Linwood Barclay (1955) is een in Amerika geboren schrijver, die op zijn vierde naar Canada verhuisde. In 2007 debuteerde hij met No time for Goodbye, in het Nederlands als Zonder een woord verschenen. Zijn thrillers kennen elke keer een andere hoofdpersoon.

In Een tik op het raam maken we kennis met privédetective Cal Weaver. En nee, hij lijkt niet op Magnum P.I. Cal Weaver rijdt op een avond door zijn woonplaats Griffon als er bij het stoplicht op zijn autoraam wordt getikt (aha, vandaar de titel). Het is Claire, en Claire vraagt om een lift. Cal twijfelt, maar als Claire aangeeft zijn wijlen zoon Scott te hebben gekend, gaat hij overstag. Had hij dat maar nooit gedaan...als ze wil stoppen bij Iggy's, een restaurantje, merkt Cal dat er iemand in zijn auto heeft plaatsgenomen. Het is niet Claire, maar iemand die verkleed is als haar. Het is haar vriendin Hanna, die onderweg snel uit de auto wil. Cal stopt. Had hij dat maar nooit gedaan... Als hij een dag later hoort dat zowel Claire als Hanna spoorloos verdwenen zijn, voelt hij zicht geroepen naar hen op zoek te gaan. En al heel snel blijkt dat het stadje Griffon een paar duistere geheimen herbergt. Zo is er de burgemeester (en vader van Claire), die de eigenschap heeft met een veelvoud aan vrouwen het bed in te duiken. Hij heeft weer problemen met politiechef Augustus Perry, weer de zwager van Cal. En het korps van Augustus Perry heeft ook een paar bijzondere karakters in dienst. En ook Cal zelf heeft een aantal problemen. Zo is er de dood van zijn zoon Scott, die klaarblijkelijk van het dak van een meubelzaak is gesprongen. En zijn vrouw Donna, die niet over het voorval kan praten en maar tekeningen van Scott blijft maken. Al deze verschillende zaken hebben wel iets met elkaar van doen. En dat maakt van Een tik op het raam een bijzondere thriller.

Linwood Barclay kenden we bij ThrillZone nog niet. En dat is niet geheel terecht, want als we naar zijn eerdere werk keken, was dat vaak van een hoog niveau. Althans afgaande op de recensies. Bij het lezen van Een tik op het raam zagen we de talenten van Barclay ook, al moesten we even op gang komen. Zo heeft hij van Griffon een naargeestige plek om te wonen gemaakt. Een plek met zijn eigen kleinstedelijke problemen: jeugd die kleine criminaliteit bezigen, hoge mate van drank- en drugsgebruik. En de karakters die deze plaats bewonen, hebben ook elk hun geheimen. Niets is wat het lijkt, en iedereen is anders dan ze werkelijk zijn. Alleen Cal Weaver lijkt daar een constante factor in te zijn, maar ook hij heeft zijn duistere kanten. Zo is hij er, in zijn zoektocht naar de drugsdealer van zijn zoon, niet vies van mensen te bedreigen ze van de Niagara watervallen af te donderen. Deze dubbele lagen maken van Een tik op het raam bijna een psychologische thriller. Maar dat is het niet. Het is bovenal een thriller die rustig doorkabbelt, en waarin beetje bij beetje wordt prijsgegeven hoe de vork precies in de steel zit. Liefhebbers van snelheid en actie komen niet aan hun trekken. Fans van een stevige whodunnit met een psychologisch randje des te meer. Helaas heeft het boek ook een aantal minpunten. Zo hangt veel in het verhaal af van toevalligheden. Eentje, a la. Maar meerdere op rij, dat komt ongeloofwaardig over. Daarnaast heeft het boek wat ons betreft (te) veel tijd nodig om op gang te komen. Maar als het verhaal dan eenmaal draait, is Een tik op het raam moeilijk weg te leggen. En degenen die het boek uitlezen, komen aan het eind volledig aan hun trekken. Barclay gooit er namelijk nog een paar verrassingen uit, die het verhaal extra aantrekkelijk maken. Wat ons betreft een geslaagde kennismaking met de schrijver Linwood Barclay.

Barclay is erin geslaagd een uitstekende, doch enigszins traag op gang komende thriller te schrijven. Afgezien van deze en een paar andere minpunten, is het boek moeilijk weg te leggen en kent het een aantal uitstekende verrassingen aan het einde.