Charlotte probeert, met een enkelband om, een nieuwe start te maken tijdens haar vervroegde vrijlating en krijgt daarbij hulp van haar therapeut.
Hoewel ze probeert het verleden achter zich te laten en de draad weer op te pakken, wordt dat haar haast onmogelijk gemaakt door Sean. Dat is een oude vriend, die te maken heeft met het verleden van Charlotte.
Sean en Charlotte kennen enkel de waarheid over wat er in het verleden is gebeurd en dat wil Sean graag zo houden. Hierdoor voelt Charlotte steeds meer druk en vervalt ze langzaam maar zeker in oude patronen..
Auteur Amy Lloyd woont en werkt in Cardiff. Ze debuteerde met De onschuld zelve. Valse leugens is de eerste kennismaking van Thrillzone met werk van Lloyd. Lloyd heeft een fascinatie voor true crime en combineert dit graag met haar passie voor fictie. Zo gezegd zo gedaan.
Lloyd opent Valse leugens met quotes van een incident dat heeft plaatsgevonden en refereert hiermee aan een waargebeurd verhaal. Daarna schakelen we over naar Charlotte. Charlotte heeft een nieuwe identiteit aangemeten gekregen en enkelband om. In deze hoedanigheid probeert ze haar leven langzaam maar zeker weer op te pakken, maar dat gaat niet zonder slag of stoot. Op tienjarige leeftijd heeft ze een zwaar delict gepleegd waardoor ze vast kwam te zitten. Haar verdere jeugd heeft ze doorgebracht in een instelling en nu mag ze vervroegd vrij met bepaalde voorwaarden. Ze krijgt daarbij hulp van haar therapeute Emily die haar al vanaf jonge leeftijd bijstaat. En haar dus door en door kent. Dat maakt dat Charlotte zich veilig voelt bij de therapeut en stukje bij beetje stappen durft te zetten in de grote mensen wereld. Aan alles is te merken en te voelen dat Charlotte hier geen ervaring mee heeft. Hierdoor leunt ze erg op haar therapeut richting. Naast deze worsteling om zich staande houden in de maatschappij worstelt ze ook met de demonen uit het verleden. Welke ze diep van binnen heeft weggestopt en de waarheid ook niet onder ogen lijkt te kunnen komen.
Door deze start met de enkelband van Charlotte is het voor de lezer direct al zo klaar als een klontje wie de dader is. Dit maakt dat je Valse leugens waarschijnlijk anders leest dan je normaliter van een thriller gewend bent. We hoeven niet op zoek te gaan naar een dader, maar willen weten wat er is gebeurd en of Amy op het rechte pad kan blijven. Weer eens een andere invalshoek zal Lloyd hebben gedacht.
Valse leugens is vervolgens opgebouwd uit korte hoofdstukken, geschreven vanuit Charlotte en Sean. Naast deze wisseling van personages wordt er ook heen en weer geschakeld tussen toen en nu. Lloyd weet dit onderscheid duidelijk weer te geven door de hoofdstukken van deze informatie te voorzien. In het begin is dit even schakelen voor de lezer en kan dit ietwat verwarrend zijn, maar Lloyd weet de karaktereigenschappen en de bij de leeftijd passende gedragingen goed over te brengen.
Daarnaast zijn de karakters van Charlotte en Sean twee uitersten. Sean is een rebelse jongen waar menig ouder huiverig voor zou zijn als dit het vriendje van hun dochter zou zijn. Charlotte daarentegen is naïef, onzeker en heeft een pittige tijd achter de rug, waarbij ze troost en aansluiting vindt bij Sean. Door de toegankelijke en vlotte schrijfstijl leest het boek makkelijk weg en door de heldere hoofdstukaanduiding ontstaat er ook geen verwarring over wie er aan het woord is.
De broodnodige spanning die bij een thriller hoort wil echter maar niet op gang komen. Charlotte kan het niet vinden in het hedendaagse en krijgt het zwaar. Sean zoekt contact met haar en lijkt wraak te willen nemen, maar krabbelt daarmee ook al snel weer terug. Charlotte heeft maar weinig mensen om haar heen op wie ze kan vertrouwen en leunt hierdoor dusdanig op de therapeut dat de acties die volgen voor de lezer vrij voorspelbaar worden en de spanning niet op kunnen bouwen.
Lloyd weet goed de impact van de gebeurtenis over te brengen en laat ons meekijken in de psyche van Charlotte en wat haar heeft gemaakt tot de persoon die ze nu is. Echter is dat onvoldoende om te spreken van een thriller. Valse leugens komt in de categorie psychologische roman beter tot zijn recht en als je hem met deze ogen leest staat het garant voor een aantal plezierige leesuurtjes. Voor een thriller komt het op veel vlakken echter punten te kort.
Auteur Amy Lloyd woont en werkt in Cardiff. Ze debuteerde met De onschuld zelve. Valse leugens is de eerste kennismaking van Thrillzone met werk van Lloyd. Lloyd heeft een fascinatie voor true crime en combineert dit graag met haar passie voor fictie. Zo gezegd zo gedaan.
Lloyd opent Valse leugens met quotes van een incident dat heeft plaatsgevonden en refereert hiermee aan een waargebeurd verhaal. Daarna schakelen we over naar Charlotte. Charlotte heeft een nieuwe identiteit aangemeten gekregen en enkelband om. In deze hoedanigheid probeert ze haar leven langzaam maar zeker weer op te pakken, maar dat gaat niet zonder slag of stoot. Op tienjarige leeftijd heeft ze een zwaar delict gepleegd waardoor ze vast kwam te zitten. Haar verdere jeugd heeft ze doorgebracht in een instelling en nu mag ze vervroegd vrij met bepaalde voorwaarden. Ze krijgt daarbij hulp van haar therapeute Emily die haar al vanaf jonge leeftijd bijstaat. En haar dus door en door kent. Dat maakt dat Charlotte zich veilig voelt bij de therapeut en stukje bij beetje stappen durft te zetten in de grote mensen wereld. Aan alles is te merken en te voelen dat Charlotte hier geen ervaring mee heeft. Hierdoor leunt ze erg op haar therapeut richting. Naast deze worsteling om zich staande houden in de maatschappij worstelt ze ook met de demonen uit het verleden. Welke ze diep van binnen heeft weggestopt en de waarheid ook niet onder ogen lijkt te kunnen komen.
Door deze start met de enkelband van Charlotte is het voor de lezer direct al zo klaar als een klontje wie de dader is. Dit maakt dat je Valse leugens waarschijnlijk anders leest dan je normaliter van een thriller gewend bent. We hoeven niet op zoek te gaan naar een dader, maar willen weten wat er is gebeurd en of Amy op het rechte pad kan blijven. Weer eens een andere invalshoek zal Lloyd hebben gedacht.
Valse leugens is vervolgens opgebouwd uit korte hoofdstukken, geschreven vanuit Charlotte en Sean. Naast deze wisseling van personages wordt er ook heen en weer geschakeld tussen toen en nu. Lloyd weet dit onderscheid duidelijk weer te geven door de hoofdstukken van deze informatie te voorzien. In het begin is dit even schakelen voor de lezer en kan dit ietwat verwarrend zijn, maar Lloyd weet de karaktereigenschappen en de bij de leeftijd passende gedragingen goed over te brengen.
Daarnaast zijn de karakters van Charlotte en Sean twee uitersten. Sean is een rebelse jongen waar menig ouder huiverig voor zou zijn als dit het vriendje van hun dochter zou zijn. Charlotte daarentegen is naïef, onzeker en heeft een pittige tijd achter de rug, waarbij ze troost en aansluiting vindt bij Sean. Door de toegankelijke en vlotte schrijfstijl leest het boek makkelijk weg en door de heldere hoofdstukaanduiding ontstaat er ook geen verwarring over wie er aan het woord is.
De broodnodige spanning die bij een thriller hoort wil echter maar niet op gang komen. Charlotte kan het niet vinden in het hedendaagse en krijgt het zwaar. Sean zoekt contact met haar en lijkt wraak te willen nemen, maar krabbelt daarmee ook al snel weer terug. Charlotte heeft maar weinig mensen om haar heen op wie ze kan vertrouwen en leunt hierdoor dusdanig op de therapeut dat de acties die volgen voor de lezer vrij voorspelbaar worden en de spanning niet op kunnen bouwen.
Lloyd weet goed de impact van de gebeurtenis over te brengen en laat ons meekijken in de psyche van Charlotte en wat haar heeft gemaakt tot de persoon die ze nu is. Echter is dat onvoldoende om te spreken van een thriller. Valse leugens komt in de categorie psychologische roman beter tot zijn recht en als je hem met deze ogen leest staat het garant voor een aantal plezierige leesuurtjes. Voor een thriller komt het op veel vlakken echter punten te kort.
Image
Marinus van de Velde
Ik ben Marinus van de Velde, van bouwjaar 1984. Ik mag mezelf de eigenaar noemen van ThrillZone! Ik lees al van jongs af aan. Mijn interesses liggen breed; Scandi, Nederlandstalig, spionage, maar ik vind Baldacci en Lee Child bijvoorbeeld ook geweldig. Lezen voor ThrillZone betekent soms het oprekken van je comfortzone en dat lukt goed!
Auteur Amy Lloyd woont en werkt in Cardiff. Ze debuteerde met De onschuld zelve. Valse leugens is de eerste kennismaking van Thrillzone met werk van Lloyd. Lloyd heeft een fascinatie voor true crime en combineert dit graag met haar passie voor fictie. Zo gezegd zo gedaan.
Lloyd opent Valse leugens met quotes van een incident dat heeft plaatsgevonden en refereert hiermee aan een waargebeurd verhaal. Daarna schakelen we over naar Charlotte. Charlotte heeft een nieuwe identiteit aangemeten gekregen en enkelband om. In deze hoedanigheid probeert ze haar leven langzaam maar zeker weer op te pakken, maar dat gaat niet zonder slag of stoot. Op tienjarige leeftijd heeft ze een zwaar delict gepleegd waardoor ze vast kwam te zitten. Haar verdere jeugd heeft ze doorgebracht in een instelling en nu mag ze vervroegd vrij met bepaalde voorwaarden. Ze krijgt daarbij hulp van haar therapeute Emily die haar al vanaf jonge leeftijd bijstaat. En haar dus door en door kent. Dat maakt dat Charlotte zich veilig voelt bij de therapeut en stukje bij beetje stappen durft te zetten in de grote mensen wereld. Aan alles is te merken en te voelen dat Charlotte hier geen ervaring mee heeft. Hierdoor leunt ze erg op haar therapeut richting. Naast deze worsteling om zich staande houden in de maatschappij worstelt ze ook met de demonen uit het verleden. Welke ze diep van binnen heeft weggestopt en de waarheid ook niet onder ogen lijkt te kunnen komen.
Door deze start met de enkelband van Charlotte is het voor de lezer direct al zo klaar als een klontje wie de dader is. Dit maakt dat je Valse leugens waarschijnlijk anders leest dan je normaliter van een thriller gewend bent. We hoeven niet op zoek te gaan naar een dader, maar willen weten wat er is gebeurd en of Amy op het rechte pad kan blijven. Weer eens een andere invalshoek zal Lloyd hebben gedacht.
Valse leugens is vervolgens opgebouwd uit korte hoofdstukken, geschreven vanuit Charlotte en Sean. Naast deze wisseling van personages wordt er ook heen en weer geschakeld tussen toen en nu. Lloyd weet dit onderscheid duidelijk weer te geven door de hoofdstukken van deze informatie te voorzien. In het begin is dit even schakelen voor de lezer en kan dit ietwat verwarrend zijn, maar Lloyd weet de karaktereigenschappen en de bij de leeftijd passende gedragingen goed over te brengen.
Daarnaast zijn de karakters van Charlotte en Sean twee uitersten. Sean is een rebelse jongen waar menig ouder huiverig voor zou zijn als dit het vriendje van hun dochter zou zijn. Charlotte daarentegen is naïef, onzeker en heeft een pittige tijd achter de rug, waarbij ze troost en aansluiting vindt bij Sean. Door de toegankelijke en vlotte schrijfstijl leest het boek makkelijk weg en door de heldere hoofdstukaanduiding ontstaat er ook geen verwarring over wie er aan het woord is.
De broodnodige spanning die bij een thriller hoort wil echter maar niet op gang komen. Charlotte kan het niet vinden in het hedendaagse en krijgt het zwaar. Sean zoekt contact met haar en lijkt wraak te willen nemen, maar krabbelt daarmee ook al snel weer terug. Charlotte heeft maar weinig mensen om haar heen op wie ze kan vertrouwen en leunt hierdoor dusdanig op de therapeut dat de acties die volgen voor de lezer vrij voorspelbaar worden en de spanning niet op kunnen bouwen.
Lloyd weet goed de impact van de gebeurtenis over te brengen en laat ons meekijken in de psyche van Charlotte en wat haar heeft gemaakt tot de persoon die ze nu is. Echter is dat onvoldoende om te spreken van een thriller. Valse leugens komt in de categorie psychologische roman beter tot zijn recht en als je hem met deze ogen leest staat het garant voor een aantal plezierige leesuurtjes. Voor een thriller komt het op veel vlakken echter punten te kort.