Mannen die na een moeilijke jeugd bij een elite-eenheid terechtkomen, daar kennen we er een aantal van. Andy McNab, Marcus Luttrell zijn sprekende voorbeelden. Maar ook Howard Wasdin kende een zeer moeilijke jeugd. Stiefvader die hem mishandelde en hem geestelijke geselde, Wasdin kreeg het allemaal over zich heen. Hij vluchtte en kwam bij het leger terecht. Nog preciezer, bij de marine. En zo kwam hij uiteindelijk bij de Navy SEALs terecht. En daar gaat dit boek over.
SEAL Team Six kwam op een mooi marketingmoment uit. Net nadat Team Six in Abbotabad Osama bin Laden doodde (2011), verscheen de Nederlandse vertaling van het boek van Wasdin. Mensen zijn dan al gauw geneigd dit boek te kopen, helemaal omdat onderaan de cover staat dat dit ‘het team is dat Osama bin Laden doodde’. Maar Wasdin had niets met deze missie te maken. Daar zal de lezer ook achter komen als de laatste bladzijde is omgeslagen. En dat zal misschien wel tegenvallen want er werden andere verwachtingen geschept.
Wasdin start, met co-schrijver Stephen Templin, met een uitvoerige beschrijving van zijn jeugd. Daarover hebben we hierboven kort gehad, het was niet gemakkelijk voor Howard. Daarna worden de zware toelatingstrainingen uitvoerig beschreven en daarin zien we niets nieuws onder de zon. Alle boeken van veteranen grossieren in dit type beschrijvingen, het wordt zelfs een beetje saai. Wat wel een interessante periode is die Wasdin beschrijft, is zijn dienstperiode bij de SEALs. Hij dient daar als sluipschutter en wordt naar vele brandhaarden uitgezonden. Hij komt net na de Eerste Golfoorlog bij de elite-eenheid en dient zodoende onder andere in Somalië, voor en tijdens Black Hawk Down, de rampzalige missie van de Amerikanen in de Hoorn van Afrika. Ook zien we hem optreden in het Afghanistan van na de Taliban. Een interessante beschrijving van zijn ervaringen volgt tot aan 2005, als hij stopt door een blessure. En in 2011 schiet SEAL Team Six bin Laden dood. Een gat van zes jaar dus.
Wasdin schreef zijn memoires in een gemakkelijk lezende stijl. Toch kon het boek ons moeilijk beklijven. Enerzijds omdat het ‘been there done that’ is, anderzijds omdat het boek andere verwachtingen schept met zijn cover en daardoor werden we op het verkeerde been gezet. Voor degenen die meer willen weten over de missie om bin Laden te doden, dan ben je hier aan het goede adres. Voor een uitvoerige beschrijving van de toelatingseisen en zware trainingen, is het boek van Wasdin wel aan te raden. En ook het persoonlijke verhaal van de thuissituatie en de kameraadschap wordt goed verteld.
Toch is het, wat ons betreft, een van zwakkere broeders in de reeks van autobiografieën van ex-militairen. Daarvoor hebben we er al teveel gezien die beter waren om “SEAL Team Six” als uitzonderlijk te betitelen. Voor mensen die op zoek zijn naar de betere memoires volgen hier een aantal aanraders: Mark Owen – Geen gemakkelijke dag; Andy McNab – SAS Commando; Cameron Spence – Achter de linies en Marcus Lutrell – Lone Survivor. Wasdin komt helaas niet aan dit niveau en daarom slechts een magere score.
SEAL Team Six kwam op een mooi marketingmoment uit. Net nadat Team Six in Abbotabad Osama bin Laden doodde (2011), verscheen de Nederlandse vertaling van het boek van Wasdin. Mensen zijn dan al gauw geneigd dit boek te kopen, helemaal omdat onderaan de cover staat dat dit ‘het team is dat Osama bin Laden doodde’. Maar Wasdin had niets met deze missie te maken. Daar zal de lezer ook achter komen als de laatste bladzijde is omgeslagen. En dat zal misschien wel tegenvallen want er werden andere verwachtingen geschept.
Wasdin start, met co-schrijver Stephen Templin, met een uitvoerige beschrijving van zijn jeugd. Daarover hebben we hierboven kort gehad, het was niet gemakkelijk voor Howard. Daarna worden de zware toelatingstrainingen uitvoerig beschreven en daarin zien we niets nieuws onder de zon. Alle boeken van veteranen grossieren in dit type beschrijvingen, het wordt zelfs een beetje saai. Wat wel een interessante periode is die Wasdin beschrijft, is zijn dienstperiode bij de SEALs. Hij dient daar als sluipschutter en wordt naar vele brandhaarden uitgezonden. Hij komt net na de Eerste Golfoorlog bij de elite-eenheid en dient zodoende onder andere in Somalië, voor en tijdens Black Hawk Down, de rampzalige missie van de Amerikanen in de Hoorn van Afrika. Ook zien we hem optreden in het Afghanistan van na de Taliban. Een interessante beschrijving van zijn ervaringen volgt tot aan 2005, als hij stopt door een blessure. En in 2011 schiet SEAL Team Six bin Laden dood. Een gat van zes jaar dus.
Wasdin schreef zijn memoires in een gemakkelijk lezende stijl. Toch kon het boek ons moeilijk beklijven. Enerzijds omdat het ‘been there done that’ is, anderzijds omdat het boek andere verwachtingen schept met zijn cover en daardoor werden we op het verkeerde been gezet. Voor degenen die meer willen weten over de missie om bin Laden te doden, dan ben je hier aan het goede adres. Voor een uitvoerige beschrijving van de toelatingseisen en zware trainingen, is het boek van Wasdin wel aan te raden. En ook het persoonlijke verhaal van de thuissituatie en de kameraadschap wordt goed verteld.
Toch is het, wat ons betreft, een van zwakkere broeders in de reeks van autobiografieën van ex-militairen. Daarvoor hebben we er al teveel gezien die beter waren om “SEAL Team Six” als uitzonderlijk te betitelen. Voor mensen die op zoek zijn naar de betere memoires volgen hier een aantal aanraders: Mark Owen – Geen gemakkelijke dag; Andy McNab – SAS Commando; Cameron Spence – Achter de linies en Marcus Lutrell – Lone Survivor. Wasdin komt helaas niet aan dit niveau en daarom slechts een magere score.
Afbeelding
Marinus van de Velde
Ik ben Marinus van de Velde, van bouwjaar 1984. Ik mag mezelf de eigenaar noemen van ThrillZone! Ik lees al van jongs af aan. Mijn interesses liggen breed; Scandi, Nederlandstalig, spionage, maar ik vind Baldacci en Lee Child bijvoorbeeld ook geweldig. Lezen voor ThrillZone betekent soms het oprekken van je comfortzone en dat lukt goed!
SEAL Team Six kwam op een mooi marketingmoment uit. Net nadat Team Six in Abbotabad Osama bin Laden doodde (2011), verscheen de Nederlandse vertaling van het boek van Wasdin. Mensen zijn dan al gauw geneigd dit boek te kopen, helemaal omdat onderaan de cover staat dat dit ‘het team is dat Osama bin Laden doodde’. Maar Wasdin had niets met deze missie te maken. Daar zal de lezer ook achter komen als de laatste bladzijde is omgeslagen. En dat zal misschien wel tegenvallen want er werden andere verwachtingen geschept.
Wasdin start, met co-schrijver Stephen Templin, met een uitvoerige beschrijving van zijn jeugd. Daarover hebben we hierboven kort gehad, het was niet gemakkelijk voor Howard. Daarna worden de zware toelatingstrainingen uitvoerig beschreven en daarin zien we niets nieuws onder de zon. Alle boeken van veteranen grossieren in dit type beschrijvingen, het wordt zelfs een beetje saai. Wat wel een interessante periode is die Wasdin beschrijft, is zijn dienstperiode bij de SEALs. Hij dient daar als sluipschutter en wordt naar vele brandhaarden uitgezonden. Hij komt net na de Eerste Golfoorlog bij de elite-eenheid en dient zodoende onder andere in Somalië, voor en tijdens Black Hawk Down, de rampzalige missie van de Amerikanen in de Hoorn van Afrika. Ook zien we hem optreden in het Afghanistan van na de Taliban. Een interessante beschrijving van zijn ervaringen volgt tot aan 2005, als hij stopt door een blessure. En in 2011 schiet SEAL Team Six bin Laden dood. Een gat van zes jaar dus.
Wasdin schreef zijn memoires in een gemakkelijk lezende stijl. Toch kon het boek ons moeilijk beklijven. Enerzijds omdat het ‘been there done that’ is, anderzijds omdat het boek andere verwachtingen schept met zijn cover en daardoor werden we op het verkeerde been gezet. Voor degenen die meer willen weten over de missie om bin Laden te doden, dan ben je hier aan het goede adres. Voor een uitvoerige beschrijving van de toelatingseisen en zware trainingen, is het boek van Wasdin wel aan te raden. En ook het persoonlijke verhaal van de thuissituatie en de kameraadschap wordt goed verteld.
Toch is het, wat ons betreft, een van zwakkere broeders in de reeks van autobiografieën van ex-militairen. Daarvoor hebben we er al teveel gezien die beter waren om “SEAL Team Six” als uitzonderlijk te betitelen. Voor mensen die op zoek zijn naar de betere memoires volgen hier een aantal aanraders: Mark Owen – Geen gemakkelijke dag; Andy McNab – SAS Commando; Cameron Spence – Achter de linies en Marcus Lutrell – Lone Survivor. Wasdin komt helaas niet aan dit niveau en daarom slechts een magere score.