Europa, 2665 n.Chr. Voor Julian O’Mallaghan waren de afgelopen zes maanden een droom. Niet alleen werd hij toegelaten tot het Amsterdamse stadsleger, Kim Katra is eindelijk zijn vriendin en staat onafscheidelijk aan zijn zijde. Maar dan gaan beiden op een avond op patrouille en loopt het grondig mis. Een ondergrondse uitbarsting met het epicentrum in de oude kerncentrale van Doel, te Antwerpen, opent een nieuw transportnetwerk van doorgangen door Nederland en Vlaanderen. De wezens die daaruit tevoorschijn komen, zijn vreemder dan iemand ooit heeft gezien. Aanvankelijk is het enkel een raar verschijnsel, maar dan krijgen deze wezens Kim te pakken, én lijken ze het op Julian voorzien te hebben.
Pen Stewart is een Belgische auteur, maar lange tijd zag het er niet naar uit dat ze zou gaan schrijven. Schilderen was altijd haar passie, maar nadat ze tijdelijk niet meer in staat was om te schilderen, begon ze met schrijven. En schrijven deed ze veel. Inmiddels is ze bekend door de Winter Trilogie met het eerste boek Wintercode. Onlangs is haar nieuwe boek verschenen: Onderuniversum.
Onderuniversum opent sterk als Julian en Kim vast komen te zitten in een storm en moeten schuilen in de stofsleuven. De stofsleuven zijn krottenwijken rondom Amsterdam waar de arme mensen wonen. Direct wordt duidelijk gemaakt hoe de verhoudingen liggen binnen Amsterdam en de omliggende plaatsen. Én dat Julian niet alleen onderdeel van het leger is maar ook goede banden heeft met de onderwereld. Hoe en waarom dit is wordt helaas niet altijd even duidelijk. Want waarom heeft Julian deze banden heeft en waarom wordt hij, terwijl hij in het leger zit, getolereerd? Dit wordt door de auteur onvoldoende duidelijk gemaakt. Dit is dan ook meteen het grootste mankement in het eerste helft van het verhaal. Als lezer heb je continue het gevoel dat je een tweede deel in een serie aan het lezen bent. Natuurlijk hoeft niet alles uitgekauwd te worden en worden sommige zaken duidelijk naarmate je verder komt in het verhaal. Maar zo nu en dan had een beetje context en uitleg wel op zijn plaats geweest. Zo ook met Julian zijn belangrijkste fysieke aspect: zijn tweede hart. Het is duidelijk dat er op hem is geëxperimenteerd, maar waarom specifiek op hem en welke gevolgen dit heeft is lang onduidelijk.
Onderuniversum komt echt op gang als Kim, Julian’s liefde, wordt ontvoerd door Dieleman en De Groot, twee dubbelaars. Zonder Kim voelt Julian zich verloren. Om haar terug te vinden sluit hij verbanden en wordt hij opgenomen in een speciaal team om af te reizen naar het Onderuniversum. Vanaf het begin af aan wordt duidelijk gemaakt hoe belangrijk Kim voor Julian is en waarom hij zo’n levensgevaarlijke tocht voor haar zou ondernemen. Samen met Ferdinand, de leider van een ridderlijke orde en de Aniborg Stephanie, gaat hij op pad om Kim terug te vinden én de oorzaak van de rare aardbevingen te vinden. Wat hij tegenkomt in het Onderuniversum is bizar, voor zowel Julian als de lezer. Een plek waar tijd zijn eigen snelheid heeft, richting en gevoel er niet toe doen en de raarste wezens wonen. Zowel Julian als de lezer raken hierin gedesoriënteerd. En hoewel dat waarschijnlijk de bedoeling is geweest, wordt het de lezer zo ook erg moeilijk gemaakt om zich vast te bijten in het verhaal.
Bovenstaande is extra jammer aangezien Onderuniversum een enorm interessant verhaal is. Als je door de chaos heen leest, bevindt zich erachter een epische vertelling over een jonge man die zijn geliefde wilt redden. Onderweg komt hij magische schepsels tegen, bevindt hij zich naar het lijkt in de hel, en blijkt hij meer te zijn dan gewoon een mens.
Pen Stewart zet een interessant verhaal neer dat in de toekomst nog wel een prequel verdient. Ondanks de chaos die het bij tijd en wijle lastig maakt om door te lezen moedigden we Julian aan en kijken we uit naar het onvermijdelijke vervolg op Onderuniversum.
