De debuutroman van Kerri Maniscalco, Stalking Jack the Ripper, werd in 2016 gepubliceerd door Hachette Book Group. Het was de eerste niet-Patterson YA-titel die werd uitgebracht onder de kinderafdruk van James Patterson, Jimmy Patterson Books. Het debuteerde op nummer 1 op de bestsellerlijst van de New York Times en op nummer 3 op de e-boekenlijst.
Kingdom of the Wicked, het eerste boek in haar nieuwe crossover-fantasieserie voor jonge volwassenen, werd in augustus 2019 aangekondigd, en is inmiddels opgevolgd door Kingdom Of The Cursed en Kingdom Of The Feared. Kingdom Of The Wicked werd onlangs in het Nederlands vertaald als De prins van Toorn, en is het eerste boek in de Koninkrijk der Zonden- serie.
In Italië leven tussen de mensen in het geheim heksen, die ook wel de streghe worden genoemd. Emilia besluit op de avond dat haar tweelingzus Vittoria, als ze niet in het restaurant komt opdagen, op onder zoek uit te gaan. Haar nieuwsgierigheid leidt haar naar het klooster. Daar treft ze niet alleen haar zus dood aan, maar neemt ze ook een schimmige gedaante op de plek waar, die er wel een heel opmerkelijk verdachte gewoonte op na houdt. Gedreven door emoties besluit ze om kostte wat het kost de moordenaar van haar zus op te sporen.
Echter leert ze al snel dat wraak niets zal opleveren. Door onwetendheid roept ze per ongeluk de demon Toorn op, die ze in de eerste instantie tot op haar botten wantrouwt. Echter weet hij haar deels te overtuigen dat hij aan haar kant staat, en haar wil helpen in de zoektocht naar de moordenaar. Hij zegt dat zijn redenen niet alleen bij de zus van Emilia ligt, maar ook omdat er tenminste nog twee vrouwen werden vermoord. Stukje bij beetje raakt ze steeds verder verwikkelt in de wereld van de zwarte magie, een kant van de magie dat in haar ten strengste verboden is. Ze is dan ook jaren door haar grootmoeder gewaarschuwd over de listen van de heersers uit de onderwereld, het Koninkrijk der Zonden. Niet zonder reden, want ondertussen jagen de listige Hebzucht en Afgunst op de twee beschermende amuletten van de tweeling. Waarom zijn deze amuletten van beide heksen zo belangrijk, en welk kwaad vormen deze artefacten samen? Wie beraamde de aanslag op haar grootmoeder? En zal ze, al dan niet met behulp van de Prins van Toorn, de moordenaar kunnen vinden? Kan ze deze Prins van Zonde eigenlijk wel vertrouwen?
Kerri Maniscalco fascineert haar lezers vrijwel meteen met de aparte insteek. En hoewel het in de eerste plaats wat gewoontjes overkomt, is het verhaal allesbehalve gewoon. Om te beginnen zijn Emilia en Vittoria een tweeling, maar niet zomaar een tweeling. Ze zijn afkomstig van een familie dat deels uit heksen bestaat, heksen die heimelijk onder de mensen leven. Emilia is voorzichtig en ingetogen, Vittoria roekeloos en uitbundig, wat een mooi contrast oplevert.
Het karakter van Vittoria leidt al snel naar misère en droefenis in de verhaallijn. Het verhaal wordt dan ook voornamelijk vanuit het oogpunt van Emilia verteld. Uit haar kant van het verhaal blijkt dat Vittoria per ongeluk, toen ze nog jong was, even haar beschermingsamulet had afgedaan. Dat is een van de sterke indicaties dat Maniscalco al voortekenen aan het uiten is, zo blijkt al snel. Terwijl een groots uitgewerkte passie van de Italianen – het bereiden en nuttigen van typerend voedsel – in de verhaallijn wordt gecreëerd en de toon zet, zal de lezer tussen neus en lippen ook steeds een beetje meer te weten komen over de streghe. Zo worden de heksen genoemd in het Koninkrijk van de Verdorvenen, ook wel het Koninkrijk der Zonden, welke een plek is waar de Prinsen van de Hel blijkbaar leven. Het heeft katholieke en paganistische invloeden, waarbij ook aandacht is voor bijgeloof. Het verhaal wentelt zich snel in duisternis met een sterk snufje melancholie, waarbij emoties zeer zeker een sterke plaats hebben. Intrige, magie, spanning, en dat allemaal in een uiterst serene, slowburn leeservaring.
Al lezende wil men het mysterie rondom Vittoria ontrafelen, en men ontkomt niet aan de morbide momenten. Met recht is het dan ook een cross-over te noemen tussen fantasy, thriller, detective, en suspense, verpakt in een magisch omhulsel. Door de jongvolwassen leeftijd van Emilia, valt dit net niet meer onder Young Adult, al zijn hier wel enkele elementen subtiel in terug te vinden.
Maniscalco schept een gruwelijk en intrigerend beeld van het Koninkrijk der Zonden, en de Zeven Cirkels waarin de wereld is opgedeeld. Hiervan zijn Huize Toorn, Huize Afgunst, Huize Lust, Huize Hebzucht, en Huize Trots al voorbijgekomen, en vormen een groot deel van deze opmerkelijke puzzel, die ongetwijfeld niet na een boek op te lossen valt. Het is een wereld dat men ook feilloos onder de noemer gothic kan plaatsen. Ongemerkt komt er een aardig woordje Italiaans voorbij, al is dat voornamelijk om gerechten en de cultuur te duiden.
De auteur leidt haar lezers in De prins van Toorn naar een einde waarin de spanningsboog tot het laatste moment gespannen blijft, met een plot dat misschien niet helemaal is wat de lezer ervan heeft verwacht. Een zeer mysterieuze start van een veelbelovende serie, die de liefhebber van het magie- thema bij de strot grijpt.
