Pierre Martin is het pseudoniem van een bekende Duitse auteur die, volgens de uitgever, al diverse misdaadromans heeft geschreven die zich in Italië en Frankrijk afspelen. In het zevende deel van de Madame le Commissaire-reeks neemt Pierre Martin ons opnieuw mee naar het idyllische dorpje Fragolin, gelegen in de Provence. 

De proloog zet direct de toon voor een spannend mysterie. In de setting van de Carrières de Lumières, waar een lichtshow met Van Gogh's De sterrennacht wordt opgevoerd, vindt een moord plaats. De moord is gepleegd maar het blijft lang een raadsel wat dit met de rest van het verhaal te maken heeft. 

Madame le Commissaire Isabelle Bonnet, voormalig commandant van een speciale eenheid in Parijs, staat nu aan het hoofd van een klein, rustig politiebureau van de nationale politie in Fragolin. De rust lijkt over als Isabelles trouwe assistent Apollinaire bijna een vrouw omver rijdt. Een Arabische vrouw met een hoofdverband en ze kan zich niets herinneren, zelfs haar naam niet. Isabelle zorgt voor haar, maar na een oproep op sociale media verschijnt de broer en vlucht met deze onbekende vrouw mee. Omdat alleen de voornamen van de twee bekend zijn, is het zoeken naar hen moeilijk maar Isabelle is er zeker van dat er iets groters achter de zaak zit en bijt zich vast. 

Hoewel De vrouw zonder geheugen meer de structuur van een detective heeft dan een pure thriller, slaagt de auteur erin om de lezer stap voor stap mee te nemen naar een bevredigende en verrassende ontknoping. De spanning ligt niet zozeer in wilde achtervolgingen of schokkende onthullingen, maar in het geduldige ontrafelen van het mysterie waarin de vermeende moord uit het proloog geen hoofdrol heeft. Het is alsof je samen met Isabelle voetstap voor voetstap terugloopt in de tijd, waarbij elk detail belangrijk blijkt te zijn. Als lezer weet je dat het proloog moet aansluiten bij het verhaal echter blijft het lang onzeker wanneer het moment gaat komen dat alle puzzelstukjes op zijn plaats gaan vallen. 

Er wordt een schrijfstijl gebruikt waarin veel korte zinnen de overhand nemen. Door deze zinnen samen te voegen had dit een vloeiender geheel geworden. Ook probeert Isabelle voortdurend haar vrouwelijke kracht te tonen wat de lezer als storend zou kunnen ervaren. Verder is het een zorgvuldig opgebouwde detective, waarin spanning subtiel wordt opgebouwd met veel dialoog en de personages voldoende zijn uitgediept. 

De plottwist aan het einde van het verhaal is verrassend en goed uitgevoerd. Wat begint als een relatief klein onderzoek – een vrouw die haar geheugen kwijt is – eindigt met een veel groter verhaal dat de hele gemeenschap raakt. Pierre Martin beheerst de kunst van het doseren, waarbij hij de lezer pas op het laatste moment het volledige plaatje laat zien.

Madame le Commissaire en de vrouw zonder geheugen is een knap geconstrueerde detective die excelleert juist in de langzame, maar zekere opbouw van het mysterie. Voor liefhebbers van goed uitgewerkte detectives en een verhaal dat je stap voor stap meesleept in de geheimen van een klein Frans dorpje, is dit zevende deel van de Madame le Commissaire-reeks een absolute aanrader.