In 2015 maakte Nederland kennis met Paula Hawkins, die met haar debuut Het meisje in de trein een wereldwijd succesvolle thriller uitbracht. Ook haar opvolgende boeken In het water en Een langzaam smeulend vuur werden internationale bestsellers. Nu keert ze terug met Het blauwe uur, een psychologische thriller die je meeneemt in een meeslepende reis van menselijke verlangens en obsessies.

Vlak na de opening van Vanessa Chapmans tentoonstelling in Tate Modern in Londen, ontvangt het museum een huiveringwekkend bericht: een antropoloog beweert dat in een van de kunstwerken een menselijk bot is verwerkt. Julian, de echtgenoot van de inmiddels overleden kunstenares is al twintig jaar vermist, wat de verontrustende vraag oproept: is dit zijn bot? Maar de waarheid blijkt complexer dan het lijkt...

Het blauwe uur ontvouwt zich langs drie verhaallijnen, elk met hun eigen fascinatie. We volgen Grace, een eenzame vrouw met een beladen verleden. Haar hunkering naar liefde en erkenning, en hoe deze diepgewortelde verlangens haar tot het uiterste drijven, worden op aangrijpende wijze verwoord. In een wanhopige poging om haar leegte op te vullen, zorgt ze tot in het extreme voor de mensen om haar heen, waaronder kunstenares Vanessa Chapman. Het kwetst haar dat haar naam nooit ergens genoemd wordt en weigert bepaalde stukken uit de erfenis van Vanessa af te staan; dit is immers het enige wat haar nog verbindt met hun leven samen. Lang blijft haar verborgen kant onbekend voor de lezer, wat zorgt voor een sluimerende spanning. Vanessa, die ons enkel door fragmenten uit haar dagboek en terugblikken van Grace bereikt, was een bijzondere vrouw die haar zoektocht naar geluk en haar donkere kanten in haar kunst tot leven bracht. 

Parallel aan hun verhalen staat dat van conservator James, die verstrikt raakt in zijn bewondering voor de overleden kunstenaar Vanessa. Hij krijgt de opdracht de waarheid rondom Vanessa’s nalatenschap te ontrafelen. Zijn streven om dichterbij deze mysterieuze kunstenaar te komen, terwijl hij tegelijkertijd moet balanceren tussen zijn persoonlijke passie en de eisen van zijn werkgever, brengt een subtiele, psychologische spanning met zich mee. Zijn zoektocht naar de ontbrekende stukken van de erfenis leidt hem naar zowel mooie, maar ook moeilijke en gevaarlijke situaties.

De diverse bijpersonages vullen het verhaal prachtig aan, terwijl het mysterieuze eiland waar het zich afspeelt – alleen bereikbaar met eb – de spanning verder opdrijft. Het afgelegen en geïsoleerde landschap lijkt de personages op een subtiele manier gevangen te houden, wat zowel een claustrofobisch als meeslepend effect heeft op de lezer. Een plek waar liefde en haat, leven en dood in een nauwe omhelzing liggen, en waar de waarheid over het verleden langzaam onthuld wordt.

Eerlijk is eerlijk: de eerste hoofdstukken zijn even inkomen om de personages te leren kennen. Maar eens in het verhaal, schakelt de auteur moeiteloos tussen verschillende tijden, geschreven brieven en dagboekfragmenten van Vanessa, zonder verwarring te zaaien. 

Met scherpzinnige en gedetailleerde karakterbeschrijvingen schetst de auteur een psychologisch complexe wereld. Door in de geest van de personages van Vannessa en Grace te duiken worden hun angsten, obsessies en innerlijke onrust stukje bij beetje blootgelegd. De thriller leest als een fascinerend web van leugens, verlangen en verlies. De sterke verbondenheid die je als lezer met de personages voelt, zorgt ervoor dat je steeds verder wilt lezen. De vraag of de botten in het kunstwerk werkelijk menselijk zijn, en of ze aan Julian toebehoren, blijft tot het einde van het boek hangen.

Het blauwe uur is een aanrader voor liefhebbers van thrillers die naast spanning ook diepgang en karakterontwikkeling zoeken.