Julia Doornstein woont in het centrum van een grote stad. Ze heeft twee volwassen dochters en geniet ervan om te lezen, te schrijven en musea te bezoeken. Blind Verlangen is haar eerste spannende roman.

Tineke dacht gelukkig getrouwd te zijn, maar opeens besluit Gerard om er een punt achter te zetten. Haar leven stort helemaal in. Ook haar vriendinnen laten haar vallen als een baksteen omdat ze niet meer ‘de vrouw van’ is. Wanneer ze op Facebook een oproep lanceert om vakantieideeën op te doen, blijkt dat haar oud-klasgenoot Mirjam een luxueus resort aan de Middellandse Zee runt. Tineke besluit haar koffers te pakken en haar oud-klasgenoot te gaan opzoeken. Ze wordt er warm onthaald door Mirjam en haar man Raymond. Ze kan bij hen haar hart uitstorten over haar scheiding, vooral Raymond blijkt een goed luisterend oor te hebben. Tineke is helemaal ontspannen in het resort, het lijkt allemaal te mooi om waar te zijn…

In Blind verlangen volg je de beslommeringen van Tineke. Het voelt aan dat je op bezoek bent bij een vriendin en zij jou een verhaal vertelt. Het boek krijgt de benaming ‘spannende roman’ en dat is meteen ook de correcte benaming. Liefde en intriges die bij een roman de hoofdrol spelen, spelen in dit verhaal ook de grootste rol. Pas de laatste twintig pagina’s loopt de suspense iets op.

Het feit dat het verhaal kort is, is niet in het voordeel van de schrijfster. Naar het einde toe ontstaat de indruk dat het allemaal plots afgewerkt moet worden. Daardoor ontstaat het gevoel dat de uiteindelijke ontknoping dieper uitgewerkt had kunnen worden. Nu blijft de lezer met een onbevredigend gevoel achter; er mist iets. Maar daardoor gebeurt nog  iets. Door dit einde wordt de geloofwaardigheid van Blind verlangen tenietgedaan. Het is niet erg als een verhaal niet realistisch is, als dit consistent wordt doorgevoerd. In Blind verlangen start het verhaal echter geloofwaardig, maar die geloofwaardigheid zakt naar het eind toe richting het nulpunt. Voor de lezer zal deze glijdende schaal ook voelen als het afnemen van de kwaliteit van het plot.

Blind Verlangen kan de verwachtingen van een spannende roman niet waarmaken. Daarvoor is de suspense te laag en het verhaal uiteindelijk te ongeloofwaardig. Jammer.