Twee woorden die onlosmakelijk met elkaar verbonden zijn, zijn niet alleen de winterse koek en zopie maar ook Theo van Rijn en verhalenwedstrijden. Nog voor de geboorte van uitgeverij LetterRijn organiseerde hij ze al maar pas vanaf dat historisch moment worden de beste verhalen ook gebundeld en uitgegeven. Ook in 2019 kregen aspirant schrijvers in de Benelux de kans om een poging te wagen met een zelfgeschreven verhaal. De kaders werden gepubliceerd waarvan de belangrijkste het thema was; er moest minstens één personage sterven al dan niet gedwongen en het spannende eindproduct moest zijn opgebouwd uit minimaal 3.000 en maximaal 4.000 woorden, dit alles onder het motto ‘Met de beste bedoelingen’. Een echte jury boog zich over de 150 inzendingen en selecteerde de beste 22 verhalen die werden aangevuld met enkele verhalen van LetterRijn-auteurs tot 25. Tijdens een feestelijke setting in Voorburg werd Marieke Jongejan als winnaar uitgeroepen en de bundel gelanceerd met de veelzeggende titel Dood door onschuld.
De variëteit komt volledig overeen met het aantal auteurs. De bundel bevat een grote diversiteit aan fantasierijke schrijfsels die op zich allen uniek zijn. Is het de ene keer een slachtoffer waar niemand om treurt, in het andere geval gaat de veroorzaker zelf bijna dood aan zijn of haar fatale vergissing. Wat opvalt bij deze tweeëntwintig verhalen is wel het feit dat de aspirant auteurs die eraan gekoppeld kunnen worden, allemaal beschikken over het talent om dit tot een goed einde te brengen, al kan dat in de meeste gevallen niet over hun slachtoffer worden gezegd. Kijkend naar het winnende verhaal, Timing van Marieke Jongejan dan kan deze lezer het juryoordeel wel begrijpen. Daar is echter niet mee gezegd dat de eenentwintig andere verhalen gedeclasseerd worden, verre van dat.
De bundel Dood door onschuld is een mooi en prettig leesbaar resultaat van een aantal enthousiaste aspirant schrijvers waarvan enkele maar eens met de afweging moeten starten of het haalbaar is om een volledig en volwaardig boek te schrijven waar alleen haar of zijn naam op de cover pronkt.
De initiatiefnemer van deze zeer geslaagde verhalenwedstrijd kan ook met gepaste trots terugzien op het resultaat van 2019 om daarna met veel energie en enthousiasme aan de editie van 2020 te gaan beginnen.
'Tijd om te gaan. Ik doe een stap naar voren, spuug hem recht in zijn gezicht en loop dan met vastberaden passen naar buiten, hem in geagiteerde toestand achterlatend'Een initiatief dat er toe leidt dat mensen het beste van zichzelf naar boven halen is altijd toe te juichen, op welk gebied dan ook. In dit geval worden mensen gestimuleerd een spannend verhaal te gaan schrijven dat aan bepaalde kaders moet voldoen. De tweeëntwintig winnaars die in de bundel Dood door onschuld zijn opgenomen, kunnen trots op zichzelf zijn. Tweeëntwintig mensen met ieder hun eigen capaciteiten en, wat zeker belangrijk is, hun eigen fantasie en creativiteit. Dat maakt dat geen van de verhalen op elkaar lijkt.
De variëteit komt volledig overeen met het aantal auteurs. De bundel bevat een grote diversiteit aan fantasierijke schrijfsels die op zich allen uniek zijn. Is het de ene keer een slachtoffer waar niemand om treurt, in het andere geval gaat de veroorzaker zelf bijna dood aan zijn of haar fatale vergissing. Wat opvalt bij deze tweeëntwintig verhalen is wel het feit dat de aspirant auteurs die eraan gekoppeld kunnen worden, allemaal beschikken over het talent om dit tot een goed einde te brengen, al kan dat in de meeste gevallen niet over hun slachtoffer worden gezegd. Kijkend naar het winnende verhaal, Timing van Marieke Jongejan dan kan deze lezer het juryoordeel wel begrijpen. Daar is echter niet mee gezegd dat de eenentwintig andere verhalen gedeclasseerd worden, verre van dat.
De bundel Dood door onschuld is een mooi en prettig leesbaar resultaat van een aantal enthousiaste aspirant schrijvers waarvan enkele maar eens met de afweging moeten starten of het haalbaar is om een volledig en volwaardig boek te schrijven waar alleen haar of zijn naam op de cover pronkt.
De initiatiefnemer van deze zeer geslaagde verhalenwedstrijd kan ook met gepaste trots terugzien op het resultaat van 2019 om daarna met veel energie en enthousiasme aan de editie van 2020 te gaan beginnen.
Image
Marinus van de Velde
Ik ben Marinus van de Velde, van bouwjaar 1984. Ik mag mezelf de eigenaar noemen van ThrillZone! Ik lees al van jongs af aan. Mijn interesses liggen breed; Scandi, Nederlandstalig, spionage, maar ik vind Baldacci en Lee Child bijvoorbeeld ook geweldig. Lezen voor ThrillZone betekent soms het oprekken van je comfortzone en dat lukt goed!
De variëteit komt volledig overeen met het aantal auteurs. De bundel bevat een grote diversiteit aan fantasierijke schrijfsels die op zich allen uniek zijn. Is het de ene keer een slachtoffer waar niemand om treurt, in het andere geval gaat de veroorzaker zelf bijna dood aan zijn of haar fatale vergissing. Wat opvalt bij deze tweeëntwintig verhalen is wel het feit dat de aspirant auteurs die eraan gekoppeld kunnen worden, allemaal beschikken over het talent om dit tot een goed einde te brengen, al kan dat in de meeste gevallen niet over hun slachtoffer worden gezegd. Kijkend naar het winnende verhaal, Timing van Marieke Jongejan dan kan deze lezer het juryoordeel wel begrijpen. Daar is echter niet mee gezegd dat de eenentwintig andere verhalen gedeclasseerd worden, verre van dat.
De bundel Dood door onschuld is een mooi en prettig leesbaar resultaat van een aantal enthousiaste aspirant schrijvers waarvan enkele maar eens met de afweging moeten starten of het haalbaar is om een volledig en volwaardig boek te schrijven waar alleen haar of zijn naam op de cover pronkt.
De initiatiefnemer van deze zeer geslaagde verhalenwedstrijd kan ook met gepaste trots terugzien op het resultaat van 2019 om daarna met veel energie en enthousiasme aan de editie van 2020 te gaan beginnen.