Jorn Lier Horst en Thomas Enger behoeven als schrijversduo inmiddels geen introductie meer. Samen begonnen ze een paar jaar geleden met de thrillerreeks rondom journaliste Emma Ramm en politieagent Alexander Blix. Titels als Slagzij en Rookgordijn staan in menig boekenkast. De vierde thriller in de reeks heet Stigma. Weet het Scandi-duo deze reeks op hetzelfde kwaliteitsniveau te houden?

Blix zit in de bajes. De reden: hij schoot de moordenaar van zijn dochter Iselin dood. Omdat Blix een agent is, moet hij constant op zijn hoede zijn. Agenten zijn in de gevangenis namelijk opgejaagd wild. 

Ondertussen zijn de collega’s van Blix op zoek naar een ontsnapte Duitse gevangene. Deze Walter Kroos lijkt zijn weg te hebben gevonden naar Noorwegen. Wat is zijn doel en vooral, waarom? 

Omdat er een verband lijkt te zijn met een gevangene die op de afdeling van Blix zit, moet hij het vertrouwen van deze Ree zien te winnen. 

Journaliste Emma Ramm ziet ondertussen een interessant journalistiek verhaal in de ontsnapping van Kroos en zet koers naar het plaatsje Osen. Op een camping daar lijkt het hele verhaal ooit te zijn begonnen…

De twee Noorse auteurs Horst en Enger zijn inmiddels dus alweer toe aan hun vierde collaboratie. Een paar jaar geleden schoten we een vragenvuur over de samenwerking op hun af. Dat lees je hier nog eens terug.  In een interview met Thomas Enger vertelde hij daarna meer over hun boeken. Dat verdiepende interview uit 2023 lees je hier. 

Het is mooi om te zien dat het schrijversduo ook nu weer veel energie in de verdieping van hun protagonisten hebben gestopt. Ze nemen de moeite om zowel Ramm als Blix een extra persoonlijk laagje mee te geven in Stigma. Vooral bij Blix, die zijn dochter heeft verloren, komt dit mooi naar voren. Hij twijfelt of hij het goede heeft gedaan door de moordenaar te doden en hij mist Iselin verschrikkelijk. 

Tegen deze persoonlijke achtergrond zetten Horst en Enger met Stigma een interessante thriller neer. Het hoe, wat, waar is geen geheim; Walter Kroos is een gruwelijke moordenaar en hij moet worden gevonden. Hij is op weg naar Noorwegen, waar hij rekeningen te vereffenen heeft. Wat er precies is gebeurd in het verleden daar op de camping in Osen, dát is de hamvraag. Samen met Ramm en Blix, waartussen het oogpunt constant verschuift in Stigma, puzzelt de lezer op aangename wijze door. Er wordt vakkundig toegewerkt naar een razendsnelle en spannende ontknoping, die de lezer langzaamaan doet schuiven naar het puntje van de stoel.

Dat aangename zit hem ook in de schrijfstijl van Horst en Enger. Met korte hoofdstukken, waarin het perspectief dus continu verwisselt, en een sobere schrijfstijl trekt het duo je Stigma in en laat je pas na de laatste pagina los. Dat is één van de grote kwaliteiten van de schrijvers; de lezer hoeft weinig moeite te doen om het verhaal te omarmen.

Is Stigma dan een echte Scandi-thriller? Nee. Het is een verhaal dat net zo goed in het Angelsaksische genre geschreven had kunnen worden. De kenmerkende ingrediënten -los van de prachtige beschrijving van de natuur en de omgeving- zijn niet in grote mate aanwezig. Zo kun je het duo niet echt betichten van maatschappijkritiek en zijn de hoofdpersonen wel wat getormenteerd, maar niet in die mate zoals dat in dit genre vaak wel het geval is. Daarmee is het boek tegelijkertijd ook niet vernieuwend. We hebben het allemaal al eens gelezen. 

Maar het zij Horst en Enger vergeven; ze schrijven simpelweg heerlijke detectives en Stigma is daarvan het levende bewijs. Horst en Enger: een garantie voor kwaliteit.