Binnen het genre van de historische thriller is de naam Robert Fabbri inmiddels een begrip. Vooral na zijn serie over Keizer Vespasianus kan men niet meer ontkennen dat deze Zwitserse auteur een blijvertje is. Wie dacht dat hij na zijn eerste serie van zeven boeken op zijn lauweren zou gaan rusten, had het goed mis. Al bij de presentatie van het laatste boek van de Vespasianus-serie liet hij weten grootse plannen te hebben voor een andere serie verhalen. Deze zouden gaan over Alexander de Grote…
En in 2020 kwam het eerste deel uit van Alexanders Erfenis, De sterkste wint. Deze serie boeken, waarvan er waarschijnlijk ook weer zeven zullen verschijnen, begint bij het overlijden van Alexander de Grote. Dit is het begin van het uiteenvallen van het grote rijk wat hij heeft opgebouwd. Fabbri beschrijft in zijn boeken de machtsstrijd die uitbreekt om de erfenis van Alexander de Grote.
De boeken zijn opgebouwd uit historische feiten, aangevuld met de fictieve bedenksels van Fabbri. In principe gaat de auteur hetzelfde te werk zoals hij dat ook in zijn eerste serie deed. Hij neemt een aantal historische feiten en bouwt daar zijn verhaal omheen. Deze feiten staan keurig vermeld in de voetnoot die hij in ieder boek plaatst.
De verlaten troon is het derde deel van Alexanders Erfenis. Fabbri heeft inmiddels een mooie manier gevonden in de opbouw van zijn boeken. Hij weet constant de aandacht van de lezer te behouden door de beeldende manier waarop hij zijn verhalen weet te vertellen.
De oorzaak van de dood van Alexander de Grote is bekend: hij is niet plotseling gestorven, maar meedogenloos vermoord. De vraag is: wie is de moordenaar? Zijn volgelingen worstelen om de macht in eigen hand te houden en vriendschap, familiebanden en politieke loyaliteit worden flink op de proef gesteld. Het formidabele rijk dat Alexander had opgebouwd wankelt.
Nooit eerder werd het Westen zo geplaagd door chaos en bedreiging voor de beschaving. Levens, steden en legers worden stuk voor stuk vernietigd door warrakzuchtige aanstaande koningen. Of koningingen. Misschien is een huwelijk wel de enige oplossing om de harmonie in het rijk terug te brengen.
Een grote valkuil voor een schrijver is het gebruik maken van te veel personages. Vaak wordt een verhaal waar te veel personages betrokken worden, onoverzichtelijk en warrig. Dat is beslist niet het geval bij De verlaten troon. Al laat Fabbri drieënzeventig personages opdraven voor dit verhaal, het wordt nooit onoverzichtelijk. Achter in het boek plaatst hij wel een lijst met personages, mocht de lezer toch de draad kwijtraken.
De hoofdpersonages worden beeldend in het verhaal neergezet. En dat is juist ook de manier waarop Fabbri zijn verhalen weet te schrijven. Beeldend, filmisch en dat zal waarschijnlijk te maken hebben dat hij meer dan twintig jaar in de film- en televisiewereld te hebben gewerkt. En deze kennis weet hij heel goed in zijn boeken over te brengen.
Fabbri schuwt niet om met name de gevechtsscenes stevig aan te zetten en executies expliciet te beschrijven. Maar nergens wordt het onsmakelijk; hij weet deze voor het verhaal noodzakelijke stukken ingehouden te beschrijven. Hierin toont de ware schrijver zich.
Fabbri heeft zijn sporen allang verdiend, maar met De verlaten troon bevestigt hij nogmaals dat hij een begenadigd schrijver is van historische thrillers en in dat genre een ongekroonde koning is.
De stenen goden van Jeroen Windmeijer
Recensie *****
De Stenen goden
Auteur: Jeroen Windmeijer
Genre: Literaire thriller
De auteur:
Jeroen Windmeijer heeft culturele Antropologie gestudeerd en werkte als maatschappijleraar en godsdienstleraar. Ondertussen heeft hij meerdere boeken op zijn naam staan allemaal met een religieus thema.
De cover:
De cover heeft een prachtige afbeelding in warme kleuren van een zonsondergang met een afbeelding van de stenen goden aan een ravijn. Deze past goed bij het verhaal.
Het verhaal:
Het ontbreken van kwade bedoelingen is nooit een excuus, zei Hotu.
Het boek is als literaire thriller ingedeeld, ik vond het meer een avonturenroman. De stenen goden is het derde deel in de Zuid-Amerika reeks, het kan ook goed apart gelezen worden.
Het verhaal speelt afwisselend in Zeeland en op Paaseiland, dat houdt de aandacht goed vast en zorgt voor afwisseling.
Anthoni is voor zijn opleiding culturele antropologie een aantal weken op Paaseiland en doet onderzoek naar de moai. De beelden die de voorouders van de eilandbewoners zouden vertegenwoordigen. Samen met Sergio en Marissa beleeft hij de nodige avonturen op het eiland. Sergio kamt het hele eiland uit op zoek naar zijn vader, in deze zoektocht neemt hij Anthoni mee over het hele eiland.
In Zeeland wordt het verhaal van Monique verteld, zij is conservator in het museum en heeft een tentoonstelling over Roggeveen georganiseerd. Hij heeft in vroeger tijden Paaseiland ontdekt. Voor de tentoonstelling heeft Monique Hotu uitgenodigd om een moai uit steen te komen hakken op locatie in het museum. Er ontstaan allerlei ontwikkelingen over wie de rechthebbende eigenaar van een kleine originele moai is. Wanneer er een dode valt blijken er veel meer mensen hun bedenkingen bij het hele project te hebben.
Het is een spannend avontuurlijk verhaal tegen een historische achtergrond. Jeroen Windmeijer heeft gedegen onderzoek gedaan voor het schrijven van dit verhaal. Doordat het verhaal over Paaseiland waarheidsgetrouw is geschreven wordt je in het verhaal meegezogen. De personages zijn zeer realistisch neergezet en spreken tot de verbeelding.
Een aanrader voor liefhebbers van avontuurlijke verhalen tegen een historische achtergrond.