Het zal iedereen bekend zijn. De wereldberoemde schrijver van techno-thrillers Tom Clancy overleed in 2013 op 66-jarige leeftijd. Gelukkig werd al snel duidelijk dat hiermee zijn literaire lijn niet ook stopte. Onder andere Mark Greaney, waarmee Clancy In het vizier en Op commando schreef, neemt het stokje over. En daar is nu, met Verdenking van verraad, het startschot voor gegeven.
Dominic Caruso is de neef van president Jack Ryan sr. Na het doden van een kindermoordenaar is hij van de FBI overgestapt naar De Campus, een ultrageheime inlichtingendienst die direct wordt aangestuurd door de president. Bij deze organisatie werken bijvoorbeeld ook Jack Ryan jr. en Domingo Chavez, voor Clancy-fans geen onbekende namen.
Caruso is op training in India als het gezin van zijn Israëlische trainer Yakoby wordt aangevallen door zelfmoordenaars. Allen worden gedood en Caruso raakt zwaargewond. Bij terugkomst in de V.S. zint hij op wraak. En die woede wordt alleen maar groter als blijkt dat een lek bij de inlichtingendiensten heeft gezorgd dat deze aanval plaats kon vinden.
Ethan Ross is een hoge adviseur in de National Security Council. Hij vindt dat hij meer verdient dat de functie die hij nu bekleedt. Hij besluit inlichtingen door te spelen aan een klokkenluidersorganisatie. Daardoor raakt hij in een web van bedrog verstrikt, waarbij ook de Iraanse geheime dienst is betrokken. En ondertussen komt Caruso steeds dichterbij…
Op de kaft van Verdenking van verraad prijkt groot de naam van Tom Clancy. Het is, zoals gezegd, echter het eerste boek in de Campus-lijn die niet door Clancy is geschreven. Greaney nam het stokje over. Is dat te merken?
Het antwoord op die vraag is genuanceerder dan simpelweg een ‘ja’ of ‘nee’. De laatste techno-thrillers die Tom Clancy schreef, waren niet hetzelfde als zijn vroegere werk. Zijn eerdere boeken werden gesierd door een uitgebreide en zeer gedetailleerde mix van politiek, geo-militaire actie en spionage. Zijn latere werk huisvestte vooral veel actie en spionage en waren daardoor een stuk minder gedetailleerd. Daarmee werden de boeken een stuk minder dik en ‘sneller’. Clancy ging van macro naar micro om in economische termen te spreken. Het was een geleidelijke overgang die niet heel storend was. Toch keken fans van weleer nog wel eens met heimwee terug naar het vroegere werk van Tom Clancy.
Verdenking van verraad is een voortzetting van die micro-aanpak en heeft die nog eens verder gespecificeerd. Want waar de latere Clancy-boeken over meerdere personages binnen De Campus gingen, daar gaat Verdenking van verraad alleen maar over Dominic Caruso. Het is daarmee niet echt een Campus-thriller geworden, maar een actiethriller over de eenmansmissie van Caruso om wraak te nemen voor de moord op zijn trainer. Is het hierdoor meteen een slecht boek? Nee, totaal niet. En zeker niet als je hem in de reeks van actiethrillers zet die we kennen van McNab, Ryan en Vince Flynn.
De actie is snel geschreven, er zit redelijke diepgang in het verhaal en de lezer wordt aan de hand het verhaal in meegenomen door Greaney. Voor je het weet is Verdenking van verraad alweer uit en dat is een compliment. Greaney schrijft gemakkelijk en daardoor goed leesbaar. Om in termen van verwachtingsmanagement te spreken Verdenking van verraad is dus geen evenaring van Clancy-klassiekers van weleer. Geenszins. Maar het is ook niet eerlijk om deze thriller met bijvoorbeeld De beer en de draak te vergelijken. Immers, Clancy kwam in zijn laatste jaren ook niet aan de standaard die hij zelf jaren daarvoor zette.
Nee, het is wel een goede voortzetting van de Campus-lijn, al hopen we dat een volgende Clancy/Greaney weer de reeks oppakt met alle karakters die de Campus met zich meebrengt. Dat zou nog meer het ‘Clancy-gevoel’ oproepen. Voor nu gewoon is Greaneys eerste poging om op eigen benen te staan in de Clancy-franchise een lekkere actiethriller met een klein sausje van de grootmeester er overheen. De erfenis van Clancy is overgenomen en dit is een lekker begin.
Dominic Caruso is de neef van president Jack Ryan sr. Na het doden van een kindermoordenaar is hij van de FBI overgestapt naar De Campus, een ultrageheime inlichtingendienst die direct wordt aangestuurd door de president. Bij deze organisatie werken bijvoorbeeld ook Jack Ryan jr. en Domingo Chavez, voor Clancy-fans geen onbekende namen.
Caruso is op training in India als het gezin van zijn Israëlische trainer Yakoby wordt aangevallen door zelfmoordenaars. Allen worden gedood en Caruso raakt zwaargewond. Bij terugkomst in de V.S. zint hij op wraak. En die woede wordt alleen maar groter als blijkt dat een lek bij de inlichtingendiensten heeft gezorgd dat deze aanval plaats kon vinden.
Ethan Ross is een hoge adviseur in de National Security Council. Hij vindt dat hij meer verdient dat de functie die hij nu bekleedt. Hij besluit inlichtingen door te spelen aan een klokkenluidersorganisatie. Daardoor raakt hij in een web van bedrog verstrikt, waarbij ook de Iraanse geheime dienst is betrokken. En ondertussen komt Caruso steeds dichterbij…
Op de kaft van Verdenking van verraad prijkt groot de naam van Tom Clancy. Het is, zoals gezegd, echter het eerste boek in de Campus-lijn die niet door Clancy is geschreven. Greaney nam het stokje over. Is dat te merken?
Het antwoord op die vraag is genuanceerder dan simpelweg een ‘ja’ of ‘nee’. De laatste techno-thrillers die Tom Clancy schreef, waren niet hetzelfde als zijn vroegere werk. Zijn eerdere boeken werden gesierd door een uitgebreide en zeer gedetailleerde mix van politiek, geo-militaire actie en spionage. Zijn latere werk huisvestte vooral veel actie en spionage en waren daardoor een stuk minder gedetailleerd. Daarmee werden de boeken een stuk minder dik en ‘sneller’. Clancy ging van macro naar micro om in economische termen te spreken. Het was een geleidelijke overgang die niet heel storend was. Toch keken fans van weleer nog wel eens met heimwee terug naar het vroegere werk van Tom Clancy.
Verdenking van verraad is een voortzetting van die micro-aanpak en heeft die nog eens verder gespecificeerd. Want waar de latere Clancy-boeken over meerdere personages binnen De Campus gingen, daar gaat Verdenking van verraad alleen maar over Dominic Caruso. Het is daarmee niet echt een Campus-thriller geworden, maar een actiethriller over de eenmansmissie van Caruso om wraak te nemen voor de moord op zijn trainer. Is het hierdoor meteen een slecht boek? Nee, totaal niet. En zeker niet als je hem in de reeks van actiethrillers zet die we kennen van McNab, Ryan en Vince Flynn.
De actie is snel geschreven, er zit redelijke diepgang in het verhaal en de lezer wordt aan de hand het verhaal in meegenomen door Greaney. Voor je het weet is Verdenking van verraad alweer uit en dat is een compliment. Greaney schrijft gemakkelijk en daardoor goed leesbaar. Om in termen van verwachtingsmanagement te spreken Verdenking van verraad is dus geen evenaring van Clancy-klassiekers van weleer. Geenszins. Maar het is ook niet eerlijk om deze thriller met bijvoorbeeld De beer en de draak te vergelijken. Immers, Clancy kwam in zijn laatste jaren ook niet aan de standaard die hij zelf jaren daarvoor zette.
Nee, het is wel een goede voortzetting van de Campus-lijn, al hopen we dat een volgende Clancy/Greaney weer de reeks oppakt met alle karakters die de Campus met zich meebrengt. Dat zou nog meer het ‘Clancy-gevoel’ oproepen. Voor nu gewoon is Greaneys eerste poging om op eigen benen te staan in de Clancy-franchise een lekkere actiethriller met een klein sausje van de grootmeester er overheen. De erfenis van Clancy is overgenomen en dit is een lekker begin.