Christian De Coninck is in Vlaanderen bekend als politiefunctionaris en auteur van missdaadromans. Hij groeide op in de schaduw van de Basiliek van Koekelberg waar de bakkerij van zijn ouders stond.
Op zesentwintigjarige leeftijd werd hij adjunct-politiecommissaris. Zijn ervaring bij de politie gebruikt hij nu in zijn misdaadromans. Toen hij in 2005 ziek werd en zijn bed niet uit kon, gebruikte hij deze noodgedwongen rust om politieromans te schrijven. Het eerste resultaat hiervan was De Praagse Connectie. Hiermee werd een nieuw speurders duo geboren: Stijn Goris en Stef Pauwels.
Wraak is het elfde deel in deze vermaarde serie.

Brussel wordt geteisterd door gruwelijke moorden. De eerste moord vindt plaats in een kerk. Wanneer daarna nog een slager gruwelijk om het leven gebracht wordt staat het team van Goris voor een groot mysterie. Ze gaan op zoek naar een connectie tussen de slachtoffers. Als blijkt dat deze niets met elkaar te maken hebben, zit het team met de handen in het haar. Boven dat alles verschijnen er nog eens foto’s van de gruwelijke moorden in de pers. Alleen de dader(s) kan deze foto’s genomen hebben. Is er een seriemoordenaar aan het werk in de Belgische hoofdstad of zit er toch iets anders achter?

Wraak is een toepasselijke titel voor dit verhaal. Wanneer je het boek uitgelezen hebt kun je jezelf geen betere titel inbeelden. De gruwelijke moorden die in Wraak plaatsvinden worden met de nodige details beschreven. Hier zullen meerdere thrillerfans zonder twijfel van smullen. Het leuke aan de moorden in Wraak is dat ze allemaal gelinkt zijn aan het beroep van de persoon die vermoord wordt. Genoeg om mee te speuren dus.

Het motief voor de daden blijft niet lang onbekend. Tijdens het lezen krijgt de lezer op regelmatige basis passages te lezen van X en Y die al snel de daders blijken te zijn. In deze passages keer je terug naar hun verleden en ontdek je op deze manier hun motief. Ook leert de lezer op deze manier de slachtoffers beter kennen. Zijn deze op hun beurt wel allemaal zo onschuldig? Of ligt het toch aan het feit dat de mens soms liever zijn mond houdt dan aan de alarmbel te trekken?

Samen met X en Y speelt Stijn Goris de hoofdrol in Wraak. Je hoeft de vorige delen niet gelezen te hebben om mee te zijn met wie Stijn is en hoe zijn familiale leven en beroepsleven in elkaar zit. Wel wordt zijn familieleven voor een politieagent heel rooskleurig neergezet. Dat is wel iets anders dan de inspecteur die eenzaam is en door de job geen gezin kan houden.

Het plot van Wraak is goed uitgewerkt, die geen losse eindjes achter laat. Wat wij wel een minpunt vinden aan Wraak is dat in de dialogen die de personages met elkaar hebben vaak geswitcht wordt tussen hun voornaam en achternaam. Dit is in het begin van het verhaal -als je de karakters nog niet kent- verwarrend. Simpel verbeterpunt: hou het ofwel bij de voornaam of wel bij de achternaam. Ze door elkaar gebruiken is niet bevorderlijk voor het leestempo.

De ervaring van de auteur bij de politie ontdek je zeker terug in het plot. Dit geeft de lezer een mooie kijk van hoe het er aan toe gaat bij de Belgische politiekorpsen en hoe een echt onderzoek uitgevoerd wordt. Bij Wraak kom je geen CSI-toestanden tegen, maar effectieve onderzoekstechnieken die hun tijd vragen. Met andere woorden: De Coninck laat het echte politieleven zien, zonder opsmuk. Dit maakt van Wraak een geschikt boek voor wie tijdens Halloween een boek zoekt met gruwelijke details.