Cormoran Strike is op bezoek bij zijn familie in Cornwall wanneer hij benaderd wordt door een vrouw die meer wil weten over de vermissing van haar moeder, Margot Bamborough. In 1974 is zij onder mysterieuze omstandigheden verdwenen.
Strike heeft zich als privédetective nog nooit eerder op een cold case gestort, laat staan eentje van 40 jaar geleden. Ondanks de kleine kans van slagen is hij geïntrigeerd door de vermissing en voegt hem toe aan de lange lijst van zaken, waar hij en zijn compagnon Robin Ellacot aan werken. Hoewel Robin graag hard mag werken, kan ze deze zaak er eigenlijk niet bij hebben. Ze heeft ook zonder dit extra werk al genoeg op haar bordje door de scheiding, ongevraagde mannelijke aandacht en haar verwarrende gevoelens voor Strike.
Op het moment dat ze in de zaak van Margot Bamborough duiken stuiten ze al snel op een wereld van duivels, tarotkaarten, een psychopatische seriemoordenaar en onbetrouwbare getuigen. Ze komen er snel achter dat cold cases van tientallen jaren nog dodelijk kunnen zijn.
Kwaad bloed is het vijfde boek uit de pen van Robert Galbraith, het pseudoniem van J.K. Rowling en nog voordat het hier in Nederland in de winkel lag, deed het boek al veel stof opwaaien. Met name vanuit de LHBTG-community kwam het geluid dat dit boek onnodig kwetsend en stigmatiserend zou zijn. Waarom vraag je je dan af? Omdat de seriemoordenaar in dit boek, Dennis Creed, zich graag mag verkleden in vrouwenkleding tijdens zijn gruweldaden. Maar of dit nu helemaal terecht is.. zijn er in het echte leven ook niet criminelen geweest die zich als vrouw voordoen tijdens hun daden? Niet de hele thriller gaat over Creed en zijn praktijken, uiteindelijk is hij slechts 1 van de vele verdachten.
Kwaad bloed zelf is, zoals ook de vier voorgaande delen, tot in de puntjes verzorgd; over alle details is uitvoerig nagedacht. Van de aantekeningen van de rechercheur die de zaak ooit behandelde (met bijbehorende astrologische tekeningen) tot aan de “me too” situatie waarin Robin verstrikt raakt. Strike en Robin hebben een eindeloos geduld en uithoudingsvermogen nodig om deze zaak op te lossen. Als lezer duurt het dan ook niet lang voordat je hier volledig in meegezogen wordt. De emoties worden hierbij niet vergeten. Verlies, rouw, afstoten en aantrekken, alles komt aan bod. Voor de lezers die meer van grote lijnen houden kunnen al deze details misschien wat overweldigend zijn. Zij zullen echt aandacht nodig hebben om het te kunnen blijven volgen. Maar de echte detective- en thriller fans zullen weglopen met dit boek.
Ofwel; Kwaad bloed is 1051 pagina's vol spanning, met een vlotte schrijfstijl, boeiende verdachten en dialogen en een plot dat zich echt pas op de allerlaatste pagina’s gaat ontvouwen. En dat zorgt er dan ook voor dat Kwaad bloed (letterlijk en figuurlijk) een hele dikke aanrader is!
Strike heeft zich als privédetective nog nooit eerder op een cold case gestort, laat staan eentje van 40 jaar geleden. Ondanks de kleine kans van slagen is hij geïntrigeerd door de vermissing en voegt hem toe aan de lange lijst van zaken, waar hij en zijn compagnon Robin Ellacot aan werken. Hoewel Robin graag hard mag werken, kan ze deze zaak er eigenlijk niet bij hebben. Ze heeft ook zonder dit extra werk al genoeg op haar bordje door de scheiding, ongevraagde mannelijke aandacht en haar verwarrende gevoelens voor Strike.
Op het moment dat ze in de zaak van Margot Bamborough duiken stuiten ze al snel op een wereld van duivels, tarotkaarten, een psychopatische seriemoordenaar en onbetrouwbare getuigen. Ze komen er snel achter dat cold cases van tientallen jaren nog dodelijk kunnen zijn.
Kwaad bloed is het vijfde boek uit de pen van Robert Galbraith (lees hier onze eerdere recensies), het pseudoniem van J.K. Rowling en nog voordat het hier in Nederland in de winkel lag, deed het boek al veel stof opwaaien. Met name vanuit de LHBTG-community kwam het geluid dat dit boek onnodig kwetsend en stigmatiserend zou zijn. Waarom vraag je je dan af? Omdat de seriemoordenaar in dit boek, Dennis Creed, zich graag mag verkleden in vrouwenkleding tijdens zijn gruweldaden. Maar of dit nu helemaal terecht is.. zijn er in het echte leven ook niet criminelen geweest die zich als vrouw voordoen tijdens hun daden? Niet de hele thriller gaat over Creed en zijn praktijken, uiteindelijk is hij slechts 1 van de vele verdachten.
Kwaad bloed zelf is, zoals ook de vier voorgaande delen, tot in de puntjes verzorgd; over alle details is uitvoerig nagedacht. Van de aantekeningen van de rechercheur die de zaak ooit behandelde (met bijbehorende astrologische tekeningen) tot aan de “me too” situatie waarin Robin verstrikt raakt. Strike en Robin hebben een eindeloos geduld en uithoudingsvermogen nodig om deze zaak op te lossen. Als lezer duurt het dan ook niet lang voordat je hier volledig in meegezogen wordt. De emoties worden hierbij niet vergeten. Verlies, rouw, afstoten en aantrekken, alles komt aan bod. Voor de lezers die meer van grote lijnen houden kunnen al deze details misschien wat overweldigend zijn. Zij zullen echt aandacht nodig hebben om het te kunnen blijven volgen. Maar de echte detective- en thriller fans zullen weglopen met dit boek.
Ofwel; Kwaad bloed is 1051 pagina's vol spanning, met een vlotte schrijfstijl, boeiende verdachten en dialogen en een plot dat zich echt pas op de allerlaatste pagina’s gaat ontvouwen. En dat zorgt er dan ook voor dat Kwaad bloed (letterlijk en figuurlijk) een hele dikke aanrader is!