Hilde Vandermeeren schreef vele jeugdboeken. In 2013 gooide ze het over een andere boeg en debuteerde ze met Als alles duister wordt en won hiermee de Hercule Poirotprijs. Vanaf 2013 heeft de auteur ieder jaar een nieuwe thriller uitbracht. Pas op voor de buren is hiermee de zesde thriller in de rij. Vandermeeren staat bekend om haar sterke psychologische thrillers. De boeken zijn verschillende keren genomineerd en Vandermeeren won in 2017 voor de tweede keer de Hercule Poirotprijs. Wij spraken haar onlangs over de nieuwe samenwerking met strafpleiter Damen in wat een trilogie gaat worden.

Ruth Williams woont samen met haar vriend Matthew in een doodlopende straat waar vier huizen staan. Ruth heeft het niet zo op contact met mensen. Haar moeder leerde haar dat mensen maar moeilijk te vertrouwen zijn. En buren al helemaal niet. Ruth observeert de buren, als ze niet werkt aan haar tweede thriller. Aan de rand van het bos staat haar blokhut en daar probeert ze haar writers block weg te poetsen en een nieuw boek op papier te krijgen. Ze debuteerde met een succesvolle thriller onder een pseudoniem en de uitgeverij zit met smart te wachten op haar tweede boek. Maar Ruth heeft meer geheimen dan alleen het schrijven onder een pseudoniem. Er gebeuren vreemde dingen in haar omgeving. De angst slaat Ruth om het hart. Heeft ze net als haar moeder een vreselijke geestesziekte? Ruth raakt in de war en weet niet of ze haar eigen gedachten nog kan vertrouwen..

Hilde vandermeeren schrijft met Pas op voor de buren weer een psychologische thriller waarbij ze een van de geestesziektes uitwerkt die de mensheid kent: het syndroom van Capgras. De auteur heeft de omschrijving van het syndroom direct aan het begin van het boek opgenomen. De lezer krijgt hierdoor een goed beeld van wat er te wachten staat in Pas op voor de buren.

De auteur hanteert, net als in haar vorige thrillers, een vlotte schrijfstijl. De hoofdstukken zijn kort en er spreekt kracht uit. Ze zijn allemaal verteld vanuit het hoofdpersonage Ruth. Vandermeeren weidt overigens nergens uit. Ze heeft een sobere en doelmatige schrijfstijl waarbij onnodigheden weg zijn gelaten en dus aan snelheid wordt gewonnen. Personages om Ruth heen blijven hierdoor helaas ook vaag. Aan de andere kant hangt er daardoor wel een mysterieuze sfeer in Pas op voor de buren. Vandermeeren zet de hoofdpersoon Ruth dan wel weer krachtig neer. Te merken valt dat de auteur veel van deze ziekte af weet. Ruth maakt gedurende het verhaal een ontwikkeling door die past bij het verhaal en de ziekte. Voor de lezer weer bijzonder om te zien wat de psyche met een mens kan doen.

Het verhaal kent een goede opbouw, er woekert een onderhuidse spanning, maar deze zakt gedurende het verhaal helaas in. Ruth's relatie loopt ten einde, er is matig contact met de buren en er gebeuren onverklaarbare dingen. De lezer ervaart hoe Ruth worstelt met haar eigen gedachten. Kan ze zichzelf nog vertrouwen of neemt een geestesziekte het van haar over? Het verhaal komt hierdoor soms wat chaotisch over, maar Vandermeeren weet de aandacht van de lezer wel knap vast te houden. Richting de climax vlamt de spanning weer op. Er zitten enkele leuke twists in het verhaal, maar toch zal de kern van het verhaal niet als een verrassing komen.

Vandermeeren heeft met Pas op voor de buren een echte psychologische thriller geschreven. Sober en doelmatig, met een krachtige hoofdpersoon. De personages om Ruth heen blijven mysterieus. De spanning blijft echter (te)veel op de achtergrond en vlamt richting de climax pas weer op. Toch weet Vandermeeren de lezer vast te houden door de psyche goed te beschrijven. Niet een van de beste boeken van Vandermeeren, maar zeer zeker het lezen waard!