Eindelijk! Daar is hij dan: het slotdeel in de bloedstollende reeks met rechercheur Sam Porter en hoofdverdachte, Anson Bishop, in de hoofdrol. We hebben het natuurlijk over de steengoede trilogie van J.D. Barker. Anson Bishop wordt er van verdacht vele lugubere moorden op zijn geweten te hebben en Porter en zijn team doen er alles aan om hem achter de tralies te krijgen. Voor degenen die nu al denken: daar zijn er al dertien van in een dozijn, dan word je met de boeken van Barker meer dan aangenaam verrast. De Amerikaanse auteur heeft zichzelf bewezen met Horen, zien, zwijgen. Deze werd op Thrillzone lovend ontvangen en kreeg de felbegeerde vijf sterren. Met het vervolg Het vijfde meisje, wist Barker de kwaliteit hoog te houden. En liet hij al blijken dat hij niet meer weg te denken is uit thrillerland en dat hij zich kan meten met de grote namen als M.J. Arlidge en Robert Bryndza.

We konden dan ook niet wachten op Vergeef me. Het slotdeel werd door ons in eerste instantie in sneltreinvaart gelezen. Want zo, wat is dit weer een knap staaltje vakwerk. Maar hoe verder het boek vorderde, hoe meer het besef groeide dat daarmee ook een definitief einde kwam aan een geweldige leeservaring. Afscheid nemen van een verhaal en personages waarmee de lezer lijkt te zijn vergroeid. En dus vertraagde het leestempo doelbewust om nog meer te genieten van de zoektocht naar de waarheid. Dus vergeef me / ons dat de recensie even op zich liet wachten. Want als je die keus bij de lezer weet op te roepen, dan ben je een grootmeester en ken je de kunst van het vertellen méér dan. J.D. Barker is er met vlag en wimpel in geslaagd om deze Sam Porter trilogie op alle punten grandioos af te werken. Een must read voor iedere thriller fan en eentje die echt op alle punten klopt.

Vele politiemensen zijn al jaren op zoek naar de seriemoordenaar van het vierde aapje. Sam Porter kan het niet verkroppen dat ze zo dichtbij de ontmaskering zijn geweest. Het team blijft getriggerd door de zaak en zijn ervan overtuigd dat Anson Bishop de moordenaar is, maar vragen zich ook af of en wie zijn handlanger is. Op een dag geeft Anson Bishop, hoofdverdachte van een reeks gruwelijke moorden, zichzelf over aan de politie. Tijdens een reeks aan ondervragingen legt hij een schokkende getuigenis af. Dit doet het gehele lopende onderzoek wankelen en roept alleen nog maar meer vragen op. Daarnaast lijkt het de levens van betrokken rechercheurs overhoop te gooien. Tijdens de ondervragingen van Bishop worden kort na elkaar vier lijken aangetroffen. Alle vier slachtoffers worden in dezelfde hoedanigheid aangetroffen en bij hun worden de woorden Vergeef me, vader aangetroffen. Maar als Bishop in hechtenis zit, wie is dan de moordenaar?

J.D. Barker weet de lezer vanaf de eerste bladzijde mee te nemen in een grandioos verhaal. Barker heeft een heerlijk leesbare, vlotte en beeldende schrijfstijl. Hij schrijft Vergeef me in korte hoofdstukken vanuit verschillende personages en weet elk hoofdstuk met een cliffhanger af te sluiten. Dat maakt dat je hunkert naar het vervolg en door wilt blijven lezen. Daar draait het lezen van thriller om.

De verhaallijn vanuit de personages worden afgewisseld door dagboekfragmenten die terugblikken in een verleden. En daarbij lijken langzaam maar zeker puzzelstukjes op zijn plaats te vallen. Maar niets is minder waar. De auteur is er goed in geslaagd om een mindgame met de lezer te spelen. Hij weet keer op keer wendingen in het verhaal aan te brengen, waardoor niemand meer te vertrouwen is en niets is wat het lijkt. Dat maakt dat je door wilt blijven lezen. En de climax is vervolgens weergaloos. Onverwacht, verrassend en verpletterend. En dan...de laatste bladzijde is omgeslagen, zucht. Dit verhaal zal nog lang blijven hangen. Chapeau, J.D. Barker en bedankt voor deze fantastische bloedstollende leeservaring. Ons advies als je J.D. Barker nog niet kent: wacht niet en schaf deze trilogie aan, want deze parels moeten blinken in je thrillercollectie.

Wij kunnen niet wachten op nieuw werk van Barker. Want als je dit op papier hebt weten te krijgen, dan ben je zoals gezegd een grootmeester en gaan we er vanuit dat Barker deze kwaliteit vervolg kan geven.