De auteur Pierre Martin lijkt een nieuwe naam op het internationale toneel. Maar dat is zeker niet zo. Deze Pierre Martin blijkt een pseudoniem te zijn voor een al succesvolle Duitse auteur. Hij heeft al meer verhalen geschreven die zich in Frankrijk of Italië afspelen. En toch blijft het onduidelijk wie hier nu eigenlijk achter schuilgaat. Zijn boeken met Madame Le Commissaire zijn al een aantal jaren een hit in Duitsland en nu probeert men verder de internationale markt te veroveren.

Op de achterflap van het boek staat te lezen dat Pierre Martin speciaal voor deze cosy crime-reeks een nieuwe identiteit aan heeft genomen. Scherp geformuleerd betekent dit dat er weer een nieuw hokje is bedacht om een verhaalsoort in te duwen. Wat is eigenlijk een cosy crime boek? Volgens uitgever LS Amsterdam is dit vrij letterlijk vertaald: gezellige mysteries. Spannende verhalen, met liefde, lijken een geweldige setting. Maar daar kan men vele kanten mee op. Anyway, wij verdiepen ons in de eerste met Madame le Commissaire in de hoofdrol.

 Madame Le Commissaire en de verdwenen Engelsman is het eerste boek in een serie van drie verhalen, die vrij snel achter elkaar uitkomen. De verhalen zijn echt bedoeld om in de vakantieperiode, aan het strand of zwembad, te lezen. En de conclusie mag wel zijn, na het lezen: dit is prima en vermakelijke vakantielectuur, voor diegene die de wat zwaar op de maag liggende thrillers even aan zich voorbij wil laten gaan.

Isabelle Bonnet, de veelgeprezen leider van de Parijse geheime dienst, overleeft op het nippertje een bomaanslag in het centrum van Parijs. Om deze traumatische ervaring te verwerken, besluit zij terug te keren naar haar geboorteplaats Fragolin, een klein dorpje aan de Côte d’Azur.

Als er vervolgens een Engelsman verdwijnt in Fragolin en ook nog het lijk van een naakte vrouw in zijn huis wordt gevonden, wordt Isabelle gevraagd door de leiding in Parijs om de zaak te onderzoeken.

Met enige tegenzin gaat ze akkoord met deze opdracht, waarbij ze ook nog eens op tegenwerking van de plaatselijke collega’s kan rekenen.

Verwacht geen groots en meeslepende thriller, waarbij je permanent op het verkeerde been wordt gezet. Dat is ook in het geheel de bedoeling niet van dit boek. Dit is echt een verhaal die men achteroverleunend prettig wegleest. En daarin is Pierre Martin goed geslaagd.

Er lopen een aantal verhaallijnen door Madame Le Commissaire en de verdwenen Engelsman, waarbij ze niet allemaal even goed zijn uitgewerkt. En sommige onderdelen, zoals de dood van de ouders van Isabelle, zijn vrij voorspelbaar.

De personages zijn net als het verhaal: geen opsmuk maar duidelijke omschrijvingen. Vooral het personage van Isabelle Bonnet is exemplarisch voor de benadering van de schrijver. Haar toegewezen assistent, Apollinaire, is zo omschreven is dat het bijna wel een parodie moet zijn. Hij brengt wel de benodigde humor in het verhaal.

Madame Le Commissaire en de verdwenen Engelsman straalt de sfeer uit die een vakantie in Frankrijk kan bieden. Zon, rust, mooie landschappen en je hebt constant het idee dat de Tour de France-karavaan door Fragolin kan doorkomen. Ook de vertaling van Ans van der Graaf en David Orthel dragen mooi bij aan het vakantiegevoel wat men ervaart bij het lezen.

Pierre Martin heeft een formule gevonden te hebben die aan lijkt te slaan. Men kan zich afvragen of alleen het gevoel wat dit verhaal oproept voldoende is om een serie van meerdere boeken een succes zullen zijn, maar dan moeten de volgende delen uitwijzen. Wij hebben ons in elk geval prima vermaakt met deze cosy crime-thriller.

Madame Le Commissaire en de verdwenen Engelsman is geen thrillerhoogstandje, maar dat is ook niet de bedoeling. Het is vermakelijke sfeermakende lectuur waarbij het zeker niet vervelend is om in het leven van Isabelle Bonnet te mogen duiken. Très bien!