Skip to main content
Image
paniek sandra j paul thrillzone thriller recensie.jpg
Serie N.v.t.
Auteur(s) Sandra J. Paul
Uitgeverij(en) Hamley Books
Publication year
Thrillzone score
4
Review date 6 September 2021
Categories Nederlandstalig
Share this review

Hoofdinspecteur Willem Smeets en Jake, student aan de School of Arts, raken betrokken bij een vreselijk incident. Deze school voor creatief en artistiek talent, gevestigd in een oud kasteel in het plaatsje Riel, wordt het mikpunt van een losgeslagen schietpartij. Buiten op het terras weerklinken er schoten en als snel rukken de schutters op naar binnen. Helaas voor Willem, Jake en alle andere aanwezigen is de ingang waardoor de schutters naar binnen komen ook meteen de enige uitgang…

Sandra J. Paul schrijft sinds jaren psychologische thrillers. Paniek is inmiddels haar vijfde thriller. Naast thrillers voor volwassenen schrijft ze ook jeugdthrillers, kinderboeken en Engelstalige fictie. Paul durft het dus aan om in meerdere genres te schrijven, wat haar tot een veelzijdig auteur maakt.

Wat meteen opvalt aan Paniek is de lengte; het boekt telt namelijk slechts 216 bladzijdes. Hierdoor verwacht je wellicht een ietwat oppervlakkig plot en karakters die niet al te uitgebreid zijn uitgewerkt. Echter is dit niet het geval. Er zijn genoeg twists en verhaallijnen die knap aan elkaar worden geknoopt, wat het verhaal diepte geeft. Daarnaast zijn de personages verbazingwekkend goed uitgediept en op verrassende wijze aan elkaar gelinkt.

Dat Sandra J. Paul een eigenzinnige auteur met veel talenten is, komt ook in Paniek duidelijk naar voren. Elk hoofdstuk begint namelijk met een bijpassend Engelstalig citaat en bovendien wordt het verhaal verteld vanuit het perspectief van zowel Willem als Jake. Beide karakters beleven de gebeurtenissen op een andere manier; Willem zit verborgen in een schuilplaats en Jake zit midden in de vuurlinie.  

Wat het plot pas echt interessant maakt, is dat beiden op hun eigen manier verantwoordelijk zijn voor het drama dat zich voltrekt. Zo hebben Willem en Jake niet alleen een dieperliggende connectie met elkaar, maar ook met de schutters. Het motief van de daders achter de schietpartij is alleen bij vlagen een beetje oppervlakkig. Daar had nog wel wat meer aandacht aan besteed mogen worden.

Het verhaal vertellen vanuit twee of meerdere perspectieven is natuurlijk vaker gedaan door auteurs, maar Paul geeft er haar eigen draai aan door het verhaal van Willem in chronologische volgorde te vertellen, terwijl ze bij Jake steeds verder terug de tijd in gaat. Hierdoor krijgen de gebeurtenissen in het verhaal steeds meer context en begrijp je als lezer de motieven van sommige karakters steeds beter.

In de eerste helft van het boek kijk je door de ogen van Willem en beleef je als lezer samen met hem de bloedstollende gebeurtenissen op het moment dat ze plaatsvinden. Wanneer het perspectief halverwege het boek verschuift naar Jake weet de lezer eigenlijk al hoe het afloopt. In Jake’s verhaal kom je te weten wat er met hem is gebeurd en wordt zowel zijn rol in het geheel evenals het motief achter het bloedbad verder uitgelegd. De spanning wordt dus eerst opgebouwd en daarna afgebouwd. Jammer genoeg blijf je daardoor aan het einde een beetje zitten met een anti-climax.

Ondanks dat het boek qua diepgang en gelaagdheid niet helemaal vergelijkbaar is met werken van pakweg 350 tot 400 bladzijdes is het knap hoe Paul in een boek dat zo kort is toch een behoorlijke verhaallijn weet neer te zetten. Ze heeft een korte, compacte thriller geschreven die door een prettige en makkelijk te lezen schrijfstijl lekker vlot wegleest.

Sandra J. Paul weet met Paniek een ijzingwekkend en verassend plot te vangen in een beperkt aantal bladzijdes. Dit maakt Paniek niet alleen uniek in zijn genre, maar ook toegankelijk voor elke thrillerliefhebber. 

Image
Jelle van der Kruijs.jpeg
Jelle van de Kruijs
Mijn naam is Jelle van de Kruijs. Met 2001 als geboortejaar ben ik een jeugdige thrillerliefhebber. Dankzij Schuilplaats van Harlan Coben ben ik het thrillergenre ingezogen. Coben is dan ook mijn favoriete auteur, op de voet gevolgd door Steve Cavanagh en Deon Meyer. Als recensent bij ThrillZone krijg ik de mogelijkheid om kennis te maken met nieuwe auteurs en tegelijkertijd mijn twee passies te combineren; lezen en schrijven.

Wat vinden lezers...

klarinetje

22 November 2024 14:24

4

Ik had al eerder kennis gemaakt met de schrijfster Sandra J. Paul en was erg benieuwd naar dit boek.

Wat mij betreft een uniek boek. Een prachtige hardcover waar de bloedspetters af lijken te spatten. Daarnaast is er aan de vulling ook veel aandacht besteed, wat een het boek een luxe uitstraling geeft.
Het verhaal is allesbehalve luxe, dat is rauw, maar zit goed in elkaar.

Het eerste deel vertel hoe Willem het beleeft van voor naar achter en het tweede deel leef je met Jake mee, alleen dan van achter naar voor. Bijzondere opbouw, maar het pakte mij wel. Zeker ook omdat Willem zijn rol in Jake zijn verhaal een onderdeel vormt.
Elk hoofdstuk opent met een Engelstalige quote, die ik persoonlijk allemaal goed bij de hoofdstukken vind passen.
Aan het eind van Willem zijn verhaal weet je eigenlijk alleen hoe het afloopt, maar niet waarom het gebeurd is, en dat wordt in Jake zijn verhaal duidelijk. Dit geeft een mooie spanningsboog, die oploopt, en ook weer afloopt, wat ik als heel prettig heb ervaren.

De schrijfstijl is prettig, makkelijk te lezen en vlot taalgebruik. Ik zou dit boek zeker aan raden.

Vicky Hansen

22 November 2024 14:24

4

Vanaf het eerste moment wordt je meegenomen in het verhaal, en dit blijft ook zo tot aan de laatste bladzijde. Dit boek leest heel vlot, is spannend en origineel. Het boek had ik heel snel uit, wat meestal betekent dat ik het verhaal ook snel vergeet, maar bij dit boek heb ik nog lang na gemijmerd over de motieven van de dader, over de personages en hun keuzes. De auteur was er dus in geslaagd om in een redelijk dun boek toch veel details en spanning te verwerken, wat zeker een compliment aan haar is.

Katrijn

22 November 2024 14:24

4

Het eerste boek dat ik van Sandra J Paul lees hoewel ze dus al lang op mijn lijst staat met andere boeken.
Wat ben ik aangenaam verrast door dit boek!
De cover is zeer eenvoudig, muurtegels met bloedspatten en 2 kogels. Leuk dat die in reliëf zijn. De binnenkant vind ik wel zeer leuk!
Op de achterflap kom je al te weten dat het over 2 verhalen gaat.
Het begint met het verhaal van Willem, een politieman in burger die op dat moment op de plaats van de aanslag is.
Het tweede verhaal van Jake, student op de plaats waar de aanslag is gepland.
Fantastisch hoe deze 2 verhalen samensmelten dat van Willem in het 'Nu' met dat van Jake in het 'Verleden'. Twee aparte verhalen over hetzelfde drama die verweven worden in een uniek boek.
De hoofdpersonages zijn goed uitgewerkt. Door wat hun leven heeft beïnvloed kom je ook te weten hoe dit een rol speelt in het verhaal. Je begrijpt hun emoties en het handelen er naar.
Het is gedetailleerd geschreven voor de tijdspanne waar het boek zich in afspeeld. Je kan je alles goed inbeelden en je ook goed inleven.
Vlot neergepend dus zalig om te lezen. Ik vloog er zo door!
Dus ja, boeken van Sandra J Paul vragen om zeker en vast gelezen te worden.

J.N. Kingma-Postma

22 November 2024 14:24

5

Recensie van:
Paniek
Auteur: Sandra J. Paul
(1972) schrijft sinds jaren psychologische thrillers. Zij debuteerde met Azerty, gevolgd door Moordspel, Kwijt en Mijn Waarheid. Paniek is haar vijfde thriller. Ook haar jeugdboeken, waaronder De Duistere School, Het Verlaten Huis en De Vergeten Tuin, zijn zeer populair bij een groot publiek.
Genre: thriller
Wijze van lezen: boek gewonnen voor deelname aan Thrillzone Leesclub o.l.v. C. van Rhienen.
Uitgever: Hamley Books
Voor het lezen:
Ik verwacht dat het verhaal uit diverse personages verteld wordt. Uit de achterflapinformatie klopt dit ook. Ik wil in deze personen hun hoofden kruipen en dan hun angst voelen als klam zweet op mijn lijf, hun woede die borrelend vecht om zich te uiten over deze onrechtvaardige situatie, de tranen willen voelen in hun ogen brandend, of ze nog normaal kunnen nadenken om een oplossing te verzinnen. En dat het recht zijn eerlijke beloop krijgt. Met de nodige plottwists natuurlijk.

Cover:
Zeer mooie harde cover. De bloeddruppels die je kunt voelen. Lekker luguber. Mooie grijswitte achtergrond met de titel in rode grote letters. Ook de subtekst prikkelt de nieuwsgierigheid. De kogelhulzen met daarbij de bloeddruppels. Al met al verwachtingsvol en passend bij de titel.
Mooie tekst:
And I find it kind of funny , I find it kind of sad
The dreams in which I'm dying are the best I've ever had
I find it hard to tell you ‘cause I find it hard to take When people run in circles it’s a very, very mad world
Tears for Fears
Het verhaal:
De eerste knallen lijken op voetzoekers, tot het schreeuwen begint. Verborgen in een schuilplaats met vijf anderen luistert Willem wanhopig naar de kreten om hulp. Ze zitten in the middle of nowhere, niemand komt hen helpen. Hoelang zal het duren voor de schutters hun schuilplaats ontdekken? Jake staart verward naar de feestelijk uitgedoste gasten die in paniek de trap oprennen, en te laat beseffen dat er geen uitweg voor hen is. Schoten weergalmen door het gebouw, hij ziet de schutters op zich afkomen. Hij beseft dat enkel de dood op hem wacht als hij niet meteen reageert. Willem en Jake nemen een drastisch besluit. Wachten op de dood is geen optie. Paniek ook niet.
Mijn leesbeleving:
De verhaallijn is nog intenser, nog diepgaander, nog hartverscheurender dan ik voor het lezen dacht. Maar toch op een macabere manier logisch. Het is niet goed te praten. Wat ik waardeer is dat de auteur dit aan de kaak stelt. En dan niet alleen vanuit de dader alles weerlegt maar ook vanuit de slachtoffers. Het is een gruwelijke wake up call. Een maatschappelijk probleem dat ook nu actueel is. Jongvolwassenen die qua gevoel en het uiten ervan geen kant op kunnen. In een wereld met volwassenen die aan uiterlijk vertoon, prestige en aanzien doen voor de buitenwereld. En de mensen die het dichtst bij hen staan niet schijnen te zien. Geen troostende arm of empathie maar in het moordende ritme van opstaan, eten, naar school en het werk en maar presteren. En mensen die geacht zijn vanuit hun functie juist te handelen die wegkijken of meegaan in de flow om het kwaad met de mantel der liefde te bedekken. En dat kan dodelijk zijn.
Dit verhaal gaat dieper dan de gevolgen van daden. Dit is goed uitgewerkt met tot levend komende karakters. Die de lezer meesleuren in hun wereld. Al mijn zintuigen worden beroerd. Van kokendhete misselijkmakende woede, tot ijskoude transpirerende angst, diepvretend, pijnlijk verdriet maar ook een gevoel van machteloosheid en medelijden. Ik ben er lijfelijk bij.
De personages evolueren prima. Eerst lees je enkel hun namen maar gaandeweg het verhaal leer je hun achtergrond kennen (uit welk gezin komen ze, met welke normen en waarden, wat zijn hun levensovertuigingen). De opvallende beschrijving van hun gemoedstoestand. De diepe eindeloze duisternis bij depressie, of de verwachtingsvol tintelende blij makende gevoelens bij het ontmoeten van nieuwe mensen. De passie bij een nieuwe liefde, het groeien van gevoelens. Het hele palet aan gevoelens gaan door je heen. Dit wordt ook zo intens omdat het in de ikvorm is. Je voelt en ervaart de angsten, de radeloosheid in de gevaarlijke situaties. De verbijstering en het verdriet als je door de ogen van de karakters om je heen kijkt en merkt dat de wereld zoals jij die kende drastisch gewijzigd is. Maar ook de schuldvraag is goed uitgewerkt. De vertwijfeling om toe te geven aan wraak, het zaaien van verderf of om eerlijk te zijn of voor eeuwig te zwijgen. Dan bij eerlijkheid omgaan met imagoschade, consequenties voor je werk, je familie, vrienden, je plek in de samenleving.
Ik vind de schrijfstijl filmisch en meeslepend. In een vingerknip wordt ingrijpend veranderd wat niet om te keren is. Meeslepend omdat je de gevoelens van de karakters tot in de tenen voelt en beleefd. Ook alle gebeurtenissen in het verhaal raken je.
Ik zie wel een film van dit verhaal. Hetzij educatief en leerzaam als waarschuwing of als superspannende zenuwslopende serie. Het gebruik van Engelse teksten en de zwarte bladzijden geven uiting aan de schrijfstijl van deze auteur. Geven het verhaal nog meer cachet. Ik herken dit van haar boek Mijn Waarheid. Ik vind dat genieten.
De plot is hartverscheurend. Raakt je diep. Aan de ene kant lijkt het de enige uitweg. De weg van de minste weerstand. Want de volle verantwoordelijkheid nemen voor het gebeurde van zowel de dader als het slachtoffer is nog vele malen erger. Maar ik vind de plot ook zeer duidelijk, onder de huid kruipend.
Mijn mening:
Mijn verwachtingen zijn overtroffen.
Een verhaal met prima spanningsopbouw, goed uitgewerkte en op papier tot leven gewekt personages die je emoties beroeren, zeer beeldende schrijfstijl en prima toewerking naar de plot. Waarbij het bij mij oorverdovend stil bleef van binnen. Dit verhaal werkte nog na.
In de toekomst wil ik nog meer van deze auteur lezen. Ook haar voorgaande boeken. Ik ben fan.
Ik geef 5 sterren.

Evi

22 November 2024 14:24

4

Wat een mooie dag op een de academie ARTS in het dorpje Pier moet zijn, verandert in een bloedbad. Het verhaal wordt beschreven vanuit 2 hoofdrilspelers.

Willem, hoofdinspecteur bij de lokale politie, bevindt zich met 5 andere op de vlieringzolder van de school. Onder hen horen ze de afslachting die in volle gang bezig is. Ze zitten als muizen in de val. Omdat de academie afgelegen ligt, is er ook geen mogelijk om hulp van buitenaf in te schakelen. De huidige technologie heeft hier geen enkele nut.

Als Willem het uiteindelijk aandurft om uit zijn schuilplaats te komen om de vaste telefoonlijn beneden te bereiken, komt hij voor een verrassing te staan.

Jake beleeft de slachting eersterangs mee. Hij is de broer van een student die “zelfmoord” heeft gepleegd. Echter is zijn dood in een doofpot gestopt zoor het schoolbestuur, leraren, politie en de lijkschouwing. Er speelt veel meer dan men denkt op deze prestege-school. Drugs wordt zelfs aangereikt door de leerkrachten om zo de creatieve kant van de leerlingen geen belemmeringen te krijgen. Deze gebeurtenis is de aanleiding van deze slachtpartij.

Sandra J Paul heeft het verhaal is vlot geschreven en een fijne schrijfstijl. De plotwendigen komen onverwachts waardoor je het verhaal in een ruk wilt uitlezen. De personages van de hoofdpersonen zijn goed uitgewerkt. En het verhaal gaat echt de diepte in. Het verhaal is van voor naar achter en van achter naar voor geschreven waardoor het een unieke verhaallijn is.

Ik had zelf nog geen boeken gelezen van Sandra J Paul, maar ga zeker meer van haar lezen. En als alle boeken zo zijn geschreven als Paniek. Heb ik er weer een favoriete thrillerschrijfster bij!

4.5ster

Ingrid-do

22 November 2024 14:24

4

Het eerste dat opvalt van dit boek is de prachtige cover met bloedvlekken die echt lijken waardoor je de neiging hebt om eraan te gaan voelen. De binnenkant laat een trappenhuis zien en de hoofdstukken zijn van elkaar afgescheiden door zwarte schutbladen. De titels van de hoofdstukken zijn quotes die de inhoud van het hoofdstuk dekken.

Tijdens een schietpartij wordt het verhaal van Willem en Jake verteld. Wat in eerste instantie als vuurwerk klinkt, blijkt al gauw een schietpartij. Willem zit met vijf anderen verborgen om voor de schutters te schuilen. Jake zit midden in de paniek vlakbij de schutters en weet dat de dood dichtbij is. Het verhaal wordt vanuit deze twee hoofdpersonen betaald. Je komt steeds verder in de hoofden van de personages. Plottwists maken de geheimen bekend of zorgen de geheimen juist voor plottwists!? Het blijkt ook dat bepaalde acties uit het verleden tot grote problemen kunnen zorgen in het heden. De opbouw van het verhaal maakt het tot een boek zoals je ze niet vaak tegenkomt. Doordat het een vrij uniek boek is, kan er niet veel over verteld worden zonder spoilers weg te geven. Het is een beklemmend boek dat erg beeldend en filmisch is geschreven en je daardoor moeilijk kan wegleggen.

Jajansen

22 November 2024 14:24

5

Een klein provinciestadje, waar iedereen elkaar kent, een schietpartij op een prestigieuze school, daders die nog rondlopen en overlevenden op zoek naar hulp, dat is de basis van het boek Paniek van Sandra J. Paul.
Een verhaal, twee kanten, twee hoofdpersonen: Willem en Jake
Willem, die zijn veilige schuilplaats verlaat op zoek naar hulp. Een verhaal in real- time beschreven, zijn tocht door de school, omgeven door slachtoffers en de constante bedreiging van de schutters, die nog rondlopen.
Jake, leerling van de school, ziet de paniek, ziet de schutters op zich af komen en weet dat, wat hij ook doet van grote invloed is op zijn toekomst.
Beiden moeten een drastisch besluit nemen.
Het verhaal is op een bijzondere manier opgebouwd en begint met het verhaal van Willem en zijn tocht door de school. Daar waar het verhaal van Willem eindigt, begint het verhaal van Jake en loopt het verhaal in feite terug.
De verhalen samen vormen een geheel en als lezer wordt je meegenomen in de gebeurtenissen en de aanleiding hiervan. Een verhaal met verschillende maatschappelijke thema’s zoals pesten, wapenbezit en drugsgebruik en dat alles in een omgeving waar niet of nauwelijks wordt ingegrepen.
Een spannend en actueel boek, haast filmisch geschreven in een een bijzondere constructie en een verhaal wat vraagt om door te lezen. Chapeau voor deze auteur.

Write your review!

Plain text

  • No HTML tags allowed.
  • Lines and paragraphs break automatically.
  • Web page addresses and email addresses turn into links automatically.