Helen Cox is een boekverslindende, fotograferende, film geobsedeerde romanschrijver, en dat merk je aan de stijl van schrijven. Na een auteursopleiding aan de universiteit van York ging ze aan de slag als schrijver voor een reeks tijdschriften, websites en blogs. Ze schreef drie non-fictieboeken en richtte een onafhankelijk filmtijdschrift op.

Een mysterie in de boekhandel is het tweede deel van de Kitt Hartley serie van Helen Cox. Al lezend bekruipt je iedere keer weer het gevoel dat het zich afspeelt in de 19 de eeuw, maar het speelt zich toch echt af in het heden. Dat gevoel zorgt voor een constante verwarring die het lezen enigszins in de weg zit.

We bevinden ons in York, vlak voor kerst. Brigadie Charley Banks is geschorst op verdenking van mishandeling van een verdachte. Kitt Hartley, bibliothecaris, en haar vriendin Evie Bowes weigeren te geloven dat ze schuldig is. Ze gaan op onderzoek uit want ze willen weten waarom Charley erin geluisd wordt; dit om zowel de onschuld van Charley te bewijzen en de diefstal van kostbare boeken op te lossen. Als er dan ook nog een lijk opgevoerd wordt neemt de urgentie van de zaak alleen maar toe.

Er wordt in Een mysterie in de boekhandel regelmatig verwezen naar dat wat er zich in het eerste deel met Kitt Hartley heeft afgespeeld. Als je dit deel niet gelezen hebt wordt dat op enig moment storend want je hebt toch het idee dat je iets van informatie mist.

De auteur, Helen Cox, is er evenwel in geslaagd om een zeer onderhoudende whodunnit te schrijven. Je waant je in de tijd van Agatha Christie, terwijl het verhaal zich toch echt in het nu afspeelt.  De weg die afgelegd wordt om de dader te achterhalen loopt dwars door York heen met al zijn historie. De gekozen stijl, korte hoofdstukken geschreven met een snelle pen, maakt dat het heel fijn weg leest.

De droge Engelse humor sijpelt door het verhaal heen. Hier moet je van houden maar het werkt wel aanstekelijk. De manier waarop de plot in elkaar steekt is goed gedaan, al moet gezegd worden dat de geloofwaardigheid soms wel wat in het geding komt. De wijze waarop hier mee omgegaan wordt is echter zodanig dat de auteur hier mee weg komt. Naarmate het verhaal vordert nemen ook de plottwists toe en die voelen dan weer wel heel natuurlijk aan.