Commissaris Guido Brunetti gaat gedwongen rust nemen, als hij tijdens een verhoor totaal onverwacht uitvalt richting de verdachte. Het lijkt alle partijen een goed idee als Brunetti even niet aan het werk gaat. Zijn vrouw Paolo stuurt hem naar Sant'Erasmo. Dit is een van de grotere eilanden in de Venetiaanse lagune.
Donna Leon heeft met commisario Brunetti en zijn avonturen miljoenen lezers weten te boeien. Onverminderd sterk schrijft ze door over de commissaris en haar favoriete omgeving Venetië. Hoewel ze in Zwitersland woont tegenwoordig, ligt haar hart in de waterrijke Italiaanse plaats.
Doordat Brunetti tot rust moet komen tijdens zijn vakantie komt het verhaal ook ietwat traag op gang. Uitgebreid volg je de tot zichzelfkomende commissaris. Brunetti kan al snel goed opschieten met de beheerder van de villa waar hij zijn vakantie slijt. Samen gaan ze graag de lagune op en roeien uren door. Als tijdens een storm deze beheerder, Davide Casati, verdwijnt zal Brunetti toch weer aan het werk moeten.
Casatie is een toproeier die wellicht ouder is geworden, maar alsnog niet tijdens een storm zomaar in de problemen zou komen. Brunetti gaat dan ook op zoek naar de beheerder en het ware verhaal achter zijn verdwijning.
Donna Leon heeft een fijne schrijfstijl die je heel kleurrijk laat meebewegen in de avonturen van haar hoofdpersonage. Alles wordt rijk beschreven en zorgt dat je een bent met Brunetti. Wel komt het verhaal maar laat op gang. Tot aan de verdwijning lees je kalm over de avonturen op het water van de twee roeiers. Iets waar je als lezer van zult moeten houden, zo niet dan heb je toch zoiets van laat maar komen die ontknoping.
Brunetti is algauw zichzelf als hij op zoek gaat naar de waarheid en vanaf dan wordt wat niet verdwijnt echt interessant. Wat is er met Casati gebeurd? Niet alleen nu, maar ook in het verleden? Brunetti duikt er helemaal in en op zijn manier weet hij vrij dicht bij de waarheid te komen. De ontknoping is niet volledig onverwacht als je alle punten bij langs gaat en dat maakt dan ook dat je niet met volledige tevredenheid het boek weglegt. De toevalligheden van een Brunetti die op vakantie moet, een beheerder die verdwijnt, het roeien, bijen en wat al niet meer vraagt een hoop van je als lezer. Je moet of liefhebber zijn, of houden van de boeken van Donna Leon, anders zou het zomaar kunnen dat je Wat niet verdwijnt weglegt nog voor het echt interessant wordt.
Ik geniet tegenwoordig ter ontspanning van spannende boeken, historische romans, fantasy en science fiction, maar uitstapjes naar andere genres maak ik ook wel. Belangrijk voor mij aan een boek is dat ik graag meegenomen word naar een andere wereld, een ander milieu of een andere cultuur. Bij een thriller vind ik het belangrijk dat het lang spannend blijft en dat ik nieuwsgierig word gemaakt naar de personen in het boek.
Donna Leon heeft met commisario Brunetti en zijn avonturen miljoenen lezers weten te boeien. Onverminderd sterk schrijft ze door over de commissaris en haar favoriete omgeving Venetië. Hoewel ze in Zwitersland woont tegenwoordig, ligt haar hart in de waterrijke Italiaanse plaats.
Doordat Brunetti tot rust moet komen tijdens zijn vakantie komt het verhaal ook ietwat traag op gang. Uitgebreid volg je de tot zichzelfkomende commissaris. Brunetti kan al snel goed opschieten met de beheerder van de villa waar hij zijn vakantie slijt. Samen gaan ze graag de lagune op en roeien uren door. Als tijdens een storm deze beheerder, Davide Casati, verdwijnt zal Brunetti toch weer aan het werk moeten.
Casatie is een toproeier die wellicht ouder is geworden, maar alsnog niet tijdens een storm zomaar in de problemen zou komen. Brunetti gaat dan ook op zoek naar de beheerder en het ware verhaal achter zijn verdwijning.
Donna Leon heeft een fijne schrijfstijl die je heel kleurrijk laat meebewegen in de avonturen van haar hoofdpersonage. Alles wordt rijk beschreven en zorgt dat je een bent met Brunetti. Wel komt het verhaal maar laat op gang. Tot aan de verdwijning lees je kalm over de avonturen op het water van de twee roeiers. Iets waar je als lezer van zult moeten houden, zo niet dan heb je toch zoiets van laat maar komen die ontknoping.
Brunetti is algauw zichzelf als hij op zoek gaat naar de waarheid en vanaf dan wordt wat niet verdwijnt echt interessant. Wat is er met Casati gebeurd? Niet alleen nu, maar ook in het verleden? Brunetti duikt er helemaal in en op zijn manier weet hij vrij dicht bij de waarheid te komen. De ontknoping is niet volledig onverwacht als je alle punten bij langs gaat en dat maakt dan ook dat je niet met volledige tevredenheid het boek weglegt. De toevalligheden van een Brunetti die op vakantie moet, een beheerder die verdwijnt, het roeien, bijen en wat al niet meer vraagt een hoop van je als lezer. Je moet of liefhebber zijn, of houden van de boeken van Donna Leon, anders zou het zomaar kunnen dat je wat niet verdwijnt weglegt nog voor het echt interessant wordt.