Andy McNab draait al een tijdje mee in de scene van de actiethriller. Sterker nog, hij kon het concept weleens hebben uitgevonden. Een idee waar veel auteurs nu op voortborduren. Niet voor niets worden hele boeklijnen opgetuigd om ruimte te bieden aan de groeiende markt van kilo’s lood, liters bloed en onnavolgbare actie. Mcnab gaat ondertussen gestaag door met het schrijven van boeken. Zijn nieuwste thriller heet Explosiegevaar en natuurlijk wordt Nick Stone door zijn beschermheer ten tonele gebracht.

Stone ontwaakt versuft en onder het bloed in een gecrashte auto. Net op tijd weet hij zichzelf te bevrijden, maar wat hij daar deed en waarom, weet hij niet. Na een korte wandeling treft hij een auto met een lijk. Die herkent hij als Frank, de Oekraïense multimiljonair waarvoor hij als lijfwacht fungeerde. Onder het lijk ligt zoontje Stefan en die leeft nog. Samen ontsnappen ze uit de kluwen van achtervolgers die het ook op hen gemunt hebben. Stone moet zichzelf en Stefan beschermen en ondertussen uitzoeken wat er in hemelsnaam aan de hand is. Wie wilde Frank dood, waarom, en wat zijn de snode plannen voor de toekomst?

Zoals gewoonlijk schudt Stone in zijn zoektocht naar de waarheid aan een paar bomen die hij beter links had kunnen laten liggen. Normaliter komt het echter allemaal wel goed. Maar in Explosiegevaar lijkt het geluk van Nick Stone voorbij. De vijand tegenover wie hij zich ziet gesteld, doet er alles aan om hun plannen geheim te houden. Daarbij schuwen ze een lijk meer of minder niet. En dat geldt ook voor de naasten van Stone.

Explosiegevaar is een heerlijke vintage McNab. Veel actie, een eenzame zoektocht naar de waarheid en rauwe scenes. En onderwijl blijven er wat mensen achter. Definitief. Uit Explosiegevaar blijkt dat de voormalige SAS militair, die zelf in de Golfoorlorg vocht, dit ambacht eigenlijk het beste beheerst. Voornamelijk zijn manier van schrijven, gecombineerd met een dosis humor, zorgt ervoor dat de lezer aan de bladzijden gekluisterd blijft. Daarbij zal de lezer zich beter met Stone kunnen identificeren dan de doorsnee elitemilitair die of net uit zijn functie ontheven is, of met zijn eenheid op jacht moet naar terroristen. Stone is gewoon een simpele vent met de pech om vaak op de verkeerde tijd op de verkeerde plek te zijn. Natuurlijk heeft hij ooit wel bij de SAS gezeten, maar dat is jaren terug. Dit menselijke gezicht geeft het verhaal een realistisch randje waar Explosiegevaar wel bij vaart.

Het plot is interessant, al weet McNab het verhaal zo te construeren, dat de ervaringen en zoektocht van Stone minstens zo interessant zijn. Het verhaal brengt de Brit naar Zwitserland, Frankrijk en uiteindelijk naar Bari in Italië. Geen woestijnen of oerwouden, maar slechts de stadsjungle van Europa. En ook dat is heerlijk herkenbaar voor de lezer die weleens op vakantie gaat.

Wat de finishing touch van Explosiegevaar betreft: de climax is wel zo heftig, dat de lezer het even op zich in moeten laten werken. Voor het eerst worden de emoties van de lezer op de proef gesteld (eerder in het boek overigens ook al!) en dat gebeurt in actiethrillers niet vaak.

Andy McNab heeft zichzelf overtroffen met Explosiegevaar. Een menselijke actiethriller die ook nog eens op de emoties van de lezer zal inspelen. Nick Stone is de baas in actiethrillerland!