John Sandford is een bezige bij. De Amerikaan, die eigenlijk John Roswell Camp heet, heeft bijna vijftig titels op zijn naam staan. De meeste boeken zijn verschenen in de reeks rond Bureau Misdaadbestrijding agent Lucas Davenport, een dandy man die rondrijdt in een Porsche. Dat de beste man getalenteerd is, zegt niet het alleen het aantal boeken dat van hem is verschenen. Ook de verkoopcijfers zijn indrukwekkend; ruim 350.000 boeken verkocht hij in de lage landen. De nieuwste van zijn hand is Galgenveld, wederom met Lucas Davenport in de hoofdrol.
In het slaperige stadje Red Wing wordt door toeval een put ontdekt. Nu is dat op zichzelf niet zo spannend, maar dat zijn de ruim twintig lijken die erin worden aangetroffen wel. Een zaak voor Lucas Davenport. Al snel blijkt dat het om allemaal vrouwelijke slachtoffers gaat, die zijn onthoofd of in elk geval vermoord. Wie heeft deze gruwelijke daden gepleegd en waarom? En leeft de moordenaar nog?
Galgenveld is de nieuwste vertaalde en 24ste in de reeks rondom Lucas Davenport, maar om het boek te kunnen lezen, hoef je geen voorkennis te hebben. Er wordt in deze thriller niet teruggegrepen op het verleden. Nee, hooguit een zijsprongetje naar zijn kompaan in het veld Virgil Flowers. Overigens is hij ook een personages waar Sandford een reeks aan heeft gewijd. De schrijfstijl van de Amerikaan is aangenaam. Kort, bondig en regelmatig laat hij je door de uitlatingen van protagonist Davenport glimlachen. Deze zaken zorgen ervoor dat de lezer de ruim driehonderd pagina's in niet al te lange tijd heeft geconsumeerd.
Het plot dat Sandford heeft opgezet is aansprekend. Hij heeft ervoor gekozen een slaperig stadje met even slaperige mensen als achtergronddecor te gebruiken voor een reeks brute moorden. Het geeft de lezer een ongemakkelijk gevoel, want de weerloze slachtoffers hebben enorm moeten lijden voordat ze werden vermoord. En het blijkt al snel dat de moordenaar nog vrij rondloopt. De spanning moet in Galgenveld overigens niet komen van de vraag wie de dader is. Want Sandford is daarin duidelijk; al in het begin van het boek wordt de lezer de dader voorgeschoteld. Het risico dat de Amerikaan hiermee loopt, is dat de spanning hiermee ook direct vervlogen is. Maar door de invalshoek van Davenport en consorten én die van de moordenaar naast elkaar te gebruiken, bevindt de lezer zich al snel in een soort kat-en-muis spel. Eentje die de aandacht er zeker bij weet te houden.
Waar Sandford ook weleens uitglijdt, getuige Het schandaal, weet hij met Galgenveld opnieuw aan te tonen dat hij een zeer begenadigd thrillerauteur is en dat Lucas Davenport als personage nog wel even mee kan.
In het slaperige stadje Red Wing wordt door toeval een put ontdekt. Nu is dat op zichzelf niet zo spannend, maar dat zijn de ruim twintig lijken die erin worden aangetroffen wel. Een zaak voor Lucas Davenport. Al snel blijkt dat het om allemaal vrouwelijke slachtoffers gaat, die zijn onthoofd of in elk geval vermoord. Wie heeft deze gruwelijke daden gepleegd en waarom? En leeft de moordenaar nog?
Galgenveld is de nieuwste vertaalde en 24ste in de reeks rondom Lucas Davenport, maar om het boek te kunnen lezen, hoef je geen voorkennis te hebben. Er wordt in deze thriller niet teruggegrepen op het verleden. Nee, hooguit een zijsprongetje naar zijn kompaan in het veld Virgil Flowers. Overigens is hij ook een personages waar Sandford een reeks aan heeft gewijd. De schrijfstijl van de Amerikaan is aangenaam. Kort, bondig en regelmatig laat hij je door de uitlatingen van protagonist Davenport glimlachen. Deze zaken zorgen ervoor dat de lezer de ruim driehonderd pagina's in niet al te lange tijd heeft geconsumeerd.
Het plot dat Sandford heeft opgezet is aansprekend. Hij heeft ervoor gekozen een slaperig stadje met even slaperige mensen als achtergronddecor te gebruiken voor een reeks brute moorden. Het geeft de lezer een ongemakkelijk gevoel, want de weerloze slachtoffers hebben enorm moeten lijden voordat ze werden vermoord. En het blijkt al snel dat de moordenaar nog vrij rondloopt. De spanning moet in Galgenveld overigens niet komen van de vraag wie de dader is. Want Sandford is daarin duidelijk; al in het begin van het boek wordt de lezer de dader voorgeschoteld. Het risico dat de Amerikaan hiermee loopt, is dat de spanning hiermee ook direct vervlogen is. Maar door de invalshoek van Davenport en consorten én die van de moordenaar naast elkaar te gebruiken, bevindt de lezer zich al snel in een soort kat-en-muis spel. Eentje die de aandacht er zeker bij weet te houden.
Waar Sandford ook weleens uitglijdt, getuige Het schandaal, weet hij met Galgenveld opnieuw aan te tonen dat hij een zeer begenadigd thrillerauteur is en dat Lucas Davenport als personage nog wel even mee kan.
Afbeelding
Marinus van de Velde
Ik ben Marinus van de Velde, van bouwjaar 1984. Ik mag mezelf de eigenaar noemen van ThrillZone! Ik lees al van jongs af aan. Mijn interesses liggen breed; Scandi, Nederlandstalig, spionage, maar ik vind Baldacci en Lee Child bijvoorbeeld ook geweldig. Lezen voor ThrillZone betekent soms het oprekken van je comfortzone en dat lukt goed!
In het slaperige stadje Red Wing wordt door toeval een put ontdekt. Nu is dat op zichzelf niet zo spannend, maar dat zijn de ruim twintig lijken die erin worden aangetroffen wel. Een zaak voor Lucas Davenport. Al snel blijkt dat het om allemaal vrouwelijke slachtoffers gaat, die zijn onthoofd of in elk geval vermoord. Wie heeft deze gruwelijke daden gepleegd en waarom? En leeft de moordenaar nog?
Galgenveld is de nieuwste vertaalde en 24ste in de reeks rondom Lucas Davenport, maar om het boek te kunnen lezen, hoef je geen voorkennis te hebben. Er wordt in deze thriller niet teruggegrepen op het verleden. Nee, hooguit een zijsprongetje naar zijn kompaan in het veld Virgil Flowers. Overigens is hij ook een personages waar Sandford een reeks aan heeft gewijd. De schrijfstijl van de Amerikaan is aangenaam. Kort, bondig en regelmatig laat hij je door de uitlatingen van protagonist Davenport glimlachen. Deze zaken zorgen ervoor dat de lezer de ruim driehonderd pagina's in niet al te lange tijd heeft geconsumeerd.
Het plot dat Sandford heeft opgezet is aansprekend. Hij heeft ervoor gekozen een slaperig stadje met even slaperige mensen als achtergronddecor te gebruiken voor een reeks brute moorden. Het geeft de lezer een ongemakkelijk gevoel, want de weerloze slachtoffers hebben enorm moeten lijden voordat ze werden vermoord. En het blijkt al snel dat de moordenaar nog vrij rondloopt. De spanning moet in Galgenveld overigens niet komen van de vraag wie de dader is. Want Sandford is daarin duidelijk; al in het begin van het boek wordt de lezer de dader voorgeschoteld. Het risico dat de Amerikaan hiermee loopt, is dat de spanning hiermee ook direct vervlogen is. Maar door de invalshoek van Davenport en consorten én die van de moordenaar naast elkaar te gebruiken, bevindt de lezer zich al snel in een soort kat-en-muis spel. Eentje die de aandacht er zeker bij weet te houden.
Waar Sandford ook weleens uitglijdt, getuige Het schandaal, weet hij met Galgenveld opnieuw aan te tonen dat hij een zeer begenadigd thrillerauteur is en dat Lucas Davenport als personage nog wel even mee kan.