Onder de rook (en die is er!) van de hoogovens in IJmuiden zag in 1949 Gerard Nanne in Velsen het levenslicht. Gepokt en gemazeld in de aannemerswereld ging hij zich ergens in 1998 toeleggen op het schrijven van misdaadverhalen. Hij volgde daar ook een opleiding voor bij Script+ in Amsterdam. In 2002 debuteerde hij met Het lied van de lijster. Vergelding is de 17e thriller van zijn hand.

De 79-jarige voormalig vastgoedondernemer Ad van Berkhoven wordt nabij zijn postbus neergestoken en raakt daarbij dodelijk gewond. Voor zijn overlijden meent hij aan de geur die zijn moordenaar bij zich draagt, de dader te herkennen. Hij krijgt alleen niet meer de mogelijkheid dit vermoeden aan iemand door te geven. Hoofdinspecteur Jillian Blom gaat met haar team aan de slag maar voor er al enig spoor van de dader wordt gevonden blijkt de 74-jarige Simon Klaver op eenzelfde wijze aan zijn einde te zijn gekomen evenals even later ook de 71-jarige Peter Kuilboer. De rechercheurs Felix Winners en Paula van Es krijgen het idee dat ze achter de feiten aanlopen en ook informatie van zoon en dochter Tom en Wilma van Berkhoven helpt hen niet echt. Toch lijkt er van alles aan de hand te zijn in de vermogende familie…

++ ‘Ze betrapt zich er op de laatste tijd steeds meer aan vroeger te denken. Aan de tijd toen ze nog thuis woonde. Alsof de gebeurtenissen van de afgelopen tijd haar doen beseffen dat ze ook kind is geweest’ ++

Nanne heeft met Vergelding een misdaadverhaal pur sang geschreven. Een meerkoppig rechercheteam tast lange tijd volledig in het duister na het vinden van enkele slachtoffers die aan elkaar gelinkt kunnen worden door een merkteken op hun lichaam. Het probleem lijkt zich binnen een familie genesteld te hebben maar het aantal slachtoffers groeit sneller dan de noodzakelijke informatie voor de oplossing zich aandient. De plot is volledig vanuit de dialogen opgebouwd en ontwikkelt zich ook via die kanalen. Vanuit verschillend perspectief opgezet betekent dat ook een informatievoorsprong voor de lezer die daar zijn voordeel mee kan doen.

++ ‘Ze had gehoopt dat er al wat sneller wat zou worden ondernomen, maar begrijpt ook dat een dergelijke actie een zorgvuldige voorbereiding vereist. Goed, zegt ze gelaten, dat is dan in ieder geval wat’ ++

De schrijfstijl van Nanne is, zoals reeds bekend onder zijn vaste lezers, goed, prettig en doeltreffend. Hij bezit de capaciteiten om zeer snel een verhaal in de juiste en passende sfeer neer te zetten. In het geval van Vergelding is dat het leefmilieu van een vermogende familie waardoor die achtergrond kristalhelder in de verbeelding van de lezer wordt uitgebeeld. Lezers worden door de auteur lang in het ongewisse gelaten en door de diverse plotwendingen meerdere keren verrast en op het verkeerde been gezet. De goed neergezette en tot de verbeelding sprekende personages doen de rest om de lezer met een uiterst tevreden gevoel achter te laten. Blijft de moeilijk te beantwoorden vraag open staan waarom het deze auteur met al zijn kwaliteiten en indrukwekkende bibliografie maar niet wil lukken om een breder leespubliek voor zich te winnen. In een helicopterview boven het verhaal hangend is de inhoud en kwaliteit van Vergelding volledig vergelijkbaar met bijvoorbeeld In naam van de vader van collega-auteur Linda Jansma waar de naamsbekendheid zich wel ten goede heeft ontwikkeld. Een constatering die het overdenken meer dan waard maakt.