Het is zeker geen uitzondering dat een auteur een onderwerp in zijn of haar verhaal aansnijdt waar hij of zij ook een verleden heeft liggen. De Vlaamse auteur Marc Kerkhofs is hier niet de enige in, zeker niet als we even aan de juridische wereld denken. Na jaren geleden te hebben gewerkt als onderhoudsmonteur in een carwash, gebruikt hij dit als decor in zijn eerste thriller, Beet. Volgens zijn uitgever is de toevoeging ‘met tanden’ in dit verband helemaal terecht en prijkt ook opvallend op cover en achterflap.

Sommige technische storingen aan de apparatuur kunnen worden verholpen als de wasstraat operationeel is, het definitief herstel wacht dan op een moment na sluitingstijd. Het is op precies zo’n moment dat onderhoudsmonteur George Seunens voor de eerste keer een voor hem onbekend dier waarneemt. Hij twijfelt in eerste instantie tussen een rat of vreemd uitziende hond. Met enige angst en toch wel geïntrigeerd, benadert hij het wezen langzaam, verleidt het met voedsel en neemt het zelfs mee naar huis.

Ondertussen gaat het leven in de wasstraat zijn gangetje en wordt zijn baan bedreigd door het geroddel van collega Frank De Cauter die graag met zijn chef Julius over andere mensen roddelt. Alledaagse dingen in een alledaagse sfeer maar met een niet alledaags wezen in de directe omgeving waar Diane, de vrouw van George, op haar eigen wijze mee omgaat.

Kerkhofs heeft met Beet een plezierig lezend verhaal neergezet. Gelardeerd met de nodige humor, deels door de schrijfwijze die wordt aangevuld met grappige scenes weet hij zijn lezers te vermaken. Door het bovennatuurlijk lijkende beest dat in het verhaal zijn intrede doet, neigt het zo nu en dan een beetje naar fantasy. Ernstiger wordt zijn toon als de menselijke verhoudingen onder de loep worden genomen. Daar probeert hij wel een meer serieuzere klank in te leggen dat maar deels lukt. Het geheel blijft luchtig, soms echt op het vermakelijke af.

De personages blijven, ondanks sommige primaire reacties en wat achtergrond, toch wat oppervlakkig. Van de lezers worden geen grote geestelijke inspanningen verlangd, meespeuren naar iets is niet aan de orde en diepgang in het verhaal is niet direct aanwezig. Toch levert Beet voldoende leesplezier op en nodigt uit tot doorlezen. Als dat de doelstelling van de auteur is geweest, heeft hij zijn doel bereikt. Toch is het overwegen waard dat in een volgend verhaal Kerkhofs zijn schijnbare comfortzone verlaat en een verhaal presenteert waarin het label ‘thriller’ meer tot zijn recht komt. Met geloofwaardige acties, realistische personages en, zeker niet onbelangrijk, waarin intrige de aandacht van de lezer triggert en ook vast kan houden. Tevens aanspoort tot meedenken en redeneren en het raffinement van het verhaal een uitdaging blijft.