Daphne Benedis-Grab is de auteur van onder andere Clementine for Christmas en The Angel Tree. Natuurlijk kennen we haar ook van Young Adults, waaronder The Girl in the Wall. Haar korte verhalen zijn verschenen in het tijdschrift American Girl. Ze woont in New York City met haar man, kinderen en kat, en besteedt haar dagen aan schrijven en bibliothecariswerk bij PS32 in Brooklyn. In het Nederlands verscheen al eerder de Young Adult Ik ken jouw geheim. Haar nieuwste boek Ik weet dat je liegt speelt zich af op dezelfde school als Ik ken jouw geheim.
Nora, Henry, Jack en Maddie worden door het hoofd van de school in een apart leslokaal gezet: er is een dure rugzak uit een kluisje op school gestolen, terwijl zij de enige vroege vogels op school waren. Hiervan staat het bewijs ongegeneerd op camera. Omdat Sasha’s moeder gedreigd heeft een advocaat op de zaak te zetten, en het schoolhoofd het duidelijk niet ziet zitten een zaak aan haar broek te krijgen, eist ze van de verdachte leerlingen dat een van hen de daad uit zichzelf opbiecht. Echter houden Nora, Henry, Jack en Maddie allemaal stellig vol de diefstal niet op hun geweten te hebben. Hierop dreigt het schoolhoofd dat, als geen van hen die dag de waarheid vertelt, ze allemaal geschorst zullen worden. De nieuwsgierige, en feiten beluste Nora laat het er niet bij zitten, en ook Henry zet zijn kennis en talent in om samen de echte dader te achterhalen. Ook Jack, die graag tekent en danstalent Maddie stellen zich als ware speurneuzen op, maar durven ze elkaar wel te vertrouwen? Ze kennen elkaar tenslotte niet zo goed. Lukt het hen om de echte dader op te sporen voordat de laatste schoolbel gaat?
De verhaallijn in Ik weet dat je liegt bestaat uit vier perspectieven en wel die van vier leerlingen die door omstandigheden worden verdacht van diefstal, welke op school heeft plaats gevonden. Nora, Jack, Henry en Maddie waren namelijk de enigen die wat vroeger op school arriveerden die dag. Daphne Benedis-Grab zal met deze insteek de jeugdige lezer zeker in het verhaal krijgen. Mede omdat het voor de jonge, naar schoolgaande jeugd zo herkenbaar is. Wanneer we naar de manier van schrijven kijken, kunnen we concluderen dat het taalgebruik eenvoudig is, en daardoor goed voor de zeer specifieke doelgroep te volgen blijft.
De betrokken karakters hebben elk een sterk achtergrondverhaal, en ook lijken ze allemaal met een geheim rond te lopen, waar Sasha, het personage waarvan de tas gestolen is, weet van heeft, en daar op haar eigen manier gretig gebruik van maakt. Het smaakt dan ook naar chantage, wantrouwen, haat, en geplande opzet, waarbij pesten en trauma ook niet vreemd is. De vier verdachte leerlingen zullen er dan ook alles aan moeten doen om hun onschuld, het tegendeel te bewijzen.
Heel mooi om te zien hoe een groepje leerlingen die elkaar eerst niet konden luchten of zien, beginnen samen te werken, en in elkaars talenten aanvullen. Met name de jonge lezers zullen dan ook bijzonder geboeid blijven, en men zou hier dan ook een voorbeeld aan kunnen nemen: de karakters helpen elkaar tenslotte, iets dat je misschien niet altijd in een wereld waarin alles in een moordend tempo gaat, zomaar zal gebeuren. Doordat ze elkaar zo goed weten aan te vullen, komen ze betrekkelijk snel aan nieuwe informatie. Lezers worden dan ook bijzonder goed geprikkeld om mee te denken, zelf ook mee te puzzelen om tot de oplossing te komen.
Zoals in veel jeugdverhalen zit er altijd een meer gelaagde diepgang in dan dat er in de eerste plaats aan het oppervlak zichtbaar zal zijn. Al snel blijkt het dat elk laagje waar meer achter steekt, nauw met elkaar verbonden blijkt te zijn, waardoor het allemaal feilloos in elkaar past. Een verhaal dat stof tot nadenken geeft. Met name voor de jonge lezers die van spanning houden is dit een geschikt boek, en een musthave. Benedis-Grab weet hoe je de jeugd aan het lezen moet krijgen!
