Doe niet open
Doe niet open
-
Serie
-
Auteur(s)
-
Uitgeverij(en)
-
Publication year
-
Thrillzone score
-
Share this review
Het thrillerdebuut van Alex Smith, Doe niet open,is meteen het beginpunt van een nieuwe serie waarin de lezer rechercheur Robert Kett volgt. Vijf maanden geleden is de vrouw van Robert Kett verdwenen en daarom probeert hij rust te vinden in het landelijke Norwich, samen met zijn drie dochters. Hier hoopt hij de drukte van de Metropolitan Police te ontlopen en meer tijd te hebben voor zijn drie dochters.
In Norwich echter wordt een meisje van elf jaar vermist en de expertise van Robert Kett is zeer gewenst, temeer daar blijkt dat zij niet de enige vermissing is. Het lijkt zelfs zo te zijn dat er een link is met de vermissing van zijn eigen vrouw.
In doe niet open zijn alle ingrediënten zijn aanwezig om er een razend spannend verhaal van te maken. Alex Smith is daar alleen niet helemaal in geslaagd. Het lijkt of hij niet kan kiezen tussen spanning en iets wat op humor lijkt. Dat komt vooral door het gezeul van Kett met zijn jongste dochter, die overal mee naar toegenomen wordt, tot aan de bloedigste crime scenes aan toe.
Aan de andere kant heb je de immer bulderende en kwaad kijkende hoofdinspecteur, Colin Clare. Deze man wordt als een karikatuur neergezet en op zo’n manier dat het eerder lachwekkend dan geloofwaardig is. Dat is jammer want daardoor verliest het hele verhaal aan kracht. Het beeld dat blijft hangen is dat van drie krijsende kinderen, een vader die zijn best doet om vermiste meisjes te vinden en van een bulderende hoofdinspecteur, voorwaar niet echt de zaken die boven zouden moeten drijven bij een thriller als Doe niet open.
De ingevingen van Kett om de zaak op te lossen lijken bovendien soms uit de lucht te komen vallen waarbij de laatste ingeving de kroon spant. Voorlopig krijgt Alex Smith het voordeel van de twijfel want zoals hijzelf al aangeeft is dit het begin van een serie en is er alle tijd om de zaken wat scherper neer te zetten. Het uitdiepen van de personages kan dan misschien ook verder vorm krijgen want nu blijven ze allemaal redelijk vlak.
Een ding is zeker en dat is dat het een zeer Engels boek want om de haverklap komt er commentaar op de kwaliteit van de kopjes thee (iets wat ook niet helpt om de vaart erin te houden overigens).
Al met al is Doe niet open een leuk boek voor een vakantie of stranddag maar de eeuwigheid zal het niet halen.
Toen ik het boek In Cold Blood van Truman Capote gelezen had was ik verkocht. Ik wilde meer boeken in dit genre gaan lezen. En dat is gelukt kan ik melden! Ik lees, als het even kan, iedere dag. Eerst alleen voor mezelf maar sinds 2020 ook als jurylid voor de Bronzen en Zilveren Vleermuizen van het Nederlands Thrillerfestival. Nu mag ik ook recenseren voor Thrillzone! Het verandert niets aan het plezier van lezen, wel krijgt het een extra laag, en dat is mooi.
Write your review!