Auteur Jane Harper werkte jarenlang als journalist. In haar jeugd verhuisde ze van Engeland naar Australië. Haar debuut De droogte (lees hier onze recensie) was een monstergroot succes en werd aan 22 landen verkocht. De makers van Gone girl hebben inmiddels de filmrechten van het verhaal verworven. De droogte stond maandenlang op 1 in de Australische verkooplijsten. Het is dan ook logisch dat de opvolger Wildernis, opnieuw met agent Aaron Falk in de hoofdrol, met smart wordt ontvangen. Lees hier de ThrillZone recensie.

Het gebeurt vaker; een bedrijf doet aan teambuilding en stuurt zijn directie de rimboe in. Een paar dagen 'de hei op' om een team te worden. Zo ook het bedrijf van Daniel Bailey, die een groep mannen en een groep vrouwen separaat de hooglanden instuurt. Maar het loopt uit de hand. De mannen zijn zondagavond netjes binnen de tijd terug, maar de vrouwen niet. Ze zijn én te laat, en ze komen niet met vijf, maar vier terug. Alice Russell is spoorloos verdwenen...

Aaron Falk wordt met partner Carmen op de zaak gezet. Falk heeft bijzondere interesse in de verdwijning van Alice Russell, want zij was nu net de klokkenluider van het bedrijf die financiële fraude aan de orde wilde stellen. Er lijken dus motieven te over te zijn voor de verdwijning van Alice. Maar er is meer aan de hand. Want zo zijn de hooglanden waar de groep verdwaalde jarenlang het jachtterrein van seriemoordenaar Martin Kovac te zijn geweest. En meerdere facetten van die zaken zijn nooit opgelost. Zo is zijn eigen zoon verdwenen en ook die had geen schone handen. Een uitdaging dus voor Aaron Falk om deze wirwar te ontrafelen.

Jane Harper had een grote uitdaging. Want hoe overtref je een debuut als De droogte, die een verkoopknaller was? Nou, moet Harper hebben gedacht; ik ga gewoon mijn best doen. En dat heeft ze gedaan, want Wildernis overtreft wat ons betreft zijn voorganger! Het is een beklemmende, razend spannende thriller geworden. Een thrillerliefhebber móét dit boek gelezen hebben om mee te kunnen praten.

Harper doet nagenoeg alles goed in Wildernis. Zo heeft ze een plot gecreëerd waarin alles mogelijk is. Het is geen moment duidelijk wat er nu precies is gebeurd in de wildernis. Pas in de climax ontrafelt Harper de waarheid en je moet van goede huize komen om deze al eerder dan de laatste tien pagina's te hebben doorzien.

De karakters die in het boek de hoofdrol spelen, zijn met name de vrouwen in de verdwaalde groep. Jill is de zus van baas Bailey en is ook bazig; Bree en Beth zijn een tweeling die al jarenlang niet door een deur kunnen; Lauren is het wat onzekere vijfde wiel aan de wagen en Alice...die is misschien toch niet zo onschuldig als wellicht werd gedacht. Ze is bazig, eigenwijs en nogal hoekig in de omgang met haar collega's. Haar verdwijning is dus niet verrassend, maar...is ze wel verdwenen? Harper weet de karakters goed tot leven te brengen en brengt diepte in hun doen en laten. De lezer zal hierdoor langzaamaan in Wildernis worden gezogen.

Net als in De droogte speelt de omgeving een grote rol in het boek. En nog wel meer als in het debuut is Harper erin geslaagd een hoofdrol te geven aan de omgeving. De Australische hooglanden zijn ondoordringbaar. Telefoonbereik is er niet en al dagenlang regent het pijpenstelen. Wie niet weet wat hij doet, zal ervaren dat de natuur een vijand kan zijn. En de groep vrouwen ervaren dat tot het uiterste. Harper weet dit echt goed tot leven te roepen, wat een extra beklemmende sfeer in Wildernis brengt.

Je leest het al; Jane Harper heeft met Wildernis een dijk van een thriller geschreven. Alles klopt; de suspense, de karakters, de natuur. Een bedrijfs- of teambuildingsuitje zal na het lezen van Wildernis nooit meer hetzelfde zijn...