Maria Adolfsson woont in Stockholm. Haar boeken in de serie Doggerland zijn een internationaal succes. Volgens de uitgever staan ze garant voor de nodige spanning, plottwisten en het vileine karakter van de hoofdpersoon. 

In deel 6 van de serie, Noodzakelijk kwaad, moet rechercheur Karen Eiken Hornby vlak voor Kerst op pad om de familie van de verdwenen kunstenaar Raymond Osse  bij te staan. Dit omdat Raymond in een vlaag van woede vertrokken is. Hij is dus verdwenen. Karen krijgt opdracht om bij de familie te blijven totdat er een officiele zoektocht gestart kan gaan worden.

Wat een makkelijke -maar vervelende- opdracht lijkt te zijn, ontaardt al gauw in een zoektocht waarin ze haar eigen leven ook niet zeker meer is. Tussen alle verwikkelingen door ontvangt haar zus Helena een brief die ook de nodige impact heeft… 

Het lijkt erop dat naarmate de Doggerland-serie verder vordert het aantal karakters dat een rol speelt in haar verhalen ook verder toeneemt. Dat geeft Noodzakelijk kwaad een extra dimensie. Zie hier de ingrediënten van deze Scandi-thriller. Maria Adolfsson krijgt het voor elkaar om er een pakkend verhaal van te smeden. We zien een rechercheur, Karen, die ondanks haar aanvankelijke bezwaren tegen deze klus, haar voelsprieten aanzet en bemerkt dat de vork toch anders in de steel zit dan dat iedereen denkt. Een en ander speelt zich af in een absurdistische setting waarin een kunstenaar zo ongeveer samenwoont met zijn twee ex-vrouwen, hun (en tevens zijn) kinderen en zijn nieuwe vriendin. En toch is het geloofwaardig. Je neemt zelfs de obsceen geknipte struiken voor waar aan. Dat is een compliment aan het adres van de Zweedse auteur. 

Naast het verhaal van de zoektocht speelt er nog de moeizame verstandhouding van Karen met de hoofdcommissaris. Én een onderzoek naar een louche ondernemer, die glibberiger dan een aal lijkt te zijn. Hierbij neemt haar zus Helena ook een stuk voor haar rekening.

We leren Karen nog beter kennen als de gedreven rechercheur die het hart op de tong heeft, wars is van hiërarchische verhoudingen en zich met het nodige commentaar, maar vooral met een scherpe geest, op de zaak stort.

Naarmate het aantal lijken toeneemt, nemen ook de spanning en de verhaalsnelheid toe. Je merkt dat er naar een climax toegewerkt wordt. De zaak van de vermissing zit heel knap in elkaar en dit alles op een manier die je niet ziet aankomen. Wat goed is komt snel zegt men wel eens en daar wordt hier goed gebruik van gemaakt. Wel lijkt het erop dat er richting het einde een binnenbocht wordt genomen om Noodzakelijk kwaad af te ronden. Dat is jammer maar niet erg storend. De nabrander die nog volgt geeft stof tot nadenken en genoeg voer voor nummer zeven die zeker zal volgen. 

Adolfsson weet binnen de toch al langlopende Doggerland-serie, een originele Scandi neer te zetten met een heerlijke protagonist.