Paul Jacobs verlaat een carrière als radioproducer bij de Vlaamse zender VRT om zijn andere passie, ‘het schrijven’ professioneler aan te kunnen pakken. Inmiddels laat hij zijn vaste protagonist Thomas Breens, het ene avontuur na het andere beleven. Leuk is hierbij te vermelden dat Jacobs en Breens eenzelfde loopbaan achter de rug hebben, beiden zijn ze gepokt en gemazeld in omroepland. In 2014 lanceerde hij zijn autobiografie onder de veelzeggende titel Ik moest hier toevallig zijn. Daarin heeft Jacobs behoorlijk wat letters besteed aan zijn palmares die bestaat uit alles wat een mens in zijn rijke leven maar kan schrijven en de prijzen en eeuwige roem die hem dat hebben opgeleverd. Het elfde deel in de Thomas Breens-serie is al in ontwikkeling maar onlangs verscheen zijn voorganger Een hoogst verleidelijk man.

Breens viert met enkele goede vrienden zijn verjaardag en tussen de gesprekken door willen ze ook wel af en toe luisteren wat de radio te melden heeft. Hun gesprek valt volledig stil als de bekende radiopresentatrice van het avondprogramma De blauwe maan, Kathy Ongena, voor de microfoon in huilen uitbarst. Met horten en stoten wordt het programma afgerond maar de volgende dag blijkt de knappe dame spoorloos te zijn verdwenen. In hun zoektocht naar haar komen Thomas en zijn vriend, de onderzoeksjournalist David Maes, bij een verkiezingsbijeenkomst van reclameman Filip Dombergen terecht. Dombergen lanceert in een de tumultueus verlopen bijeenkomst zijn politieke partij Open Oren. Van zijn vriend hoort Thomas dat zijn verkering met Kathy plotseling werd beëindigd en ze verliefd werd op Dombergen. Tijdens de partijavond wordt, na een verbaal conflict, buiten het gebouw het gewurgde lichaam van Michel Appeltans gevonden, met de shawl van de partij Open Oren nog om zijn hals. Hij was de vriend van Dombergen en oprichter en eigenaar van het ter ziele gegane CinéMonty.

‘Ik zou jou eens willen zien in je blote flikker met een deken om je lijf, in een verregend dorp waar je niemand kent’

Met zijn soepele pen en grenzeloze fantasie is het bijna voorspelbaar dat ook dit avontuur weer met een grote glimlach gelezen moet worden. Niets is voor Jacobs te gek of onmogelijk en de auteur laveert zijn lezers dit keer door Antwerpen, Nice aan de Côte d’Azur en vervolgens weer terug naar de Vlaamse hoofdstad. Met taalkundige spitsvondigheden maakt hij het verhaal luchtig en met de Vlaamse tongval is het voor met name Nederlandse lezers soms even zoeken naar wat wordt bedoeld. Met het begrip ‘Schoon Verdiep’, dat enkele keren wordt genoemd, wordt het Antwerps stadhuis bedoeld en een buikzwager zijn twee mannen die, zonder het te weten van elkaar, met dezelfde vrouw een affaire hebben gehad.

De schrijfstijl van Jacobs is beeldend en regelmatig heb je de indruk dat het verhaal niet door je wordt gelezen maar door de auteur, via de mond van Thomas Breens wordt verteld en je met de mond open naar hem luistert.

‘Ze deed me denken aan een jachthond die nerveus heen en weer loopt omdat hij de geur van een vos heeft opgesnoven’

Samengevat zijn alle hierboven genoemde loftuitingen te comprimeren tot de conclusie dat ook dit schrijfsel weer amuseert en verrast. Actualiteiten worden niet geschuwd, de protagonisten vertonen geen enkele vorm van sleet en de creativiteit in het gebruik van de taal is kenmerkend voor Jacobs. Zijn werk lezen is altijd weer een feestje, Jacobs entertaint met zijn schrijfsels.