Het zit Aloysius Archer mee. Na zijn diensttijd, onterecht in de gevangenis belanden, het ontmoeten van de beeldschone Liberty Callahan en het aannemen van een baan als privédetective in L.A., krijgt hij tijdens de jaarwisseling van 1952 -> 1953 een nieuwe opdracht. Hij moet op zoek naar scriptschrijver Ellie Lamb, die spoorloos is verdwenen.

Als hij start met zijn onderzoek, treft hij het lijk van een man aan in het huis van Lamb. Hoe is die daar gekomen en wie heeft hem vermoord? En waar is in hemelsnaam Lamb gebleven…?

David Baldacci behoeft geenszins introductie. De Amerikaan die ons al meer dan dertig thrillers in diverse series bracht, verkocht honderden miljoenen van zijn boeken. De serie rondom P.I. Aloysius Archer (alleen die naam al, geweldig…) is inmiddels toe aan het derde boek; Schaduwstad. Nadat in deel één Archer werd geïntroduceerd, was hij in Dodelijk spel onderweg naar L.A. om aan het werk te gaan als privéspeurder. In Schaduwstad zijn hij en Liberty Callahan redelijk gesetteld. Archer is een detective met een goede reputatie en de blonde Callahan probeert nog steeds als filmster door te breken. Maar of dat gaat lukken…?

Het is mooi hoe Baldacci in een interview met ThrillZone aangaf Archer in zijn hoofd te hebben ontworpen:

“Een paar jaar geleden was ik in Toronto, Canada. Daar was ik voor promotie van een boek. Toen ik ’s avonds in mijn hotelkamer kwam, sneeuwde het hard. Een soort sneeuwstorm, zeg maar. Ik keek uit het raam en zag een muur van sneeuw. Dat deed me denken aan de ontberingen van oorlog en dat bracht me weer bij het personage, Aloysius Archer. Hij is immers een veteraan. Dat ontpopte in mijn gedachte.”

Schaduwstad betekent een nieuwe injectie in de reeks rondom Archer, een reeks die zich in het begin van de jaren ’50 afspeelt. Het is, zoals Baldacci in hetzelfde interview met ThrillZone aangaf, een tijd van hoop. Amerika wil weer genieten na een periode van oorlog. Het is de tijd van opkomende glamour, vooral vanuit Hollywood. Maar Baldacci laat in Schaduwstad zien dat er -zoals de titel al aangeeft- een hevig duistere kant aan L.A. zit. Zo is er veel criminaliteit en is de strijd rondom films en rollen soms zelfs dodelijk.

De auteur waagt zich met de reeks aan het genre van de thriller noir en slaagt er op geweldige wijze in dit -wat verloren gegane- genre eigenhandig weer op de kaart te zetten. Het is een boek waarin goed en kwaad als zwart-wit worden neergezet, en Archer het moet opnemen tegen sluwe tegenstanders. Natuurlijk wordt hij bijgestaan door een mooie vrouw; zie hier de blauwdruk voor het genre in een notendop. Toch doet Baldacci het op slimme en diepgaandere wijze. Zo laat hij zien dat het die tijd niet allemaal ‘mooi’ was. Zo was de positie van de vrouw heel anders dan nu en Baldacci laat niet na de lezer te laten merken wat hij ervan vindt. Er zitten expliciet dus ook wat maatschappijkritische elementen in het boek.

De plot is spannend. Baldacci geeft de lezer mondjesmaat aanwijzingen wat er met Lamb gebeurd kan zijn en waarom het lijk in haar woning ligt. Het is bijna een klassiek verhaal; iemand is vermoord en iemand die ermee te maken kan hebben, is verdwenen. De auteur laat zijn lezers meespeuren met Archer en beschrijft alles vanuit zijn oogpunt. Zo is het net of je zelf de zaak aan het oplossen bent. Dat draagt bij aan de suspenseboog, die continu gespannen blijft.

Natuurlijk hoort er ook een ontluikende romance bij. Callahan en Archer lijken gek op elkaar te zijn, maar gek genoeg beseffen ze dat van elkaar niet. Of dat goedkomt? Daarnaast hoort er in een detective als deze ook de broodnodige actie en die is meer dan voldoende aanwezig. Achtervolgingen, vechtpartijen, schietpartijen; Archer krijgt het zwaar voor de kiezen in Schaduwstad en meer dan eens vraagt hij zichzelf -terecht- af of hij het allemaal wel overleeft.

Dit alles maakt van Schaduwstad een boek die het thriller noir genre eigenhandig een nieuwe en schitterende toekomst inblaast. Baldacci schiet in de roos met de Archer-reeks.