijzeren huis is een van de boeken waarmee hij deze prestigieuze prijs won. En geheel terecht!
Twee broers, Michael en Julian, wonen sinds hun jeugd in een weeshuis voor jongens. Michael is de sterkste van de twee. Julian is zwak en psychisch lijkt hij niet helemaal in orde. Zodoende is hij het mikpunt van pesterijen en is hij constant op de vlucht voor pestkoppen, die hem trappen, slaan en zelfs martelen. Maar dit doen zij enkel als Michael niet in de buurt is. Michael beschermt zijn broertje zoveel mogelijk, maar kan de gruwelheden soms niet verhinderen. Als Julian in een paniekaanval zijn grootste belager vermoordt, neemt Michael de schuld op zich en vlucht weg. Weg van het IJzeren huis, weg van Julian en weg van de adoptie die net die dag zou plaatsvinden. Ruim twintig jaar later is Michael weer op de vlucht. Hij is de rechterhand van een beruchte crimineel en is zelf een groots moordenaar. Michael heeft de liefde van zijn leven gevonden en wilt met haar een nieuw bestaan opbouwen. Daarvoor moet hij wel de georganiseerde misdaad verlaten; iets wat zijn criminele maten hem niet in dank afnemen. Ze willen hem – en zijn zwangere vriendin – vermoorden. Als ze dreigen zijn broertje Julian – die hij al die twintig jaar niet meer heeft gezien – te doden, neemt Michael een besluit. Hij gaat op zoek naar zijn broertje en ontdekt dat het leven van zijn jongere broertje niet veel beter is dan die van hem.
Hart schrijft zijn boeken veelal over gekwetste mensen. Vaak over beschadigde kinderen met een pijnlijke jeugd. Michael en Julian zijn als baby achtergelaten in een bos en door toedoen van twee jagers zijn ze in het IJzeren huis beland. Hier wonen ze met jongens die een even gruwelijke situatie hebben meegemaakt als hen. Ook de adoptiemoeder van Julian – de steenrijke senatorsvrouw Abigail Vane – heeft een gruwelijk verleden en zit vol met geheimen. Hart beschrijft dit op een dusdanig treffende en meeslepende manier, dat het je vanaf het begin vastpakt en je pas enkele dagen na het dichtslaan van het boek loslaat. Je leeft met de personages mee en begrijpt hun handelen in bepaalde situaties. De plot is al even geniaal, hartverscheurend en schokkend als de hoofdfiguren. Ook hier wordt je meegezogen en verzeil je van de ene verbazing in de andere. Het verleden en het heden hebben een aangrijpend verband en komen tot elkaar in een werkelijk fantastisch slotstuk van het boek.
Het ijzeren huis is een thriller pur sang. Dit is hoe een thriller hoort te zijn. Meeslepend, aangrijpend en spannend tot de laatste bladzijde. Voor mij is Het ijzeren huis nu al de thriller van het jaar. Leg al je andere boeken opzij en begin in dit boek. Maar een waarschuwing: het zal je niet meer los laten!
