Dat de strijd in de lucht tijdens de Tweede Wereldoorlog enorm bloederig was, bleek uit het standaardwerk Masters of the Air van Donald L. Miller. De mannen van de Eight Air Force, die boven Europa tegen de Duitsers vochten, verloren meer mensen dan het Korps Mariniers in de Pacific. En dat zegt nogal wat. De opa van Seth Meyerowitz, Arthur, diende als boordwerktuigbouwkundige en boordschutter op een Amerikaanse B24 Liberator bommenwerper. En bij hem ging het ook al snel mis; tijdens een van zijn eerste missies vliegt de bommenwerper boven Frankrijk in brand en stort neer. Arthur weet zich met zijn parachute in redding te brengen en landt in een gebied dat door de Franse resistance wordt gecontroleerd. Dat is Arthur's geluk; hij wordt door verzetstrijders in veiligheid gebracht. En dat is de start van een zes maanden durende ontsnapping naar het 'neutrale' Spanje.
Seth Meyerowitz hoorde zijn opa zelden spreken over zijn rol in de Tweede Wereldoorlog. Dat was de reden dat Seth op zoek ging naar het verhaal achter Arthur. Het verhaal bleek veel omhanden te hebben. En Seth heeft daarvoor mensen geïnterviewd, nationale archieven doorplozen en dit alles in een soort thrillervorm beschreven. De vermiste boordschutter leest als een spannend jongensboek; er zit snelheid in, en meer dan eens moet Arthur alles op alles zetten om uit de handen van de Duitsers te blijven. Dit alles is goed en bondig beschreven. Maar wat De vermiste boordschutter echt het lezen waard maakt, is Seth's research over de activiteiten van de resistance in dat gebied. Onder leiding van Marcel Taillandier deed zijn groep er alles aan om het de Duitsers zo lastig mogelijk te maken. Sabotageacties, executies, diefstal van geheime documenten; de Duitsers werden zowel angstig als helemaal gek van Taillandier en zijn club. De represailles waren dan ook niet mals; honderden burgerslachtoffers en gruwelijke martelpraktijken voor hen die in handen van de bezetter vielen. Met name dit stukje naslagwerk is interessant om te lezen. Het maakt van Arthur daardoor soms meer een figurant in zijn eigen verhaal, maar dat is geenszins storend. We weten immers hoe het met hem afloopt.
Her en der merk je wel dat Seth het verhaal van zijn opa iets heeft aangedikt, stukjes verzonnen of (nog) spannender heeft gemaakt. Maar dat is niet erg; het hoort bij dit soort verhalen en het maakt het lezen van De vermiste boorschutter nog interessanter. De rode sticker op de kaft zegt 'voor de liefhebbers van Band of Brothers'. Klopt dit? Nee. Het is ook een oorlogsvertelling, maar Band of Brothers is een echte klassieker. De vermiste boordschutter is erg interessant, maar haalt het qua kwaliteit echt niet bij het werk van Ambrose, Hastings of Donald L. Miller. Niettemin een mooie leeservaring!
Seth Meyerowitz hoorde zijn opa zelden spreken over zijn rol in de Tweede Wereldoorlog. Dat was de reden dat Seth op zoek ging naar het verhaal achter Arthur. Het verhaal bleek veel omhanden te hebben. En Seth heeft daarvoor mensen geïnterviewd, nationale archieven doorplozen en dit alles in een soort thrillervorm beschreven. De vermiste boordschutter leest als een spannend jongensboek; er zit snelheid in, en meer dan eens moet Arthur alles op alles zetten om uit de handen van de Duitsers te blijven. Dit alles is goed en bondig beschreven. Maar wat De vermiste boordschutter echt het lezen waard maakt, is Seth's research over de activiteiten van de resistance in dat gebied. Onder leiding van Marcel Taillandier deed zijn groep er alles aan om het de Duitsers zo lastig mogelijk te maken. Sabotageacties, executies, diefstal van geheime documenten; de Duitsers werden zowel angstig als helemaal gek van Taillandier en zijn club. De represailles waren dan ook niet mals; honderden burgerslachtoffers en gruwelijke martelpraktijken voor hen die in handen van de bezetter vielen. Met name dit stukje naslagwerk is interessant om te lezen. Het maakt van Arthur daardoor soms meer een figurant in zijn eigen verhaal, maar dat is geenszins storend. We weten immers hoe het met hem afloopt.
Her en der merk je wel dat Seth het verhaal van zijn opa iets heeft aangedikt, stukjes verzonnen of (nog) spannender heeft gemaakt. Maar dat is niet erg; het hoort bij dit soort verhalen en het maakt het lezen van De vermiste boorschutter nog interessanter. De rode sticker op de kaft zegt 'voor de liefhebbers van Band of Brothers'. Klopt dit? Nee. Het is ook een oorlogsvertelling, maar Band of Brothers is een echte klassieker. De vermiste boordschutter is erg interessant, maar haalt het qua kwaliteit echt niet bij het werk van Ambrose, Hastings of Donald L. Miller. Niettemin een mooie leeservaring!
Afbeelding
Marinus van de Velde
Ik ben Marinus van de Velde, van bouwjaar 1984. Ik mag mezelf de eigenaar noemen van ThrillZone! Ik lees al van jongs af aan. Mijn interesses liggen breed; Scandi, Nederlandstalig, spionage, maar ik vind Baldacci en Lee Child bijvoorbeeld ook geweldig. Lezen voor ThrillZone betekent soms het oprekken van je comfortzone en dat lukt goed!
Seth Meyerowitz hoorde zijn opa zelden spreken over zijn rol in de Tweede Wereldoorlog. Dat was de reden dat Seth op zoek ging naar het verhaal achter Arthur. Het verhaal bleek veel omhanden te hebben. En Seth heeft daarvoor mensen geïnterviewd, nationale archieven doorplozen en dit alles in een soort thrillervorm beschreven. De vermiste boordschutter leest als een spannend jongensboek; er zit snelheid in, en meer dan eens moet Arthur alles op alles zetten om uit de handen van de Duitsers te blijven. Dit alles is goed en bondig beschreven. Maar wat De vermiste boordschutter echt het lezen waard maakt, is Seth's research over de activiteiten van de resistance in dat gebied. Onder leiding van Marcel Taillandier deed zijn groep er alles aan om het de Duitsers zo lastig mogelijk te maken. Sabotageacties, executies, diefstal van geheime documenten; de Duitsers werden zowel angstig als helemaal gek van Taillandier en zijn club. De represailles waren dan ook niet mals; honderden burgerslachtoffers en gruwelijke martelpraktijken voor hen die in handen van de bezetter vielen. Met name dit stukje naslagwerk is interessant om te lezen. Het maakt van Arthur daardoor soms meer een figurant in zijn eigen verhaal, maar dat is geenszins storend. We weten immers hoe het met hem afloopt.
Her en der merk je wel dat Seth het verhaal van zijn opa iets heeft aangedikt, stukjes verzonnen of (nog) spannender heeft gemaakt. Maar dat is niet erg; het hoort bij dit soort verhalen en het maakt het lezen van De vermiste boorschutter nog interessanter. De rode sticker op de kaft zegt 'voor de liefhebbers van Band of Brothers'. Klopt dit? Nee. Het is ook een oorlogsvertelling, maar Band of Brothers is een echte klassieker. De vermiste boordschutter is erg interessant, maar haalt het qua kwaliteit echt niet bij het werk van Ambrose, Hastings of Donald L. Miller. Niettemin een mooie leeservaring!