Het lied van Ariane begint met “De liederen van Kracht”
Een lijstje van Gave, Gebruiker en het effect die de liederen hebben.
Waarna een woordenlijst volgt, die erg handig blijkt te zijn.

Door deze lijstjes weet je al dat je in een prachtige fantasiewereld vol muziek terecht gaat komen.

Ariane houdt van muziek. En niet zo’n klein beetje, maar ze is zelfs bang dat je teveel van muziek kunt houden.
Ze verhuist met haar moeder van plek naar plek en naar verschillende landen. Haar moeder achtervolgt de muziek voor haar werk. Hierdoor belanden ze in Frankrijk in de stad Parijs.
La Ville de l’ amour Paris.

Ze komt terecht in een café waar ze een groepje muzikanten erg interessant gaat vinden.
Ze krijgt er een baantje als serveerster en komt er achter dat er heel wat meer achter deze groep schuilt.

Ariane komt in de wereld van Fluisteraars, Luisteraars, Echo’s en Sirenes terecht.

Een van de muzikanten Colin komt in een enge situatie terecht en de groep hoopt dat Ariane hem kan redden. Lukt haar dat?

Dit is een muzikaal boek met piano, violen en liederen.

Af en toe vond ik de uitleg een beetje te veel worden. Ritmes, troostliederen, vijfde of derde. Orphion aanvallen etc. Aan de andere kant is het mooi als je de violen boven de andere instrumenten uit hoort stijgen.

Verbondenheid, liefde en vertrouwen. Dit alles komt voor in ‘ Het lied van Ariane.’
Een mooi eerste deel.

Petra Doom is een Nederlandse schrijfster van fantasy verhalen. Haar boek Het lied van Ariane is een eerste deel van een YA fantasy serie
De jonge Ariane komt met haar moeder wonen in Parijs. Ze heeft nooit ergen kunnen aarden, omdat ze constant verhuisden. Haar moeder is een talentvolle componiste en is uitgenodigd om in Parijs te werken aan een nieuw stuk. Ariane krijgt een plekt op Euridyce, en prestestieus conservatorium. Het is – ondanks haar talen voor muziek – niet was ze wil en ze probeert vooral theoretische vakken te volgen. Ze lijdt onder een opmerking van een vorige muziekdocent en haar zelfvertrouwen is daardoor geknakt.
In Parijs komt ze in contact met een aantal jonge mensen die ‘begaafden’ blijken te zijn. Met muziek kunnen zijn wezens uit de onderwereld bevechten. Dat is het begin van een avontuur waar Ariana in meegetrokken wordt. Zelfs blijkt ze ook een gave te hebben, maar het ermee omgaan valt nog niet mee.
Dit fantasy boek is zeer origineel. Het hele boek is doorspekt met muziek, vooral klassieke muziek en dat maakt het net weer anders dan andere fantasy boeken. Het is echt YA, want de personages zijn jong en erg gedreven, maar zijn nog onervaren. Toch zijn zij het die strijden voor recht tegen onrecht, wat ze in grote problemen brengen.
Het personage van Ariane is goed uitgewerkt. Met haar leef je mee, hoe ze haar weg moet vinden in een nieuwe stad, tussen nieuwe mensen plus de ontdekking van haar gave. Daarnaast zijn Lorcan en Elena de meest uitgewerkte personages. Ariane heeft het meest met hen te maken. Elena heeft ook haar eigen hoofdstukken en er wordt vanuit haar perspectief verteld.
Het is geen ingewikkelde nieuwe wereld om te volgen, omdat het verhaal speelt in het Parijs van nu, we krijgen daar alleen een dosis onderwereld figuren bij, die een bedreiging zijn voor de mensen. Het verhaal komt wat traag op gang, maar er zitten toch een paar leuke actiescenes in het begin. Na de helft van het boek komt er meer vaart in het verhaal en het sluit af met een spetterend slotstuk en een open einde die in het tweede deel een gevolg zal krijgen.
Het lied van Ariane is een mooie, leuke en verrassende YA fantasy met interessante personages en een verhaallijn die smaakt naar meer.

Ariane haar moeder is een beroemd componiste en vanwege haar werk moeten zij vaak verhuizen. Momenteel wonen ze samen in Parijs waar Ariane is toegelaten tot het prestigieuze Conservatoire Eurydice. Ze weet alleen niet of ze wel getalenteerd genoeg is om daar te studeren. Alsof dat nog niet genoeg is, heeft ze het idee dat ze langzaam gek wordt omdat ze iedere nacht een melodie in haar hoofd hoort. Ook heeft ze de drang om te helpen als iemand in gevaar is.

Op het conservatorium komt ze in aanraking met mensen die haar vertellen over de Liederen van Kracht die de verdediging zijn tegen een kwaad dat al eeuwenlang bestaat. De dreiging van dit kwaad is zo groot dat het een enorm gevaar voor Parijs en de rest van de wereld zou kunnen zijn.

Als eerste valt de prachtige paarse hardcover op met bloemenranken en subtiele muzieknoten. Het begin van de hoofdstukken zijn versierd met dezelfde ranken van de cover en bij sommige hoofdstukken staat ook een quote. Voorin het boek staat een verklarende woordenlijst en de Liederen van kracht. Ik had persoonlijk liever gezien dat deze woorden en liederen in het verhaal uitgelegd werden en dat is gelijk mijn enige minpunt. Het verhaal bevat spanning en is vlot en vooral filmisch geschreven. Ik zag het verhaal voor me, hoorde de muziek, en kreeg er een beetje Harry Potter gevoel van. Daarnaast heb ik ook nog iets opgestoken van muziek en de mythes van Orpheus. Het is een goed urban fantasy verhaal met een interessant mengeling van mythes en (klassieke) muziek met Parijs als achtergrond.

Het lied van Ariane is het eerste deel van de Kinderen van Orpheus reeks van Petra Doom en ik ben benieuwd naar het vervolg. Ik geef het 4 sterren.

Bedankt voor het recensie-exemplaar Hamley books

Met 'Het lied van Ariane' heeft Petra Doom haar tweede Urban Fantasy serie gelanceerd. De plannen voor deze serie - Kinderen van Orpheus- ontstonden zo’n zes jaar geleden maar het duurde even voordat de ideeën vorm kregen. Het wachten blijkt meer dan de moeite waard te zijn. Het verhaal dat zich afspeelt in het hedendaagse Parijs heeft flink wat vaart en eindigt spectaculair. Bovendien zet de auteur een origineel muzikaal magiesysteem met mythische monsters neer. Het hele boek is op velerlei wijze doortrokken van muziek, mythen en legenden, het is om lyrisch van te worden.

‘Ik hoor muziek maar niet met mijn oren’

De zeventienjarige Ariane verhuist met haar moeder van Londen naar Parijs. Langer dan twee jaar op een en dezelfde plek wonen was er tot nog toe niet bij vanwege het werk van haar moeder Valerie. Deze is componist en bezorgt haar een plek in het vooraanstaande Parijse conservatorium Eurydice. Ariane gaat met flinke tegenzin want ze twijfelt aan haar geschiktheid als musicus. Elke nacht schrikt ze wakker van een melodie die er niet is en dat leidt er toe dat ze bang is haar verstand te verliezen. Wanneer ze de jonge muzikant Colin te hulp schiet, blijkt de wereld anders in elkaar te steken dan ze dacht. Parijs wordt bedreigd door een eeuwenoud kwaad en Ariane raakt er steeds meer bij betrokken. Bovendien heeft ze een oogje op Lorcan, de broer van Colin.

Met een schema van de liederen van kracht, een woordenlijst en een citaat over Orpheus wiens zang en noten de God van de Onderwereld tranen laat schreien, betreden we goed voorbereid de wonderlijke wereld van Ariane. Het schema en de woordenlijst komen goed van pas wanneer de magische liederen hun intrede doen. De auteur verzon namelijk een origineel magiesysteem in een hedendaagse wereld die geplaagd wordt door mythische monsters. Deze worden bestreden door begaafden met speciale muzikale krachten. Ook het kwaad zingt zijn boosaardige lied. Zo zijn er Sirenen die met hun zang de mensenwereld willen overnemen; zij worden weerstaan door strijdersgroepjes van begaafden.

‘Wees geen botterik, waardeer de muziek’

Alles in ‘Het lied van Ariane’ is doortrokken van muziek. De cover, zwierig gevuld met krullerige noten en muzieksleutels jubelt de lezer vol verlangen toe. Daarna start het verhaal met een prelude in plaats van met een proloog en vanzelfsprekend is het einde een muzikaal coda, het naspel na het hoogtepunt van het verhaal. Naast de magie zijn ook de gevechtsformaties genoemd naar muzikale termen zoals de zogenaamde ‘fermate lunga’. Wie van muziek houdt komt goed aan zijn trekken en kan het niet nalaten regelmatig te glimlachen om de zoveelste originele vondst. De auteur beschrijft de muziek zo levendig dat deze daadwerkelijk te HOREN is, als ware het de achtergrond van een film. De term ‘beeldend’ doet de omschrijving en verbeelding van de muziek gewoonweg te kort. De muziek draagt namelijk in grote mate bij aan de spanning en geloofwaardigheid van het verhaal. Zo klinkt het Dies Irae van personage Lorcan uitermate onheilspellend en dramatisch; het is haast te vergelijken met het thema uit de Jaws-films.

Niet alleen het muzikale gedeelte is goed uitgebeeld, ook het oude Parijs vormt een prachtige en passende achtergrond voor de mythische monsters die het toneel betreden. Doom weet een prachtige sfeer te creëren die uitstekend past bij de magie en daarmee het verhaal cachet geeft. Haar beschrijvingen zijn vrij gedetailleerd maar ter zake doend waardoor de wereld op geloofwaardige wijze tot leven komt.

De personages blijven emotioneel wat aan de oppervlakte. Ze zijn echter voldoende uitgewerkt om tot leven te komen en geloofwaardig te zijn. Hoofdpersoon Ariane komt het best uit de verf, zo is haar zangtrauma goed invoelbaar. Ook Lorcan krijgt wat meer aandacht dan de rest. Hij is de spreekwoordelijke Mr. Rochester uit Jane Eyre en het wordt afwachten of Ariane in het volgende deel het pad van Jane Eyre zal volgen. De vertegenwoordigers van het kwaad krijgen persoonlijk nog weinig diepgang en gezicht. Toch spelen ze wel degelijk een belangrijke rol in de politieke verwikkelingen waardoor ook zij interessant blijven.

De schrijfstijl is aan de ene kant redelijk compact met veel dialogen in eenvoudige zinnen, passend bij een Young Adult roman. Maar niet getreurd, het is evengoed aantrekkelijk voor de volwassen lezer. De vele uitleg over de wereld, de personages en het magische systeem wordt nooit hinderlijk omdat de gebeurtenissen elkaar in rap tempo opvolgen. Ook zijn de ten strijde trekkende personages aantrekkelijk en de betovering van de magische wereld leidt voldoende af. Wat betreft de emotionele diepgang mag wel iets meer gebruik gemaakt worden van een indirectere wijze van vertellen. Het zal een verdere diepgang van het verhaal ten goede komen.

De plot is goed opgebouwd hoewel het in eerste instantie voorspelbaar lijkt. Met name Ariane’s trauma lijkt een zekere kant op te wijzen. Gelukkig pakt dat, evenals andere verhaallijnen heel anders uit. Ook de introductie van de wereld en de personele ontwikkelingen wisselen elkaar voldoende af, om te eindigen in een spectaculaire en muzikale climax. Als kers op de taart nog een boodschap voor wie graag tussen de regels leest: iemands zwakte is niet zelden zijn kracht.

'Het lied van Ariane' van Petra Doom is een zeer geslaagde Young Adult roman, vol originele ideeën en fijne fantasie. Een wereld om in weg te dromen op de klanken van gevleugelde muziek. Verlangend naar meer…veel meer…

4,5 sterren

Voor wie wil: hier een link naar de playlist die is samengesteld door een lezer van de leesclub van Thrillzone. Het bevat liederen en popsongs die voorkomen in het boek.

Petra Doom was voor mij nog een onbekende schrijfster. Haar eerste deel "Het Lied van Ariane' is een roman die voor Young Adult is aangemerkt maar zeker ook voor de volwassenen een aanrader is.

Ariane moet met grote regelmaat verhuizen met haar moeder omdat haar moeder in de muziek werkt als componiste. Dit zorgt er tevens voor dat Ariane hierdoor steeds weer opnieuw naar een andere omgeving gaat in haar tienerjaren wat niet echt bevorderlijk voor haar is. Nu is ze van Londen naar Parijs verhuist en komt ze via haar moeder terecht op een conservatorium voor zeer veelbelovende studenten. Het Eurydice. Ze heeft altijd verschillende muziekinstrumenten uitgeprobeerd en dit met liefde gedaan en tijdens een voor haar zeer geslaagd optreden is ze door haar muziekleraar enorm afgekraakt om het maar netjes te zeggen. Dit heeft haar zelfvertrouwen een enorme dreun verkocht en heeft ze het gevoel dat ze niet op dit conservatorium thuis hoort maar dat ze er is gekomen vanwege de geslaagde carrière van haar moeder.

Ariane heeft ook veel nachtmerries / dromen. ze hebben steeds met muziek te maken maar de muziek is vreemd want ze hoort het wel maar niet met haar oren. Ze krijgt hierdoor een flinke slaaptekort maar wilt haar moeder daar niets over vertellen. Het leed wat haar op haar vorige school ook is aangedaan door haar muziekleraar houd ze tevens achter voor haar moeder en omdat ze weer alleen in een nieuwe omgeving is komen wonen, heeft ze ook eigenlijk niemand om dit mee te kunnen delen.

Ze komt op een gegeven moment in een café een groepje mensen tegen die haar interesse wekken en vooral 1 persoon. Natuurlijk ontbreekt in Young Adult de romantiek natuurlijk ook niet.
Ze wil het liefst van alles over ze weten maar hoe kun je zoiets doen, zonder op te vallen?
Ze grijpt haar kans dan ook met beide handen aan als ze er als serveerster mag komen werken.
Het groepje blijken ook leerlingen van de prestigieuze school Euridyce te horen en dat is ook wel aan ze te merken.
Langzamerhand komt zij bij dit groepje terecht door een bijzondere en niet al te makkelijke ontwikkeling en blijkt de muziek waarover ze zegt : "ik hoor muziek, maar niet met mijn oren" hierdoor veel duidelijker wordt wat hiervan de betekenis is. Ook haar dromen worden langzamerhand hierin meegenomen en duidelijker.

Dan ontstaat er een wereld waar ze in meegenomen wordt en die kan soms behoorlijk duister zijn.

ze wordt overspoeld door nieuwe ervaringen wat haar eindelijk een beetje begint te verklaren waarom ze zich altijd zo anders heeft gevoeld dan anderen.
ze wordt meegesleurd in een fantasywereld met Fluisteraars, Luisteraars, Echo’s en Sirene's en als je éénmaal in de flow van het boek zit wordt het lastig te stoppen met lezen. Je wordt meegenomen in een verhaal die zo goed geschreven is, dat je het als een film langs ziet komen.

ik kan niet wachten tot het tweede deel er is.