Loïs Blommenstein is bekend van de boeken Machteloos, Gewetenloos en Meedogenloos. Ze schreef al veel thrillers van Nederlandse bodem, waarbij herkenbare, maatschappelijke topics worden aangesneden. Onwetend is haar zestiende boek.

Sharen lijdt aan geheugenverlies nadat ze gewond wordt gevonden en herinnert zich dan ook niets meer van wat haar is overkomen. Door omstandigheden ontmoet ze Lakyn, een privédetective. Hij biedt haar aan te helpen met het terugvinden van haar geheugen, en mag haar helpen om de vele vragen die zij heeft te beantwoorden. Wat Sharen niet weet, is dat een stel criminelen Sharen op het spoor is, omdat zij getuige is geweest van iets wat ze niet had moeten zien. Wat zij dan niet had mogen opvangen, is voor haar onduidelijk. Langzaam maar zeker komt ze erachter wie ze daadwerkelijk is, en vooral, wie haar vergeten gewaande moeder is. Helemaal ingewikkeld wordt het, wanneer ze begint te begrijpen hoe de vork wegens haar vader in de steel zit. Kan zij de bende voorblijven?

Onwetend begint met een ongeluk, en een optie om een lijk te dumpen. De auteur zet daarmee het verhaal snel neer, waardoor lezers er moeiteloos inkomen, en de interesse direct gewekt is, zodat de lezer het boek nog wel een tijdje willen blijven vasthouden.

Hoewel het niet wordt aangegeven boven de hoofdstukken, heeft de lezer gelijk door dat de verhaallijn is opgedeeld in meerdere perspectieven. Dit levert nog weleens verschillende emoties en gevoelens op, die herkenbaar zijn uitgebeeld. Het lijkt in de eerste plaats om een bende te gaan, die een zogenoemde code proberen te stelen. Dit prikkelt lezers om hier het fijne van te willen weten.

Verdriet, rouw, en verlies zijn enkele emoties waar één van de karakters mee worstelt, en dat heeft een aannemelijk achtergrondverhaal opgeleverd, waarin ziekte de boventoon voert. Hoewel enkele personages wat simpel zijn neergezet, ontwikkelen ook zij zich vooralsnog gestaag. Hierbij duiken ook een aantal leugens en enige intrige op, waarbij sommigen niet vies zijn om een moord te plegen. Een zakenman en tevens advocaat moest het veld al ruimen omwille van de duistere zaken die hij erop nahield. Verminking en geheugenverlies spelen grote rollen.

Het moederschap, het vechten voor je kroost, het verlies van een kind, en de verkeerde keuzes maken omwille van het ouderschap zijn onderwerpen die een nauwe verbinding met elkaar hebben. Voor lezers die deze thema’s begrijpen, is dit herkenbaar en geloofwaardig neergezet. De karakters zijn niet alleen door corruptie met elkaar verbonden, ook DNA geeft deze verbinding. De lezer zal dit wel even bij elkaar moeten puzzelen.

De spanning is doorspekt met snelle actie en confronterend geweld. Verraad en doorzettingsvermogen komen hierbij kijken. Blommenstein doet een poging om te laten zien hoe het criminele circuit werkt, waarbij ze de schokkende toestanden nuanceert, maar niet bedekt. Ze wil de scenes nog wel eens open en bloot omschrijven, in de letterlijke zin van het woord. De schrijfster leidt haar lezers naar een hard einde, met een plottwist die een doorgewinterde thrillerlezer onverhoopt kan zien aankomen. Het verhaal zit goed in elkaar, al werd deze ook niet te ingewikkeld gemaakt, zodat het te volgen blijft. 

Conclusie: Blommestein heeft met Onwetend een kundige thriller geschreven, die voor elke, al dan niet beginnende, thrillerliefhebber toegankelijk is.