Kristalheldere dialogen basis voor het verhaal
De West-Friese stad Hoorn is niet alleen de woonplaats van Melissa Bielsma-Schaaij maar ook het decor waarin zij onder pseudoniem Melissa Skaye haar debuutthriller schreef en het verhaal zich ook afspeelt. Inmiddels staat deel 3 in de VT-reeks op stapel maar nu moeten we ons nog even tevreden stellen met Virtuele tango. Leuk om te vermelden dat de naam VT-reeks synoniem staat voor de titels in deze serie die steeds uit twee woorden bestaat, beginnend met de V en T. Voor deel twee is dat Verbroken tranen en voor het nog te verschijnen deel 3 is dat Verleden tijd.
De rechercheurs Sanne Philips (32) en Luca Borra (36) worden belast met het onderzoek naar de plotselinge en onverklaarbare verdwijning van enkele 20-jarige meisjes in Hoorn. Een eerste oriëntatie verschaft informatie dat internet een belangrijke rol speelt in het leggen van contacten tussen ontvoerder en slachtoffers. Als van de verdwenen meisjes de dode lichamen worden gevonden, staan beide rechercheurs niet alleen voor een raadsel maar tonen de stoffelijke resten aan dat ze met een niets ontziende maniakale seriemoordenaar te maken hebben.
Haast is geboden want de Hoornse bevolking is in rep en roer als ook een 15-jarig meisje spoorloos verdwijnt. Het duo Philips en Borra staat voor een schier onmogelijke taak....
Virtuele tango is een politieroman pur sang. Gedragen door detaillistisch verwoorde dialogen loodst Skaye haar lezers aan de hand van het rechercheurs-duo door een groep jong volwassene jeugdvriendinnen uit Hoorn, de doelgroep van de moordenaar. De dialogen vertellen een kristalhelder verhaal maar zolang er wordt gepraat, sluimert de spanning. Die stukken zijn ook vrij statisch en vertonen weinig dynamiek. Pas laat in het verhaal laat de auteur de geladenheid ontwaken als een paar acties alles in een stroomversnelling brengt en de nodige deining en opschudding veroorzaakt. De manier waarop dat is geprojecteerd, toont aan dat ze goed in staat is om spanning op te roepen en lezers te laten verschuiven naar het puntje van de stoel.
De beide protagonisten Sanne Philips en Luca Bora worden in dit eerste deel uitgediept waarbij ruimte wordt gelaten voor verdere ontwikkeling. Wellicht had ‘iets meer’ en ‘iets eerder in het verhaal’ ertoe kunnen leiden dat beide karakters door de lezers meer waren omarmd en al wat dieper in hun hart gesloten.
Maar misschien wil de auteur meer de weg van de geleidelijkheid bewandelen en staat ons dat nog allemaal te wachten in de vervolgreeks. Virtuele tango toont aan dat er bij auteur en hoofdpersonages potentie genoeg aanwezig is om de serie alleen maar interessanter te laten worden.
De West-Friese stad Hoorn is niet alleen de woonplaats van Melissa Bielsma-Schaaij maar ook het decor waarin zij onder pseudoniem Melissa Skaye haar debuutthriller schreef en het verhaal zich ook afspeelt. Inmiddels staat deel 3 in de VT-reeks op stapel maar nu moeten we ons nog even tevreden stellen met Virtuele tango. Leuk om te vermelden dat de naam VT-reeks synoniem staat voor de titels in deze serie die steeds uit twee woorden bestaat, beginnend met de V en T. Voor deel twee is dat Verbroken tranen en voor het nog te verschijnen deel 3 is dat Verleden tijd.
De rechercheurs Sanne Philips (32) en Luca Borra (36) worden belast met het onderzoek naar de plotselinge en onverklaarbare verdwijning van enkele 20-jarige meisjes in Hoorn. Een eerste oriëntatie verschaft informatie dat internet een belangrijke rol speelt in het leggen van contacten tussen ontvoerder en slachtoffers. Als van de verdwenen meisjes de dode lichamen worden gevonden, staan beide rechercheurs niet alleen voor een raadsel maar tonen de stoffelijke resten aan dat ze met een niets ontziende maniakale seriemoordenaar te maken hebben.
Haast is geboden want de Hoornse bevolking is in rep en roer als ook een 15-jarig meisje spoorloos verdwijnt. Het duo Philips en Borra staat voor een schier onmogelijke taak....
Virtuele tango is een politieroman pur sang. Gedragen door detaillistisch verwoorde dialogen loodst Skaye haar lezers aan de hand van het rechercheurs-duo door een groep jong volwassene jeugdvriendinnen uit Hoorn, de doelgroep van de moordenaar. De dialogen vertellen een kristalhelder verhaal maar zolang er wordt gepraat, sluimert de spanning. Die stukken zijn ook vrij statisch en vertonen weinig dynamiek. Pas laat in het verhaal laat de auteur de geladenheid ontwaken als een paar acties alles in een stroomversnelling brengt en de nodige deining en opschudding veroorzaakt. De manier waarop dat is geprojecteerd, toont aan dat ze goed in staat is om spanning op te roepen en lezers te laten verschuiven naar het puntje van de stoel.
De beide protagonisten Sanne Philips en Luca Bora worden in dit eerste deel uitgediept waarbij ruimte wordt gelaten voor verdere ontwikkeling. Wellicht had ‘iets meer’ en ‘iets eerder in het verhaal’ ertoe kunnen leiden dat beide karakters door de lezers meer waren omarmd en al wat dieper in hun hart gesloten.
Maar misschien wil de auteur meer de weg van de geleidelijkheid bewandelen en staat ons dat nog allemaal te wachten in de vervolgreeks. Virtuele tango toont aan dat er bij auteur en hoofdpersonages potentie genoeg aanwezig is om de serie alleen maar interessanter te laten worden.