David Hair is afkomstig uit Nieuw-Zeeland. Als fantasyauteur schreef hij inmiddels vier series waarvan er één in het Nederlands is vertaald; De Brug der Getijden. We zijn inmiddels bij aflevering zeven aanbeland, die in november bij Luitingh-Sijthoff verschijnt. Wij beginnen echter helemaal bij het begin: Water en Vuur.

Eens in de twaalf jaar verschijnt de Maanvloedbrug tussen de continenten Antiopia en Yuros. Het is een mooie kans om handel te drijven met elkaar, maar het is ook al eens voorgekomen dat krijgsheren de brug over kwamen om het andere continent te veroveren. Iedereen houdt zijn hart dus vast. En met reden; krijgsheren op het continent Yuros maken zich opnieuw klaar om te proberen Antiopia te veroveren…

In Water en Vuur, het eerste deel van De brug der Getijden serie, maakt de lezer kennis met verschillende karakters die een beslissende rol gaan spelen in het vervolg van de serie. Zo maak je kennis met Ramita, een meisje van simpele komaf. Ze is uitgehuwd aan Kazim en is daar dolgelukkig mee. Totdat haar vader besluit haar hand aan een ander te geven, in ruil voor een flinke som geld.

Elena Anborn is ook een interessant karakter; ze is neergezet als infiltrant in het gevolg van een koninklijke familie op Antiopia door haar meester Gurvyn Gyle uit Yuros. Wanneer de invasie begint, is het haar rol om de familie te doden. Maar het loopt anders; de loyaliteit van Elena blijkt elders te liggen. Met een woedende meester tot gevolg.

Tot slot is er dan nog haar neefje Alaron Mercer. Hij zit op de school voor magiërs, maar is geen volbloed; daardoor wordt hij gediscrimineerd. En wanneer hij zijn examen moet afleggen, zakt hij. Maar waarom…?

De Nieuw-Zeelandse auteur David Hair neemt voor zijn verhaal een lange aanloop. Met dat in het achterhoofd moet je Water en vuur ook lezen, want er volgen nog veel delen. Hair maakt het zijn lezers echter niet gemakkelijk. Zijn schrijfstijl is geenszins kort of bondig; hij gebruikt lange volzinnen en duikt menigmaal volle bak de details in. Hierdoor kost het tijd, en energie, om bij het verhaal te blijven. Maar doe je dat, dan word je getrakteerd op een bijzonder geslaagd boek. Het universum dat Hair voorschotelt, spreekt aan. De twee continenten worden elk bevolkt door verschillende bevolkingsgroepen en doet daarmee denken aan de tweespant in onze wereld; het rijke westen tegen het minder rijke oosten. Er is sprake van neerbuigendheid en discriminatie, waarmee Hair zijn wereld al net zo actueel maakt als de onze. Het kent zelfs jaartellingen en maanden. Hair geeft blijk van een levendige fantasie.

Ook de beschreven personages zijn realistisch en -nu al- mooi uitgediept. Op het eerste oog hebben ze weinig te maken met de grote strijd die voor ze ligt, maar dat ze bijzondere eigenschappen hebben, blijkt al wel. De lezer zal zich daarom goed met ze kunnen identificeren.

Het fantasygehalte is hoog; er is sprake van magiërs, skiffs die door de lucht zeilen (luchtvaartuigen), ridders en andere aanverwante zaken die de lezer compleet doen onderdompelen in Urte, de wereld van David Hair. Water en Vuur is daarmee een mooie en geslaagde aanloop geworden die de toon zet voor de rest van de serie. Overigens is dit boek niet voor tere zieltjes; regelmatig worden gevechtsscenes beschreven die zelfs de stevigste magen raken.

Water en Vuur is een geslaagde fantasy waarin David Hair een aansprekende wereld presenteert. Een mooie aanloop naar de rest van de serie!