Tom Thys (Antwerpen, 1983) is de auteur van meerdere verhalenbundels, waaronder Diabolik en Volmaakt monster. In Diabolik komen de personages in een neerwaartse spiraal van geweld, seks, middelenmisbruik en normvervaging terecht. Het is een nihilistisch werk waarin verschillende taboes sneuvelen. Het is dus een boek voor mensen met een stevige maag. Zijn werk kenmerkt zich door een fascinatie voor de schoonheid van verval, nihilisme, dromen, seks, geweld, psychedelica, het menselijk lichaam, misvormingen, duistere verlangens, middelenmisbruik en ongezonde obsessies. Zijn werk voor de jeugd valt ook onder het kopje griezelig en excentriek, maar is uiteraard meer geschikt en als minder schokkend bestempeld. Duisterhuys is zijn eerste boek van de Middernachtmerries en Schrikkelkermis is zijn tweede boek in deze serie.

Eens in de vier jaar is er een schrikkeljaar. Een jaar waarin op negenentwintig februari de kans bestaat, dat de Schrikkelkermis verschijnt. Dit gebeurt in het dorp waar Mirre woont. De aankondigingen van de kermis verschijnen in mysterieuze houtskooltekeningen, die maar niet lijken weg te spoelen. Hierdoor is het moeilijk om eraan te ontkomen. Wanneer Mirre Cassandra in de bibliotheek ontmoet, besluiten ze in een opwelling de opmerkelijke kermis te bezoeken. Mirres excentrieke moeder waarschuwt hen op het laatste moment niet een ritje op het carrousel te maken. Al snel verandert een leuk uitje in een ware nachtmerrie: mensen schijnen als zombies terug te komen. Wat is er werkelijk gaande? Waarom reageert er niemand meer? Wat heeft de ruis op de televisietoestellen met dit alles te maken? En waarom jaagt de ballonnenverkoper Bonjour hen direct de stuipen op het lijf? Mirre ontmoet Wolf, een jongen die ook uit in de greep van de kermis is gebleven. De zoektocht naar de waarheid brengt hen naar hun eigen meester, die veel meer lijkt te weten over de Schrikkelkermis. Zal het Mirre lukken om Cassandra terug te krijgen? Zal het ze lukken om het kwaad dat de Schrikkelkermis voortbrengt, te verslaan?

Tom Thys laat een duidelijk thema in Schrikkelkermis doorschemeren. Naast jeugdigheid, is er ook sprake van alles wat hierbij komt kijken. Pesten en populariteit zijn twee tegenpolen die stevig zijn uitgemeten in de verhaallijn. Ook speelt excentriciteit een grote rol. Het thema schrikkeljaar is gebruikt en passend uitgewerkt. Thys brengt zijn fantasie op een unieke manier tot uiting: een schrikkelkermis is volgens hem in zwart uitgetekend, en doet aan houtskooltekeningen denken. Een fascinerend concept voor de jeugdige lezer.

De personages in Schrikkelkermis zijn stuk voor stuk origineel, en hebben dus hele sterke karaktereigenschappen. Uiteraard krijgt Mirre lichte wraakgevoelens jegens haar treiteraars, en dit komt op een gegeven moment tot uiting. Daarnaast heeft de schrijver een aantal hel opmerkelijke, en gruwelijk enge karakters geschetst, die de jonge lezer gegarandeerd doet huiveren. Je zou zulke figuren tenslotte zelf maar op een plaatselijke kermis tegenkomen, terwijl je de kleffe geur van oliebollen opsnuift.

De plot heeft een sterke, open twist, dat laat vermoeden dat de Schrikkelkermis nog wel een staartje kan gaan krijgen. Het taalgebruik van de auteur heeft niet alleen een griezelige klank, er schemert een lichte humor in door: wellicht heeft hij zich een beetje laten inspireren door Paul van Loon. Humor en griezelen gaan natuurlijk prima samen in de vorm van grumor, en dat is exact waar het aan doet denken. Waar Paul van Loon weleens de griezelgrootmeester van Nederland wordt genoemd, ontwikkelt Tom Thys zich als griezelgrootmeester van België.

Uiteraard zit er naast humor ook een serieuze toon in de verhaallijn. Het bevat ook serieuze emoties en gevoelens, die voor jonge lezers herkenbaar zijn. Het is hoe dan ook heerlijk griezelig, zoals een goed horrorboek betaamt, waarbij de juiste elementen in zijn aangesneden. Een boek waarvan de jonge doelgroep zeker zal smullen.