De Belgische auteur Johan van Caeneghem beschikt reeds over een stevige dosis schrijfervaring. Hij heeft ruim twintig eenvoudig leesbare boeken geschreven en een aantal korte verhalen gepubliceerd in tijdschriften. Dit keer levert hij met De vergelding, zijn vierde misdaadroman af met hoofdinspecteur Martin Van Regenbogen in een van de hoofdrollen.
In Noordland, een fictief Europees land, moeten Martin en zijn teamleden de handen flink uit de mouwen steken. In oktober 2022 vindt men op het strand van het stuwmeer het lichaam van een man. De politie denkt al snel aan een racistische haatmoord; de onderzoeksrechter denkt daar evenwel anders over. Een oude, onopgeloste moordzaak uit 2009 wordt gekoppeld aan dit recente misdrijf. Wat Van Regenbogen toen niet is gelukt, wil hij nu hoe dan ook succesvol afronden.
“Wellicht waren er in de auto overal sporen van haar te vinden. Haren. Huidschilfers. Vingerafdrukken. Ze had genoeg politiefilms gezien om te weten dat speurders met de nieuwste technieken niet veel nodig hadden om een verdachte te traceren.”
Noordland is een uitstekende setting die een Scandinavische atmosfeer oproept. De gevarieerde landschappen komen helemaal tot leven. Magdalena (Magda) is de meest intrigerende figuur; ze is een getormenteerde jonge vrouw die in de twee verhaallijnen een centrale rol speelt. Verder diept de schrijver vooral de seriepersonages Martin en zijn teamleden uit. Ook hun onderlinge verhoudingen worden iets duidelijker voorgesteld.
“Ze hoorde geknetter. Draaide zich om. Zag een bliksem op zich afkomen en kreeg een schok in haar nek die door haar lichaam schoot. Ging door de knieën en viel hard op de plankenvloer. Trilde, verstijfde. En verloor het bewustzijn.”
Zonder enige voorkennis van de vorige delen uit de Noordlandreeks kun je het boek perfect lezen als een losstaand verhaal. Aanvankelijk moet je als lezer even bij de les blijven; de eerste vijfentwintig pagina’s maak je immers kennis met meer dan twintig personages. Wie is wie; wie gaat hier een voorname rol spelen? Geen nood, Van Caeneghem zet je meteen op het juiste spoor. Het vijftigtal eerder korte hoofdstukken, weergegeven in een toegankelijke en vermakelijke schrijfstijl, levert heel wat uren leesplezier op. Hij wisselt frequent tussen het heden en het verleden; wat ten goede komt aan de soms wegvallende spanning en vaart. Qua originaliteit is De vergelding niet bepaald een hoogvlieger.
Het verhaal is enigszins te breed uitgesponnen; schrijven betekent eveneens schrappen en precies aan dit element is te weinig aandacht besteed. De moordenaars zijn al vlug gekend; hun werkelijke motieven komen slechts mondjesmaat bovendrijven. De intensieve speurtocht van Martin en zijn inspecteurs, alsook de gebeurtenissen rond Magdalena, volstaan om uit te blijven kijken naar de ontknoping. Deze is niet bijzonder, doch opent een nieuw uitgangspunt (op romantisch gebied) voor een eventueel vijfde deel. De belangrijkste thema’s – goed uitgediept - zijn vreemdelingenhaat, fascistische propaganda en racistische moorden. De zienswijze van een rechts-extremistisch clubje treedt prominent naar voren.
De vergelding is een mix van een misdaadroman en een politiethriller; met een stevige knipoog naar Scandinavië.
