Jo Claes was tweeëndertig jaar in het onderwijs werkzaam alvorens hij daar in 2016 mee stopte. Reeds kort na zijn aanstelling als leerkracht schreef hij verhalen en behaalde er al snel nominaties en prijzen mee. In zowel de fictie als non-fictie heeft Claes inmiddels een bewonderingswaardige bibliografie opgebouwd. Met zijn personage inspecteur Thomas Berg bouwde hij, naast een groeiende serie, ook een groeiende schare fans op. Daar staat de teller inmiddels op veertien met jaarlijks een uitbreiding van een deel. Meerdere nominaties voor de prestigieuze Gouden Strop, Diamanten Kogel en Hercule Poirotprijs resulteerde uiteindelijk tot prijzen. Naast het thrillergenre is Claes ook een verdienstelijk schrijver van romans. In 2019 verscheen Spiegelgevechten in de schappen van de boekwinkels, een verhaal over twijfel en onzekerheid bij het vorderen van de leeftijd…

Matthias Minne, nazaat van de bekende Vlaamse schilder en beeldhouwer George Minne, nadert de zestig levensjaren en ziet dat moment met schrik naderbij komen. Terugblikkend op de gepasseerde levensjaren concludeert hij dat het geen groot succesverhaal is. Zijn eerste huwelijk met Elly Adams is op de klippen gelopen en zijn job als leraar geeft hem zo weinig voldoening dat voortijdig stoppen een serieuze overweging is. Voeg daar zijn niet gerealiseerd, jaren geleden gemaakt, plan een boek te gaan schrijven bij en het emmertje mislukkingen loopt aardig vol. Het enige positieve is zijn tweede huwelijk met de nog steeds bloedmooie, zestien jaar jongere, Lucia Devroede. Maar na enkele decennia huwelijk is daar de passie en spanning met het vorderen van de jaren langzaam weggezakt en leven ze hun dagelijkse routine. Na meerdere kleine irritaties en daaropvolgende discussies wordt het wantrouwen van Matthias aangewakkerd door het plan van Lucia om een week naar Griekenland te gaan, alleen! Verwachtend dat zijn vrouw daar een weeklang in de armen van een minnaar door zal brengen, slaat zijn fantasie volledig op hol. Bij het bezoek aan een boekwinkel wordt hij aangesproken door de 34-jarige Luna Sonnevelt, een oud-leerling van hem. Haar warme begroeting is voor hem aanleiding om enkele afspraakjes met haar te plannen…

‘Dit was de ultieme nachtmerrie, erger dan deze gruwel was ondenkbaar. Zijn vader moest het weten, die draaide zich om in zijn graf. Om over zijn grootvader nog maar te zwijgen’

De plot van Spiegelgevechten wordt volledig beheerst door de waan van Matthias dat zijn leven wordt geleid door wantrouwen jegens zijn echtgenote, teleurstelling over zichzelf en wanhoop hoe nu verder te gaan met de nog resterende herfst van zijn leven. Claes weet met een kleurrijk taalgebruik het leven en de daarbij opkomende gedachten van Matthias scherp neer te zetten. Door diep in de ziel van dit personage te laten kijken, beklijft de goede man ook direct bij de lezer. Zijn gedachtespinsels zijn kristalhelder en zo levensecht dat je je als lezer af kan vragen of het wellicht biografische elementen van de auteur bevat. De link met de Vlaamse kunstenaar George Minne is toepasselijk en wordt door Claes op een juiste wijze geïntegreerd zonder afbreuk te doen aan de status en de talenten van Minne, de kunstenaar.

Samengevat is Spiegelgevechten een prettig leesbare roman waar in een realistisch verhaal de kennis van de Nederlandse taal van de auteur, in de breedste zin van het woord, volledig tot zijn recht komt. Zinsopbouw, woordvariatie en grammatica zijn als goed passende bouwstenen tot een homogeen geheel gesmeed. Zelfs over de titel is goed nagedacht en volledig passend in de diverse lagen van het verhaal. Een verhaal dat bijna leest als een punctueel bijgehouden dagboek van een bestaand persoon, waar de laatste pagina, ‘hoe nu verder…’ nog moet worden aangevuld.