De bekendheid van de Vlaamse auteur Sterre Carron breidt zich niet alleen in Vlaanderen uit maar druppelt ook haast ongemerkt de Nederlandse grens over en vloeit als een langzaam stromende olievlek het land in. Haar onnavolgbaar speurders duo, hoofdinspecteur moordzaken in Mechelen, Rani Diaz en haar maatje inspecteur Bert Simons proberen met een tomeloze energie de aan hen toegewezen zaken op te lossen. En dat dit niet altijd zonder risico is, blijkt uit de terroristische aanslagen die in het begin 2016 verschenen boek Indra, de toekomst van Bert Simons heel onzeker heeft gemaakt. Maar de tijd staat niet stil, 2016 is bijna voorbij en er ligt weer een nieuw avontuur op haar lezers te wachten, Gotcha!, het 7e boek in de reeks met Rani Diaz.
Dr. Sofia Maniewski, viroloog in het Tropisch Geneeskundig Instituut in Antwerpen, weet nauwelijks hoe ze moet reageren als ze door haar 11-jarig dochtertje Lorena wordt gebeld omdat er vreemde mannen in huis zouden zijn. Het meisje probeert zich te verstoppen, Sofia belt de politie en hoopt dat haar dochter en man Mattias Sorenssen niets ernstigs zal overkomen. Intussen probeert ze zo snel mogelijk naar huis te rijden. Dit gebeurt in 2006 en het is de start van een onverwachte en ongewenste explosieve ommekeer in haar leven.
In de waan van alle dag, tien jaar later in 2016, wordt Rani Diaz en haar team geconfronteerd met halfvergane ledematen die toebehoren aan Joris Vandenbrande, maar hoofd en romp ontbreken.
Twee volledig verschillende tijdstippen, twee volledig verschillende zaken waarin geen enkele aanleiding of aanwijzing bestaat dat er enige relatie is.
In Gotcha! trekt Carron alle registers open. In twee onafhankelijk van elkaar lopende verhaallijnen ontwikkelen zich een aantal gebeurtenissen die behoorlijk binnenkomen bij de lezer. Sofia die het allemaal mee heeft gemaakt en vanuit haar perspectief alles wat haar overkomt, in een vloeiende, aangrijpende en emotionele stijl vertelt. Een leven vol kommer en kwel dat het voorstellingsvermogen bijna te boven gaat. Vol spanning en emotioneel leed waarbij lezers zich niet hoeven te schamen als er diep geslikt moet worden om alles te kunnen verwerken en de emoties binnen te houden. Daarnaast krijgt Diaz het ook weer behoorlijk voor haar kiezen. Weer een moordzaak in Mechelen en de vondst van de lichaamsdelen levert nauwelijks informatie op. Het volledige team van Diaz weet nauwelijks waar te beginnen.
Carron heeft een bijzondere constructie toegepast. Twee verhaallijnen die zich volgens volledig gescheiden tijdlijnen ontwikkelen. Waarbij de tijdontwikkeling onderling ook nog verschillend is. Apart in dat opzicht is ook dat beide lijnen werken met eigen personages die bijzonder zijn gekarakteriseerd en een verdieping hebben meegekregen die lezers aanspreekt. Het worden personages die je wilt kennen en je vriend of vriendin kan zijn. De opbouw van het verhaal is als een bakstenen gebouw, steen voor steen aangebracht en het resultaat staat als een huis, klopt ook volledig. En ook als in haar vorige boeken ook hier weer groot respect voor de inhoudelijke kennis van de specialistische onderwerpen zoals dit keer over het ebolavirus en de leefomstandigheden in Guinee.
De bekendheid van de Vlaamse auteur Sterre Carron breidt zich niet alleen in Vlaanderen uit maar druppelt ook haast ongemerkt de Nederlandse grens over en vloeit als een langzaam stromende olievlek het land in. Haar onnavolgbaar speurders duo, hoofdinspecteur moordzaken in Mechelen, Rani Diaz en haar maatje inspecteur Bert Simons proberen met een tomeloze energie de aan hen toegewezen zaken op te lossen. En dat dit niet altijd zonder risico is, blijkt uit de terroristische aanslagen die in het begin 2016 verschenen boek Indra, de toekomst van Bert Simons heel onzeker heeft gemaakt. Maar de tijd staat niet stil, 2016 is bijna voorbij en er ligt weer een nieuw avontuur op haar lezers te wachten, Gotcha!, het 7e boek in de reeks met Rani Diaz.
Dr. Sofia Maniewski, viroloog in het Tropisch Geneeskundig Instituut in Antwerpen, weet nauwelijks hoe ze moet reageren als ze door haar 11-jarig dochtertje Lorena wordt gebeld omdat er vreemde mannen in huis zouden zijn. Het meisje probeert zich te verstoppen, Sofia belt de politie en hoopt dat haar dochter en man Mattias Sorenssen niets ernstigs zal overkomen. Intussen probeert ze zo snel mogelijk naar huis te rijden. Dit gebeurt in 2006 en het is de start van een onverwachte en ongewenste explosieve ommekeer in haar leven.
In de waan van alle dag, tien jaar later in 2016, wordt Rani Diaz en haar team geconfronteerd met halfvergane ledematen die toebehoren aan Joris Vandenbrande, maar hoofd en romp ontbreken.
Twee volledig verschillende tijdstippen, twee volledig verschillende zaken waarin geen enkele aanleiding of aanwijzing bestaat dat er enige relatie is.
In Gotcha! trekt Carron alle registers open. In twee onafhankelijk van elkaar lopende verhaallijnen ontwikkelen zich een aantal gebeurtenissen die behoorlijk binnenkomen bij de lezer. Sofia die het allemaal mee heeft gemaakt en vanuit haar perspectief alles wat haar overkomt, in een vloeiende, aangrijpende en emotionele stijl vertelt. Een leven vol kommer en kwel dat het voorstellingsvermogen bijna te boven gaat. Vol spanning en emotioneel leed waarbij lezers zich niet hoeven te schamen als er diep geslikt moet worden om alles te kunnen verwerken en de emoties binnen te houden. Daarnaast krijgt Diaz het ook weer behoorlijk voor haar kiezen. Weer een moordzaak in Mechelen en de vondst van de lichaamsdelen levert nauwelijks informatie op. Het volledige team van Diaz weet nauwelijks waar te beginnen.
Carron heeft een bijzondere constructie toegepast. Twee verhaallijnen die zich volgens volledig gescheiden tijdlijnen ontwikkelen. Waarbij de tijdontwikkeling onderling ook nog verschillend is. Apart in dat opzicht is ook dat beide lijnen werken met eigen personages die bijzonder zijn gekarakteriseerd en een verdieping hebben meegekregen die lezers aanspreekt. Het worden personages die je wilt kennen en je vriend of vriendin kan zijn. De opbouw van het verhaal is als een bakstenen gebouw, steen voor steen aangebracht en het resultaat staat als een huis, klopt ook volledig. En ook als in haar vorige boeken ook hier weer groot respect voor de inhoudelijke kennis van de specialistische onderwerpen zoals dit keer over het ebolavirus en de leefomstandigheden in Guinee.