Vier jaar na het overlijden van haar opa spreken Elise en haar vader over de opmerkelijke gebeurtenissen na de dood van de bijzondere mijnheer Adam. De vader van Elise heeft een boek geschreven over de bizarre verkeersongevallen die er waren. Zo goed als ontslagen uit het ziekenhuis overlijdt mijnheer Adam alsnog.
Stukje bij beetje komt Elise er achter wat haar vader zo moedeloos en vooral zo inspiratieloos maakt voor het vervolg van zijn eerder geschreven boek. Dat boek ging over mijnheer Adam en zijn ongelukken. Maar nu blijkt dat zijn dood nogal wat sporen nalaat.
Mijnheer Adam was namelijk tot over zijn oren verliefd geraakt op een bijzondere vrouw. Zou zij iets te maken kunnen hebben met het feit dat de op leeftijd geraakte mijnheer Adam nu dood is? De erfenis gaat namelijk niet naar de zonen van mijnheer Adam. De vader van Elise blijft verbijsterd en zonder erfenis achter, net als de oom van Elise. Ze worden enkel opgezadeld met opmerkelijke openstaande rekeningen en een bizar rekeningafschrift.
Patrick de Bruyn heeft een intrigerend verhaal geschreven. Eeuwig nacht is namelijk geen thriller. Ook is het geen detective. Er is namelijk al vrij snel duidelijk wie de dader is. Eigenlijk gaat het daar ook allemaal niet om. Er is zo goed als geen spanning en dus ook geen enorme zoektocht naar een dader. En toch is Eeuwig nacht een parel van een boek. De Bruyn weet het namelijk voor elkaar te krijgen dat je volledig meegaat in het verhaal. Langzaam als het pellen van een ui, laat De Bruyn informatie los. En die informatie laat je weer verder lezen. Wat kan er nou toch allemaal gebeurd zijn en wat gaat Elise met al die informatie doen?
Aan de hand van het gesprek dat Elise met haar vader heeft wordt je bijgepraat over alles wat maar aan het licht is gekomen na de dood van mijnheer Adam. Samen bespreken ze het boek dat de vader van Elise hierover heeft geschreven. Daarnaast gaan ze samen op zoek naar inspiratie voor het vervolg, waarbij vooral dochter Elise kritisch is richting haar vader. Het samenspel tussen de twee leest heerlijk weg. Het typische verhaal van de jonge hond (Elise) en de in dit geval uitgebluste man (haar vader Jean-Pierre). De beste man is murw gebeukt door de afronding van de erfenis en alles wat daar bij kwam kijken. Jean-Pierre had namelijk helemaal niet zo'n bijzonder goede band met zijn vader. En dat laat zich hard voelen, zeker nu de laatste plooien nooit meer strak gestreken kunnen worden.
Eeuwig nacht is weer eens een ander soort thriller. Een boek dat je bij de hand neemt, en dat je eigenlijk maar slecht kunt wegleggen. En dat is vooral te danken aan de fijne schrijfstijl van Patrick de Bruyn. Het is namelijk híj die het voor elkaar krijgt om iets simpels als een overlijden en een erfenis zo'n 300 bladzijdes razend interessant te laten zijn. Hulde!
Stukje bij beetje komt Elise er achter wat haar vader zo moedeloos en vooral zo inspiratieloos maakt voor het vervolg van zijn eerder geschreven boek. Dat boek ging over mijnheer Adam en zijn ongelukken. Maar nu blijkt dat zijn dood nogal wat sporen nalaat.
Mijnheer Adam was namelijk tot over zijn oren verliefd geraakt op een bijzondere vrouw. Zou zij iets te maken kunnen hebben met het feit dat de op leeftijd geraakte mijnheer Adam nu dood is? De erfenis gaat namelijk niet naar de zonen van mijnheer Adam. De vader van Elise blijft verbijsterd en zonder erfenis achter, net als de oom van Elise. Ze worden enkel opgezadeld met opmerkelijke openstaande rekeningen en een bizar rekeningafschrift.
Patrick de Bruyn heeft een intrigerend verhaal geschreven. Eeuwig nacht is namelijk geen thriller. Ook is het geen detective. Er is namelijk al vrij snel duidelijk wie de dader is. Eigenlijk gaat het daar ook allemaal niet om. Er is zo goed als geen spanning en dus ook geen enorme zoektocht naar een dader. En toch is Eeuwig nacht een parel van een boek. De Bruyn weet het namelijk voor elkaar te krijgen dat je volledig meegaat in het verhaal. Langzaam als het pellen van een ui, laat De Bruyn informatie los. En die informatie laat je weer verder lezen. Wat kan er nou toch allemaal gebeurd zijn en wat gaat Elise met al die informatie doen?
Aan de hand van het gesprek dat Elise met haar vader heeft wordt je bijgepraat over alles wat maar aan het licht is gekomen na de dood van mijnheer Adam. Samen bespreken ze het boek dat de vader van Elise hierover heeft geschreven. Daarnaast gaan ze samen op zoek naar inspiratie voor het vervolg, waarbij vooral dochter Elise kritisch is richting haar vader. Het samenspel tussen de twee leest heerlijk weg. Het typische verhaal van de jonge hond (Elise) en de in dit geval uitgebluste man (haar vader Jean-Pierre). De beste man is murw gebeukt door de afronding van de erfenis en alles wat daar bij kwam kijken. Jean-Pierre had namelijk helemaal niet zo'n bijzonder goede band met zijn vader. En dat laat zich hard voelen, zeker nu de laatste plooien nooit meer strak gestreken kunnen worden.
Eeuwig nacht is weer eens een ander soort thriller. Een boek dat je bij de hand neemt, en dat je eigenlijk maar slecht kunt wegleggen. En dat is vooral te danken aan de fijne schrijfstijl van Patrick de Bruyn. Het is namelijk híj die het voor elkaar krijgt om iets simpels als een overlijden en een erfenis zo'n 300 bladzijdes razend interessant te laten zijn. Hulde!
Image
Marinus van de Velde
Ik ben Marinus van de Velde, van bouwjaar 1984. Ik mag mezelf de eigenaar noemen van ThrillZone! Ik lees al van jongs af aan. Mijn interesses liggen breed; Scandi, Nederlandstalig, spionage, maar ik vind Baldacci en Lee Child bijvoorbeeld ook geweldig. Lezen voor ThrillZone betekent soms het oprekken van je comfortzone en dat lukt goed!
Stukje bij beetje komt Elise er achter wat haar vader zo moedeloos en vooral zo inspiratieloos maakt voor het vervolg van zijn eerder geschreven boek. Dat boek ging over mijnheer Adam en zijn ongelukken. Maar nu blijkt dat zijn dood nogal wat sporen nalaat.
Mijnheer Adam was namelijk tot over zijn oren verliefd geraakt op een bijzondere vrouw. Zou zij iets te maken kunnen hebben met het feit dat de op leeftijd geraakte mijnheer Adam nu dood is? De erfenis gaat namelijk niet naar de zonen van mijnheer Adam. De vader van Elise blijft verbijsterd en zonder erfenis achter, net als de oom van Elise. Ze worden enkel opgezadeld met opmerkelijke openstaande rekeningen en een bizar rekeningafschrift.
Patrick de Bruyn heeft een intrigerend verhaal geschreven. Eeuwig nacht is namelijk geen thriller. Ook is het geen detective. Er is namelijk al vrij snel duidelijk wie de dader is. Eigenlijk gaat het daar ook allemaal niet om. Er is zo goed als geen spanning en dus ook geen enorme zoektocht naar een dader. En toch is Eeuwig nacht een parel van een boek. De Bruyn weet het namelijk voor elkaar te krijgen dat je volledig meegaat in het verhaal. Langzaam als het pellen van een ui, laat De Bruyn informatie los. En die informatie laat je weer verder lezen. Wat kan er nou toch allemaal gebeurd zijn en wat gaat Elise met al die informatie doen?
Aan de hand van het gesprek dat Elise met haar vader heeft wordt je bijgepraat over alles wat maar aan het licht is gekomen na de dood van mijnheer Adam. Samen bespreken ze het boek dat de vader van Elise hierover heeft geschreven. Daarnaast gaan ze samen op zoek naar inspiratie voor het vervolg, waarbij vooral dochter Elise kritisch is richting haar vader. Het samenspel tussen de twee leest heerlijk weg. Het typische verhaal van de jonge hond (Elise) en de in dit geval uitgebluste man (haar vader Jean-Pierre). De beste man is murw gebeukt door de afronding van de erfenis en alles wat daar bij kwam kijken. Jean-Pierre had namelijk helemaal niet zo'n bijzonder goede band met zijn vader. En dat laat zich hard voelen, zeker nu de laatste plooien nooit meer strak gestreken kunnen worden.
Eeuwig nacht is weer eens een ander soort thriller. Een boek dat je bij de hand neemt, en dat je eigenlijk maar slecht kunt wegleggen. En dat is vooral te danken aan de fijne schrijfstijl van Patrick de Bruyn. Het is namelijk híj die het voor elkaar krijgt om iets simpels als een overlijden en een erfenis zo'n 300 bladzijdes razend interessant te laten zijn. Hulde!