Carissa Broadbent is bekend van series zoals The War of Lost Hearts en Crowns of Nyaxia. Die laatste is inmiddels vertaald als Kronen van Nyaxia, en daar heeft uitgeverij Cargo een Nederlandse editie van The Serpent and the Wings of Night van uitgegeven. The Ashes and the Star-Cursed King komt binnenkort ook in het Nederlands uit. Als Broadbent niet schrijft, werkt ze in de cybersecuritymarketing.
Oraya is de geadopteerde mensendochter van de vampierkoning van het Huis van Nacht. Mensen zijn normaal gesproken prooien voor de vampiers, zo ook Oraya. De enige kans voor haar om te overleven is meedoen aan de Kejari: een legendarische wedstrijd dat door de Godin van de vampiers zelf wordt georganiseerd. De prijs: een wens in vervulling laten gaan door Nyaxia zelf. De wreedste krijgers van het Huis van Nacht, het Huis van Bloed en het Huis van Schaduw hebben zich aangemeld. Oraya zal een verbond moeten sluiten, wil ze tussen de vampiers overleven. Een mysterieuze rivaal met de naam Raihn, zal tijdelijk haar gevechtspartner worden. Hij is niet alleen een meedogenloze moordenaar die haar vaders troon wil veroveren, hij lijkt ook zijn zinnen te hebben gezet op haar al zo gescheurde hart. De Kejari is echter meedogenloos. De toekomst van het koninkrijk Huis van Nacht staat op het spel. Ook al begrijpt haar tegenstander Raihn haar misschien beter dan wie dan ook, hun liefde kan haar ondergang worden. Of zal het haar toch onverhoopt redden?
Een vampierkoning die zichzelf in een jong, vechtend mensenmeisje herkent, een karakter dat zich realiseert dat liefde dieper verwondt dan het wreedste gevecht, zo begint deze serie. Wanneer de schemering invalt, leert de lezer Oraya beter kennen, een geadopteerde mensendochter van de zo gevreesde vampierkoning. Een interessant perspectief, want ondanks dat Oraya dus geen vampier is, jaagt zij ’s nachts. Wanneer ze wil overleven, is haar enige kans om dat te kunnen doen, meedoen aan het Kejari- toernooi, een wedstrijd dat door de Godin van de vampiers wordt georganiseerd. Tijdens deze wedstrijd zal niet alleen het Huis van Nacht, haar huis meedoen, ook het Huis van Bloed en het Huis van Schaduw zijn van de partij.
De verhaallijn heeft meteen al veel fragmenten van de wereldopbouw, en geeft hierbij ook enkele snippets van Oraya’s achtergrondverhaal prijs. De intermezzo’s laten voornamelijk een groot deel coming-of-age zien, waarin de lezer kan waarnemen dat Oraya op jonge leeftijd onder de hoede van de vampierkoning werd genomen, en hoe zij zich als jonge vrouw tussen de vampiers ontwikkelt.
Het idee om de proeven van het toernooi te laten plaatsnemen in de tijd van de wisselende maanstanden, volle maan, wassende maan, halve maan, nog eens wassende maan, en tenslotte nieuwe maan is een intrigerende extra touch waarover is nagedacht. Zelfbeheersing, macht, en het recht van de sterksten zijn enkele rollen die veelvuldig voorbijkomen. Het magiesysteem wordt hierbij gestaag duidelijk, en welke magie bij de verschillende vampierhuizen horen. Aan de hand van kleurschakeringen en Erfmarkeringen wordt aangeduid welke personages hierin de meeste macht hebben.
De scenes worden afgewisseld tussen informatieve delen over de wereld en de personages, maar ook komen harde, soms onverwachte actiescenes, waarin schokkende gebeurtenissen zich onverhoopt voordoen voorbij. Het wordt echt interessant wanneer partners elkaars vijanden worden, zeker wanneer ze elkaar dan mogen doden. De vraag die daarbij opwelt, is dan ook of Oraya haar partner wel moet doden nu hij zo feilloos haar gevoelens aanvoelt. Zij kampt met het gevoel dat zij nooit als mens aan de vampier kan tippen, zich daardoor nooit goed genoeg kan voelen. De spanning wordt moeiteloos opgevoerd tussen Oraya en haar partner. Naarmate de verhaallijn vordert, merken lezers twijfel bij de protagonist als het om haar vaders loyaliteit voor haar gaat. Verraad is één van de dingen die hierbij komt kijken. De karakters worden gedreven door persoonlijke beweegredenen.
Hoewel er een wending niet helemaal onverwacht is, zou de wending die daar weer op volgt wel voor enig verrassingseffect kunnen zorgen. Het is een verhaal waarin is gebleken dat het grote gevolgen kan hebben wanneer je maar een deel van de waarheid vertelt, iemand slechts over de helft van wat er speelt informeert. Tevens laat het zien dat de draad tussen zegen en vloek flinterdun is. Een meeslepende fantasy met een vleugje spicy elementen, waarin hongerige monsters welig tieren, en waarin ruimte is voor vervolg.
